The Missing Princess

Chapter Six

Rhea's POV

Hindi ako pumasok kinabukasan. Hindi ko alam kung bakit pero sobrang sakit ng tyan ko na para bang may sumipa dun. Sa pagkakaalala ko sa laban kahapon hindi ako natamaan sa tyan but why the heck it hurts.

Nang bandang hapon ay lumabas ako ng dorm at pumunta sa garden na natagpuan ko nung nakaraang araw. Sumandal ako sa puno at nakahigang nakatitig sa papalubog na araw.

Someone's POV

Nandito ako ngayon sa isang hardin. Nakatitig sa natutulog na babae. Napukaw niya ang atensyon ko ng minsan ko siyang nakitang natulog dito at umilaw ang kanyang katawan.

"Masyado akong nahihiwagaan sa pagkatao mo. Sino ka ba talaga?"

Rhea POV

Pumasok na ko kinabukasan. Pagpasok ko palang sa room ay sinalubong agad ako ni Frost.

"What happened to you? Bat di ka pumasok kahapon.?" Agad na tanong sakin ni Frost ng makaupo ako.

"Pareho kayong wala ni Zeus kahapon." Dugtong naman ni Selene.

Napatingin ako sa upuan ni Zeus, andun na siya pero na kakaub-ob lang ang ulo niya sa lamesa.

"Masakit lang ang tyan ko kahapon kaya hindi ako pumasok." Sagot ko sa kanila.

"Anyways, atleast okay ka na. Ano kayang dahilan ni Zeus para umabsent, never pa siyang umabsent before ng walang dahilan." Sabi ni Selene. Ewan ko pero parang naiilang ako na pinag uusapan namin si Zeus.

Hindi ko na siya pinansin at sinandal ko nalang yung ulo ko sa bintana. Sa pagkakataong ito ay napukaw ang atensyon ko sa topic namin sa History. It was about the history of the missing princess.

"Queen Hemera was a goddess of all Elements, She was known to be a cold person just like her Husband King Kratos the God of Strength and power.   But there's this thing that others didn't know that time. It was that both the King and Queen have a warm heart. It was November 28th when the queen gave birth a twin child Name  Helios and Hera."

Biglang kumabog ang dibdib ko sa pagkarinig ng Pangalan ng Prinsesa. I didn't know why, pero bigla akong kinabahan.

"On that very exact day the king of underworld  Hades attack our Kingdom. Nalaman niya kasing pagnamatay ang prinsesa ay mawawala ang buong lahi ng Taga Life Kingdom,  but when the prince and the princess was born , they will come to an end that was according to the prophecy. Nagkaron ng digmaan mismo sa araw ng kapanganakan ng kambal. King Hades wants to make sure na hinding hindi mabubuhay ang mga bata lalo na ang Prinsesa.The Queen brought Princess Hera to the Life Garden to keep her away from king Hades. Tinago niya ang Prinsesa, hanggang matapos ang digmaan. But after the war, wala na dun ang Prinsesa. No one saw her from that day until now."

Bigla akong nakarinig ng matinis na tunog na nanggaling sa kung saan man. Napapikit ako sa sobrang sakit nun sa Tenga. Sakto nag ring ang bell , a sign that the class is dismissed. Tumayo na ang lahat at nag simula ng lumabas. Tumayo narin ako para sana lumabas narin ng bigla akong nahilo.
Then everything went black.

Zeus POV

"RHEA!" Rinig kong sigaw ni Frost. In just a snap. Nasalo ko siya, Hawak ko na si Rhea bago tuluyang bumagsak sa lupa. I'm still confused, why my body suddenly react like that. Kusang gumalaw ang katawan ko para saluhin siya.

"Zeus dalhin natin siya sa Clinic bilis." Natatarantang utos sakin ni Selene. Napatingin naman ako sa babaeng hawak ko ngayon, namumutla siya, she seems like terrified on something.

"Zeus what are you waiting for—." Hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin ni Frost ng agad akong nag teleport sa Clinic. Agad naman siyang inasikaso ng Nurse at pinalabas muna ako para makagalaw sila ng maayos.

Habang nakasilip ako sa pintuan ay napag-isip isip ako. What is happening to me?  Bakit madalas ko na siyang iniisip ng hindi ko malaman ang dahilan?  Bakit ko to nararamdaman?

Nakita kong tumakbo papalapit sakin ang mga kaibigan ko na iniwan ko lang kanina sa room .

"How is she Zeus?" Tanong ni Selene.

"I think she's okay now, inaasikaso na siya ng mga nurse."

Lumapit sila sa kwarto kung saan inaasikaso si Rhea at Umalis na ako at bumalik nalang sa room. Ilang minuto lang ay nag sibalik na ang mga kaklase ko. Maging sila Frost ay nandito narin. Napatingin naman ako kay Hygea. She's staring at me worriedly. I don't know if that was for me or that was for Rhea.

Natapos ang klase at agad akong dumeretso sa dorm ko. Nag bihis at pabagsak na nahiga sa kama. I'm trying to sleep early but I can't. I stood up and teleport to somewhere.

Nakita ako ng nurse at agad akong binalitaan tungkol kay Rhea.

"Prince Zeus ikaw pala, I Didn't saw you a while ago when the other Royalties visited Rhea. They already left."

"How is she?"

"She haven't wake up yet. But she's fine. You can check on her."

Agad akong pumasok sa kwarto niya at lumapit sa higaan niya. She seems to be Dreaming at the very moment. Napatitig ako sa kanya ng mag bago ang ekspresyon niya sa mukha . She seems like she saw something that make her feel that sad. Suddenly a crystal clear tears fall down through her cheeks. She's crying.

I didn't know why, but my hand suddenly move to wipe her tears. When I touch her cheeks, she's started to calm down and sleep peacefully again.

Ilang saglit lang akong nanatili doon at Umalis na ako at agad na bumalik sa Dorm ko.

RHEA'S POV

Nagising ako sa loob ng Clinic. It was already night kaya hindi na ako pinauwi sa dorm ko ng nurse na bantay sakin. Tumayo ako sa kama at naglakad papunta sa bintana. Umupo ako sa upuan dun at dumungaw sa maliwanag na buwan. A silent night,. The sky is full of stars. Bigla kong naalala yung panaginip ko.

Nung una ay tulad iyon sa panaginip ko nung natulog ako sa garden. Pero maya-maya ay napalitan ito.

I saw a couple, I can't see their Faces tulad nung babaeng napanaginipan ko nung una. They couple are looking for their Child. Nagulat ako nung  bigla nalang silang lumapit sakin.

"Baby comeback to us now. We missed you so much." Sabi ng babae sakin.

"It's us, your mom and dad. Your brother is waiting for you. He will be happy if he sees you." Sabi naman ng lalaki.

"M-om? D-dad?"  Nauutal na tawag ko.

"Yes honey it's us. Come here."

Lalapit na sana ako sa kanila ng unti unti silang naglalaho.

"Honey, come here. Faster."

"Mom! Dad! No! Please don't go, please don't leave me alone. Please don't leave me alone AGAIN."

"He——" hindi na natuloy ang sasabihin nung babae dahil tuluyan na silang naglaho.

Napabalik ako sa katinuan ng maramdaman kong umiiyak nanaman ako. Mom? Dad? Brother? Do I really have that? My tears start to fall down to my cheeks, I immediately wipe it and went back to the bed for me to sleep again,  pero tanging pag iyak ang gustong gawin ng mata ko ngayon.