O an gelmişti. Herkes hazırlanıyordu ve heyecanlıydı. Büyük buluşma içindi her şey... Ama aslında sonunun nasıl biteceğini kimse bilmiyordu. Hazırlanabileceğim en güzel şekilde hazırlanmıştım çünkü uzun süreden sonra yine Jungkook beni görecekti. Chanyeol'la...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her zamanki gibi yapmıştım her şeyi, takım elbisem sarı saçlarıma çok yakışmıştı. Her zaman olduğu gibi...
Beni almak için bir limuzin gelecekti. Saat 20:00 olmuştu, aşağı indim. Orada tam olarak 21:00'da olmam gerekiyordu ve erken bile gelecektim. Limuzine heyecanla binip buluşma alanına gittim.
*
Buluşma alanına geldiğimde yine kırmızı halıdan yürüyordum ve bütün kameralar beni çekiyordu. Arkalardan sesler yükseliyordu.
"Wow Jimin'e bakın!"
"O çok yakışıklı!"
"Kes sesini! O Jungkook'un!"
Duyduklarıma gülmüştüm. Bu bana Jungkook'la maskeli baloya girdiğim anı hatırlatmıştı çünkü.
İçeriye girdim, gözlerim hemen Chanyeol'u aradı. Uzaktaki masada tek başına oturuyor içki içiyordu. Hemen yanına gittim ve ve bir içkide ben açtım. "Nasılsın?" dedi bana. "İyiyim, siz?" "Sizli bizli konuşmana gerek, yakınız biz" dedi sırıtarak. Bende başımla onayladım. Bir şey diyemezdim çünkü.
Chanyeol'un yanına bir kaç adam geldi ve konuşmaya başladılar. O sırada da benim gözüm Jungkook'u arıyordu. Aman Tanrım, tek başına masada oturuyordu. O lanet feminen neredeydi ha? OROSPU?!
Her neyse, her zamanki gibi aşırı yakışıklıydı ve saçlarını uzatmıştı. MÜKEMMEL GÖRÜNÜYORDU!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni gördü, gözlerimiz birleşti. Bir şey yapmadan hemen gözlerimi kaçırdım ve Chanyeol'a baktım. O sırada da Chanyeol'u inceledim. Onun Jungkook'un yanında kalır bi farkı yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chanyeol'da çok yakışıklı olduğu için sıkıntı yoktu. Jungkook birden bir işaretmiş gibi ayağa kalktı ve tuvalete ilerledi. Arkasınsan gitmeli miyim, gitmemeli miyim bilemedim fakat kalbim durur mu? Beynim "Dur", kalbim "KOŞ! UÇ!" diyordu. Bende "Geliyorum" diyip Jungkook'un arkasından tuvalete fırladım.
İçeri girdiğimde Jungkook duvara yaslanmış yeri izliyordu. Ben girdiğimde yavaşça kafasını kaldırarak bana baktı. Neden geldiğim hakkında hiçbir fikrim yoktu ve bana orada bir şey söylese mal gibi kalırdım. Neyseki böyle bir şey olmadı.
Daha kötüsü oldu.
Birden o mükemmel gülümseyişini ortaya koydu fakat bu iyi manâda değildi. Çünkü sırıtıyordu...
