Sır {BxB}

51

[Olgu]

Benimle konuşmuyor...

Benimle neden konuşmuyor?

Benimle konuşması lazım.

Kafayı yemek üzereyim.

Geçen gün dediklerinden sonra ikimiz de evde ruh gibiydik. Gece istemez diye onunla aynı yatağa bile yatamamıştım. Yetmezmiş gibi sabahına anneannem gelip onu benim yatağımda beni ise oturma odasındaki kanepede görünce çığlığı basmıştı.

Rüzgar'a bir şey oldu korkusuyla yukarı çıktığımda anneannem tabiki de bir açıklama beklemişti. Fakat ben bir şey diyemeyince Rüzgar 'Arkadaşıyım' demişti.

Arkadaşmış,

Kıçımın kenarı! Arkadaşlar birbirlerini öper mi? Arkadaşlar sevişir mi? Arkadaşmış... RÜYANDA GÖRÜRSÜN SEN ARKADAŞI.

Sinirle oturduğum yerden kalktım ve montunu aldım. Bu konuyu tek başıma halledemeyeceğim belliydi. Üstünden üç gün geçmesine rağmen konuşmuyorduk. Ona yakın olmaya bu kadar kısa sürede nasıl alıştıysam.

Aşağı pijamaları ile inen Rüzgar beni bir süre süzdükten sonra morarmış göz altları gözlerime çıkmıştı.

"Nereye?" Yutkundum. Üç gündür ağzından bir kelime çıkması için yalvarır duruma gelmiştim. Ve şimdi sadece 'Nereye?' mi diyordu?

"Hava alman lazım. İsted-"

"Yok". Kafamı salladım ve montumu giydim. Günlerdir ne evde ne okulda konuşuyorduk. Bizimkiler bir terslik olduğunu anladıklarında ne olduğunu sormuşlardı fakat Rüzgar bir anda lafa girip 'Sadeve kırıklık var üstümde Olgu ile alakası yok' demişti.

Kapıyı açtıktan sonra son bir kez arkama bakma ihtiyacı duymuştum. Bana bakıyor olmasını dua ederek o tarafa baktığımda gözlerimiz buluşmuştu. Siktir... Çok özlemiştim.

Ama yeniden önüme dönüp dışarı çıktım. Bu konuda birinden yardım almak istemiyordum. Kendim geri kazanmalıydım onu. Ne yaptıysam yüzde yüz benim fikrim olmalıydı.

Kafama kapşonu geçirdim ve hızla yürümeye başladım. Yürümek belki kafamı çalıştırdı. Düşün Olgu düşün! Ne olabilir? Nasıl yeniden onunla konuşabilirsin?

Ben suçsuz olduğum hâlde bana üstü kapalı biçimde ilişkimizi gözden geçireceğini söylemişti. Şu an bunu bu kadar rahat söylememin tek sebebi üç gündür bu fikirle mücadele etmemdi. Artık dayanamıyordum... Eğer o bir adım atmayacaksa ben atacaktım. Eğer o bir adım geriye giderse ben de bir adım ileri giderdim.

Lütfen Rüzgar tekrar seni kaybedemem.

Geldiğim yere baktım. Yine ayaklarım beni Miraç'ın evinin yakınlarına getirmişti. Ne olursa olsun soluğu burada alıyordum sonunda.

Kafamı toparlamam lazımdı kafamı toparlayıp onun kalbini geri kazanmam lazımdı. Onu çok özlemiştim. Artık sarılmak istiyordum öpmek istiyordum. Dudaklarına hasret kalmış dudaklarım Rüzgar diye bağıracaktı neredeyse.

Umrumda değildi bana kızgın olması. Haklıydım ve onu eve kapatsam bile beni dinlemek zorundaydı.

Defter için beni terk edemezdi. Piskolojisini bozan bir şeyse ortadan kaldırılması lazımdı. Ve ben de kaldırmıştım. Ne yani içinde yazılanlar benim hakkımda diye beni mi yakmış oluyordu? Saçmalık!