A chance .!

30.

Nuk u larguar , deshironte akoma te dinte per vajzen e saj . Tashme pyetjet e torturonin , edhe kurioziteti nuk po e linte .
Por zemra e saj pas cdo fjale te gruas rrihte cdo sekond e me shum .

-Ku ndodhet tashme vajza jote zonje ? - theu serisht ate heshtje ndjeheshin vec frymemarrjet e renduara tashme . .

Zonja nuk po fliste .
Pas pak u ndje serisht .
-Me falni qe ju pyeta nuk duhet te kisha hyre ne privatesine tuaj . -

Beri te ngrihej qe aty , por zeri i gruas e ndaloi .

Jo bij skagje . Edhe un kam nevoj te flas me dike u ben kaq vite e vetme ..-

Pas pak sofia pyeti serisht .
- Ku esht tani ajo ?

- vajza ime ? - foli gruaja ne menyre pyetese . Ishte me shum pyetje e bere vetes se saj sesa Sofias .

Esht larg shum larg ne zemren time . Rrahu leht gjoksin e saj . Esht ktu brenda . (E lotet filluan te shtoheshin me shum )

Kam kaq shum mall sa dua na nxjerr preh zemres e ta perqafoj ta shtrengoj me ka marr malli shum .

- Cfar i ndodhi asaj ? - pyeti serisht Sofia me nje ze aq te ulet sa nuk e dinte nese ishte degjuar apo jo .

Ma mori i mallkuari . Mir qe me mori mua , por me mori dhe shpirtin . Me la keshtu te sakatuar . Me mori arsyen e jetes me mori frymemarrjen .. me mori driten e syve . Me la te vdekur mes te gjalleve . Me vdiq prej se gjalli . Me mori gjithcka .

Lotet rridhnin ne faqet e saj plot rrudha dhe nuk ndalonin . E kishin mesuar rrugen . E shikonte me keqardhje pa ja ndare syte . Zemra e saj e shtrengonte . Dhe rrihte fort sikur donte te dilte jasht .

- Cfar ju ndodhi juve zonje ? - pyeti me ndrojtjen me te madhe kete her .

Pas pak minutave heshtje .
Zeri i saj kete ler erdhi me i larg me i thyer percillte me shum dhimbje .
Aq shum dhimbje saqe as lotet nuk e tregonin .

Kur isha shum me e re , Isha e dashuruar me shokun e klases . Benim bashke cdogje gjithashtu ishte dhe shoku im ne lagje .Ishim gjithkohen bashk . U rritem bashk u dashuruam .I premtuam njeri tjetrit dashuri te perjetshme .
E bajtem disa koh te fshehte dashurin ton e pasi u rritem pak . Ai erdhi dhe me kerkoi doren tek familja ime . Ata pranuan ishin shum te lumtur sepse e njihnin njeri tjetrin ishim ne nje lagje .

Pasi bem matesen . Dolem te jetonim vetem ne kete shtepi . Kjo ishte shtepia jone e kemi bere vete e kemi ngritur te dy .
Pasi u sistemuam ne kete shtepi pas dy viteve martese ne jeten tone erdhi drita esyve vajza jone e pare .
Dita qe ajo erdhi ne jete ka qene dita me e lumtur e jetes tone . syte tane lotonin prej gezimit . E quajtem Sofia .

Zemra e Sofias ndaloi per pak sekonda . Syt e saj nisen te shkelqenin e lotet filluan ti rridhnin leht .

Na pelqente te dyve ishte emer i thjesht . Nuk i donin emrat e gjat . Edhe Sofia na u duk mese i pershtateshem per vajzen tone . Sofia do te thot edhe vajze me fat .
Por ku ta dinim ne qe fati nuk do ekzistonte aspak per ne .
Nje vit e gjysem pas lindjes se vajzes nje dite me shi , mesoj nga nje komshije e lagjesh qe nje kamion kishte shtypur burrin tim , e kishte zen posht me kamion sepse kishte qen i dehur dhe e kishte len te vdekur ne vend .
Nuk mbaj mend nese kisha gjak ne trup apo nese zemra rrihte . At dit humba gjithcka . At dit humba gjysmen e jetes . Humba gjysmen e zemres .

*Sofia degjonte dhe zemra i lotonte bashk me syte . Ndjente dhimbje ne te gjitha pjeset e e trupit . Sikur te ishte dhunuar . Ndjehej keq . Ai duhet te ishte babi i saj . Edhe ai tashme nuk ndodhej . Nuk ishte aty per Sofian ajo nuk do ta njihte .

- Pas disa kohesh fillova te ngushelloja veten qe kisha vajzen ajo kishte nevoj per mua . Ajo ishte arsyeja qe me mbante gjall . Me mbante ne kemb . Kur shikoja fytyren e saj te pafajshme kuptoja qe ajo nuk kishte asnje faj ajo ishte e vetmja ne kete mes pa faj .

Me dhimbte ne shpirt por nuk do ta lija kurr sofian time ne meshir te fatit . Keshtuqe u perkushtova punes .
kishim nevoj per te ardhura qe te jetonim qe vajza te rritej mire . Keshtuqe fillova pune ne nje rrobaqepsi . Nuk pranova te kthehesha tek familja ndoshta ky ishte njeri prej gabive te para , me te medhanja .
Nje dit mbarova pune shum vone . Rruga per ne shtepi esht pak e fshehur jasht rruges kryesore . Isha vetem . At nat kam perjetuar nje ferr te dyte , por nuk ishte i fundit vuajtjet e mia skishin mbaruar akoma ato ishin vec fillimi .
At nat Dikush abuzoj me mua . Dikush me mori gjysmen tjeter . Dikush me mori dhe at pak guxim qe kisha dhe at pak shpres qe mund tja dilja e vetme .
Ai kafsha me mori veten time .

*Sofia degjonte gruan e gjore dhe filloj te te ndjente urrejte per at njeri . Filloi te ndjente urrejte edhe per veten qe e kishte gjykuar maman e saj pa ditur asgje . Filloi te shante veten pse nuk e kishte kerkuar me perpara . Fyti i ishte thare dhe lotet nuk ndalonin . Po qanin te dyja pa ze .

Dhimbte .. Dhimbte shum ..

Per disa dit nuk dola me nga shtepia . Pastaj me lajmeruan nga rrobaqepsia qe isha e pushuar dhe duhet te merrja gjerat e mia .
Ahh sikur mos te kisha shkuar at dite .. Ahh sikur mos te kisha filluar pune fare .. Sikur ...
Sofian e lash ne gjum . Dola jasht dhe i thirra komshies ta merrte ne shtepin e saj .Ajo pranoi pa hezitim .(Sa te fik pak buken Djana dhe shkova e mora Sofian me vrap ik pa merak )me tha .

U largova duke menduar qe sofia ishte e sigurte. por gjith rruges koka me mbetej pas . Nje ndjesi me therte ne shpirt , por nuk e kuptoja . Nuk e dija qe 5 shkurti i ati viti do ishte dita me e tmerrshme per mua .
Mendoja qe ishte prej ati ndryrsires . E perpiqesha ta largoja mendjen duke menduar per ditlindjen e vajzen pas tre muajsh ajo mbushte 2 vjec me dat 1 qershor te vitit 2000 .
Nga ta dija un e mjera qe ajo ndjesi qe me therte shpirtin po me lajmeronte qe nuk do ta shihja me kurr bijen time ..Nga ta dija e mjera un qe do me vdisnin per se gjalli .
Kur u ktheva nga puna pas 40 minutave shtepia ishte e mbuluar me flake . Guzhina ishte thuajse e djegur . Vrapova duke uleritur emrin e vajzes . Vrapova e kerkoja sofian hodha syt nga komshija dhe ajo me pa me keqardhje . (nuk arritem dot djana )
kaq me tha . Ndjeva qe zemra me ndaloi , fryme nuk kisha me , shikimi mu erresuar ..U shemba ne tok .
Nuk mbaj mend asgje . Kur hapa syt u gjenda ne spital . Me dhan lajmin qe ne shtepi nuk kishte te mbijetuar . vajza ime vetme ishte djegur mes flakeve . Kushedi sa ka vuajtur .
Me moren shpirtin . Me vrane per se gjalli . ..Nuk kam as varr ku ta qaj .. me mbeten syt nga qelli cdo dite .. nuk kam kujt ti them sesa me ka marr malli ...

Kte her kraharori filloi te ngrihej nga te qarat e gruaja u shemb ne krahet e sofias e deneste si nje femije
Sofia qante pas saj . Qante bashk me te .
Po i dhimbsej gruaja e shkrete po i dhimbte zemra per nenes e saj .

E mori ne duar fytyren e gruas e shikonte drejt ne sy . E ndjente qe ishte nena e saj .

- Mama sofia esht ketu - nuk foli me shum se lotet e mbyten akoma me shum .

Gruaja e pa drejt ne sy bija e saj ishte gjall
. Sofia e saj ishte gjall tashme ndodhej perball saj . Sofia e saj jetonte .

- Sofia ime - kaq tha dhe me pas u shkreh ne lot ne krahet e saj .

... * Madje dhe Roan i cili kishte par te gjith skenen i mbeshtetur te dera ishte prekur me te gjith ate histori .

Pas disa oresh gezimi ishte kthyer tek te dyja syt e gruas buzeqeshnin dhe sofija ishte e lumtur .

Mamaja e saj edonte . Nuk e kishte braktisir asnjeher .
Kjo e lumturonte shum . Ama i dhimbte per vuajtjet e saja do donte qe ta kishte kerkuar me perpara .

.....
Pasi ishin qetesuar gjera . Ishin diskutuar te gjitha dhe cdogje perputhej . Si dukej ai ndyrsia e kishte nxjerr ate perpara se te digjte shtepin dhe e kishte dorzuar ne jetimore . Fiks sic ishte shkruar ne at dosje " Sofia Diar , 5 shkurt 2000 . "

Ndersa familja biresuese e kishin marre sofian at dit qe ajo kishte patur ditelindjen .Edhe at dit ajo festonte ditelindjen . Me 1 qershor te vitit 2000 sofia ishte biresuar .

Sofia sic kishte emrin eshte edhe vet me fat .