A chance .!

48.

....

Tashme djemt ndodheshin poshte duke pritur per vajzat .
Ishin veshur te dy shum serioze , tek te dy mbizoteronte e zeza .

- Si ndjehesh vlla - tha Roan duke i rrahur shpatullat

- I emocionuar - shpjegoi

- Po te uroj qe tani , jet te lumtur te keni - tha leht .

- Edhe ti vlla - e me pas e perqafoi .

Nuk kaloi shum kur ne der u duk Klea e cila po vinte . Dukej vertet shum bukur .
Kishte veshur nje fustan te derdhur pak dekolte te hapur ne ngjyr pane e floket i kishte ber me onde .
Po afrohej drejtij duke qeshur .

- Erdhi vlla mos u huto - i ra me shpatull Roan

- Je ber shum e mir zemer - u afrua pran saj e i dha nje puthje te leht .

- edhe ti si gjithmon shum i pashem - ia kthehu duke buzeqeshur

- Ikim tani - tha  duke i hapur deren e makines .

- Po ikim - tha qet ajo

- Vlla po ikim ne gjith te mirat ty - i rrahu shpatullen Roanit dhe u larguan .

- Mos vdis sonte - ia kthehu Roan

Aldo thjesht qeshi e me pas u largua me klean .

- Ku do shkojm zemer - pyeti kureshtare

- Do shkojm diku mos bej pyetje - qeshi leht

- Po ti e di qe un jam kurioze - tha serisht

- Mos u bej ateher - i foli leht e me pas i puthi doren .

Ajo nuk foli me thjesht mbeshteti koken ne sendilje te makines dhe shikonte ate .
Tashme kishin bere 40 min rruge e akoma nuk kishin arritur

- Aldo kemi akoma rrug ? - pyeti duke thyer heshtjen me tyre

- Jo zemer arritem - tha leht e pas disa min ndaloi makinen .

- Ku jemi ketu - tha qet duke zbritur prej makines

E kishte cuar ne maj te nje mali , ne nje bujtine te vockel . Ishte vendi i preferuar per te gjith te dashuarit .
Dukej i gjith qyteti . E perendimi i djellit . Ishte kaq perrallore .

- Te pelqen zemer - U afrua drejt klea e cila ishte duke adhuruar pamjet qe ndodhej perpara saj

- Waw qenka e mrekullueshme . Faleminderit - tha leht dhe iu hodh ne perqafim

- Per ty gjithcka zemer - u ndje zeri i tij ) Eja te futemi brenda

Hodhi syt pak me tutje dhe aty ndodhej nje bujtin e vogel por shum e kendshme .

- Nuk e dija qe kishte nje vend te till ketu -tha qet

- Prandaj jam un - buzeqeshi ai
Nderkoh qe u afruan pran bujtines . Hapi deren e u futen brenda

- Nuk paska asnjeri - tha qet

- E di e kam marr te gjithin per neve - buzeqeshi pas saj duke i vendosur duret tek barku e duke e perqafuar nga pas

- Vertet ?

- Po

- Qenka shum bukur me pelqen shum

- Eja tani - e kapi per dore e u drejtuan drejt nje tavoline .

- Ke ber gjith kete per mua ? - tha e ngazellyer duke par tavolinen e cila ndodhej ne nje cep te bujtines ku dukej e gjith pamja nga jasht . Tavolina ishte e zbukuruar me petale trendafili , disa qerinj ne mes dhe nje trendafil i kuq .