-Чамайг ирнэ гэж мэдээд байсан юм аа.
Еэжин ийн хэлээд өөдөөс хүрч ирэн цамцны минь товчийг тайлах гэж оролдоход нь түүний гарнаас бариад:
-Чиний бодож байгаа шиг зүйл хийх гэж ирээгүй.
-Тэгээд чи над дээр өөр шалтгаанаар ирж байсан билүү?
-Энэ бүхнийг дуусгацгаая
-Тэхёнаа юу яриад байгаа юм?би чамд хангалтгүй болчихсон юмуу?эсвэл таалагдахаа больцон уу?
-Еэжин чи үзэсгэлэнтэй,гайхалтай бие галбиртай.Чиний төгс гэдгийг би булзайруулахгүй.Гэхдээ одоо хангалттай 3 жил шахуу ийм байдалтай явлаа.Одоо болих цагнь болсон.
-Би чадахгүй,чамд намайг ямар сайн гэдгийг мэдэж байж яагаад зугтаад байгаа юм бэ?3 жил хоёр биендээ таашаалыг мэдрүүлэн байж болоод байсан биз дээ!Чамаас илүү дутуу зүйл нэхээгүй шүү дээ.
-Яагаад эвээр ярих гэхээр та нар ингээд төвөг удаад байдаг юм бэ.Дуусгая гэж байхад чимээгүй арилж үз.
Түүний алга миний хацар дээр буухад ийм зүйл болохыг төсөөлж байсан учраас инээмсэглэн хартал:
-Арилж үз гэсэн үү?Үнэхээр үү,би чиний хувьд хэн ч болж чадаагүй гэж үү?
-Инээд хүргэх шив.Чамтай ууган эвтэй найртай харьцаад салах гэж байтал олон юм яриад байх юм аа.Би угийн ийм хүн намайг мэдсэн хэрнээ ойртоо биз дээ үгүй юу?анх эхлэхдээ л хэлсэн илүү дутуу харилцаагүй гол ажлаа хийгээд л салцгаана гэж?
-Хөгийн новш!
Түүн рүү ойртон очин үсийн илээд:
-Анхилуун үнэр чинь чиний тэр унтсан олон эртэй үлдчихэж.
-Юу мэддэг болоод ингэж хэлж байгаа юм!
-Би бүгдийг мэддэг.
Еэжин рүү нүдээ эрмэчихээд тэндээс гарч явав.Одоо цэвэр амьдрал эхлүүлэх хэрэгтэй биз дээ.Өөрийнхөө дутуу хэсгийг олсон байхад бүх муу зүйлээс нэг нэгээp салая.Түүнд мэдэгдэлгүйгээр.
Гэрлийн дохиог үл тоон хурдны зам дээр явж байгаа аятай салхи татуулан давхин явахдаа аз жаргалыг мэдрэх шиг.Сэтгэлээ онгойлгохыг хүсэх бүртээ ингэж давхидаг байж билээ.Бодол болон суухад утас дуугаран салгана.
Дуудлагыг харвал Хусог хён байх нь тэр.
-Байна уу Тэхён?
-Ярь
-Чи яг одоо завтай байна уу?
-Зүгээр л хэлэх гэснээ хэл.
