[Тэхён]
-Алив гараад ир!!Өнөөдөр бүх зүйлийг дуусгацгаая!
Жонгүг: Тэр энд байхгүй юм биш үү?Биднийг худлаа чулуу хөөлгөсөн байх.
-Явцгаая
Цөөвөр чонын хэлсэн газар нь ирсэн ч тэр байхгүй байлаа.
Биднээр ахиад л тоглож гэж бодсоор тэндээс гарах гэтэл хэн нэгний хоолой намайг тогонд цохиулах шиг л болов.
-Vante миний хүү,Vante ээж нь байна.Ээждээ туслаарай.
Гайхан хоолой сонсогдох өөр нэг өрөөний хаалга руу эргэн харна.
Хусог: Яасан бэ?Явахгүй юм уу?
-Та нар сонсоогүй юу?
Бүгд л гайхсан янзтай харж байгааг бодвол би хий юм сонсож...
-За за,юу ч биш дээ.
-VANTEEEEEE
Энэ удаад эргэлт буцалтгүй ээжийн минь хоолой гарах хаалгыг өшиглөн орвол ард гишүүдийн хашхирах дуулдах ч эргэж харалгүй өрөөнд явж ороход хаалга хаагдчих нь тэр.
-Ээж ээ!Ээж ээ та хаана байна аа!Би байна.Vante нь ирчихлээ.
Өрөөг нэг сайн тойруулан харсан ч хүний сүүдэр битгий хэл ул мөр ч үзэгдсэнгүй.
-Миний хүү!
Урдаас минь дөнгөж энэ дэлхийд мэндлээд харсан тэр үзэсгэлэн төгс нүдтэй эмэгтэй ирж байлаа.
-Ээж ээ?
-Тийм ээ,ээж нь байна.Хүрээд ир.
Тэр эмэгтэйг гараа дэлгэхэд нь өөрийн эрхгүй нулимсаа дуслуулан бага багаар өөдөөс нь алхана.
-Алив,ахиад хэдхэн л алхам хүү минь.
Жонгүг:ХЁН!
Жонгүгийн хоолойнд эргэн харвал тэрээр чөтгөр болж хувирсан байх агаад бусад маань ч хар сүрлэг далавчаа дэлгэчихсэн орж ирнэ.
Хусог далавчаараа намайг хүчтэй хана руу шахуурдан шидчихээд ээжийн минь шууд л хоолойноос багалзуурдаад авав.Болж байгаа зүйлсд гайхан:
-Новш минь!Юу хийгээд байгаа юм!
Хэн ч миний үгийг тоохгүй байх ба бүгд л ээж рүү минь хүчтэй дайрахад тэрээр надруу харан:
-Vante,ээждээ туслаарай.
Нулимс дүүрэн нүдийн үзээд шууд л уурсан чөтгөрийн дүрдээ орж бусдыгаа тэрний дээрээс ийш тийш хол шидэн эмэгтэйг босговол:
