Ep 2
ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းထပ်ခိုးလိုနေရာလေးမှာ အခန်းငယ်လေး......
အခန်းတံခါးကိုဖွင့်တော့တစ်စုံတစ်ခုကခံနေတာကြောင့် ခွန်းအားစိုက်ရင်းတွန်းဖွင့်လိုက်သည်။
သူမရဲ့အဝတ်အစားတွေထည့်တဲ့ကတၳူပုံးကိုခြေထောက်နဲ့ဘေးသို့ဖယ်ရင်း ခွန်းရဲ့တစ်ယောက်အိပ်မွေ့ယာလေးပေါ်ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချလိုက်သည်။
အကျႌအိတ်ကပ်ထဲက Cheque လက်မှတ်ကိုထုတ်ကြည့်ရင်း
ခွန်းပြုံးလိုက်မိသည်။
တစ်ဆက်တည်းမှာ မျက်ဝန်းငယ်မှမျက်ရည်စက်တွေစို့နင်လို့လာခဲ့ပါသည်။
" ခွန်း ငိုလိုက်သင့်ရဲ့လား? မေမေ ...... ဖေဖေကမေမေ့အကြောင်းတွေကိုခုချိန်ထိသိချင်သေးပုံမပေါ်ဘူး..... ခွန်းစိုးရိမ်မိတယ် တာဝန်မကျေစွာပဲခွန်း ပါလောကကြီးထဲကထွက်လာခဲ့မိရင် ဖေဖေကယူကျုံးမရဖြစ်ပြီး ကျန်နေခဲ့ပါ့မလားဆိုတာမသေချာဘူး.... ဒါထက် မေမေ့အကြောင်းတွေဖေဖေ့ကိုမပြောလိုက်ရမှာကိုခွန်းပိုကြောက်မိတယ်။ "
တဖြည်းဖြည်း ချင်း မှေးစင်းလာသည့်မျက်ခွံတို့ရဲ့စံနှုန်းအတွင်း ခွန်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ညာဘက်ခြမ်းသို့စောင်းရင်း ဒူးနှစ်ဖက်ကိုကွေးကာ...... ငယ်ငယ်ကလိုချင်တာမရလို့ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုလိုက်ပြီးပင်ပန်းစွာအိပ်မောကျသွားသည့်ကလေးငယ်တစ်ယောက်လို
ခွန်းရဲ့ဒီလိုပုံစံတွေဖေဖေမြင်ရင် ကရုနာသတ်တဲ့စိတ်လေးများဖြစ်လေမလား?
" မောင်..... သမီးလေးနာမည်ကိုဘယ်လိုပေးမလဲဟင် "
" ချို့နာမည်လဲပါအောင်.... မောင်တို့ဘဝရဲ့ အချစ်အသစ်လေးမို့ ခွန်းသစ်ချို လို့ပေးရင်မကောင်းဘူးလား"
" မောင်ကသိပ်တော်တာပဲ.... "
" မောင်.... ချိုရှင်းပြပါရစေအုံး"
" မင်းက သစ္စာမရှိတဲ့မိန်းမပဲ....ငါမင်းကိုသိပ်ရွံတယ်"
"ဖေဖေ....😭😭😭"
" သွားစမ်း..... နင်ငါ့သမီးမဟုတ်ဘူး "
" မောင် သိပ်မှားတယ် "
YOU ARE READING
ရင်ခွင်မှီ
Romantizm႐ုန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားေလ ပိုနစ္မြန္းေလနဲ႕ ခြန္းအျဖစ္ကလြယ္မေနဘူး...... ႐ြယ္ လြယ္မေနပါဘူး
