Ep 14
ရြယ့္ဆီကျပန္လာေတာ့...... စိတ္ထဲနည္းနည္းမြမ္းၾကပ္ေနတာေၾကာင့္ ကြၽန္မထိုင္ေနက်ကန္ေဘာင္ေလးမွာသြားထိုင္ေနမိသည္။
စီးကရက္ အနံ ့ရတာေၾကာင့္ အနီးတဝိုက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
" ေဆးရံု အထိငါလိုက္မလာဘူးေနာ္.... နင္စိတ္ညစ္မွာစိုးလို႔ "
" ............. "
" ငါကသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခ်င္ရံုပါ ..... "
" ငါ့အတြက္သူငယ္ခ်င္းမလိုဘူး "
" နင္နဲ႔မေတြ႔ခင္က ငါလဲအဲ့လိုပဲ...... သူငယ္ခ်င္းဆိုတာမ်ိဳးကိုအပိုလို႔ပဲသတ္မွတ္ထားတာ, "
" ဒါဆိုလဲ............ "
" နင္ျဖစ္ေနလို႔ ခြန္းသစ္ခ်ိဳရဲ႕....... ငါ့ဘက္ကနင့္ကိုမို႔လို႔ခယေနတာ...... ငါ့အေၾကာင္းကိုနင္သိရင္ တျခားသူေတြထက္ပိုတဲ့နားလည္မႈမ်ိဳး ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ယံူၾကည္လို႔ "
စီးကရက္တစ္လိပ္ကို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးကိုင္ရင္း ရင္းႏွီးေနၿပီးသား ပစၥည္းတစ္ခုကို အသံုးျပဳေနသလို
ို ၾကည့္ရတာ ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္တာၾကာၿပီထင္ပါရဲ႕။
သူမရဲ႕အခုပံုစံကိုကြၽန္မမ်က္ေတာင္မခက္ပဲေငးၾကည့္ေနမိသည္။
ၿပီးေတာ့ ခုခ်ိန္ထိသူမရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ကြၽန္မဆီေရာက္မလာေသးပဲကန္ေရျပင္ကိုသာအာရံုစိုက္ရင္း
တည္ၿငိမ္တဲ့အသံႏႈန္းနဲ႔သူမတကယ္ကိုေလးေလးနက္နက္စကားေျပာေနတာ......... ကြၽန္မကိုတစ္ခုခုေတာင္းဆိုေနတာလား?ဒါမွမဟုတ္ ရင္ဖြင့္ေနတာလား?
" အဲ့လိုထူးဆန္းသလိုေငးၾကည့္မေနပါနဲ႔........ ငါနဲ႔နင္အပါအဝင္လူငယ္ေတြအကုန္လံုးက နာက်င္တဲ့စိတ္ဒဏ္ရာတစ္ခုစီ႐ွိၾကတယ္........ ဒါေပမဲ့ ဖံုးကြယ္တဲ့နည္းလမ္းခ်င္းေတာ့ကြာၾကတယ္။ နင္ကေတာ့ ေအးတိေအးစက္နဲ႔ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ေဝးေဝးေနရင္းဖံုးကြယ္တယ္..... ငါကေတာ့........."
စကားကိုဆံုးေအာင္ဆက္မေျပာပဲ ေနာက္ဆံုးေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြကို
ႏႈတ္ခမ္းနားကေလေတြကေနျပန္႐ွဴ သြင္းရင္း.......
" စီးကရက္...... နင္ေသာက္တတ္လား"
" ႀကိဳးစားၾကည့္ဖူးတယ္........"
YOU ARE READING
ရင်ခွင်မှီ
Romance႐ုန္းထြက္ဖို႔ႀကိဳးစားေလ ပိုနစ္မြန္းေလနဲ႕ ခြန္းအျဖစ္ကလြယ္မေနဘူး...... ႐ြယ္ လြယ္မေနပါဘူး
