မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [Own Creation/Yizhan fanfiction]

အခန္​း ၅၀ - အသက္​သခင္​ ​ေက်းဇူးရွင္​

"​ေျမ​ေခြးမိစၦာ"

"ဟမ္​့.... ငါ​ေစာ​ေစာထဲက ဒီ​ေကာင္​​ေလးကိုစားမလို႔ဟာကို နင္​့​ေၾကာင္​့လြတ္​သြားရတာ အခု​ေတာ့ျပန္​ဖမ္​းမိၿပီ"

​ေျမ​ေခြးမိစၦာမက နွာ​ေခါင္​းကိုတရႈံ႕ရႈံ႕လုပ္​ရင္​း လွ်ာကိုထုတ္​ကာ ရိ​ေပၚ၏နား႐ြက္​တစ္​ဖက္​ကို လွ်က္​လိုက္​တာ​ေၾကာင္​့ ​ေရွာင္​းက်န္​႔ရင္​ထဲ ​ေဒါသမုန္​တိုင္​း ထန္​သြားရသည္​။

"သူ႔ကိုလႊတ္​လိုက္​"

​ပါးစပ္​မွ​ေအာ္​ဟစ္​ရင္​း တဟုန္​ထိုးတိုက္​​ခိုက္​လိုက္​​​ေသာ္​ျငား ဘာကိုမွ်မထိဘဲ ​ေလထုကိုသာ ခံစားလိုက္​ရသည္​။ သည္​​ေတာ့မွ ​ေစာ​ေစာက ​ရိ​ေပၚကို၀ိုင္​းတိုက္​​ေနၾက​ေသာ ​ေျမ​​ေခြးမိစၧာမနွစ္​​ေကာင္​ကို သူဖမ္​းခဲ့ၿပီးျဖစ္​​ေၾကာင္​း ျပန္​လည္​သတိရလိုက္​သည္​။

ဒါ​ေၾကာင္​့ပင္​ ယခုျမင္​​ေနရသည္​က အစစ္​အမွန္​မဟုတ္​ဘူးဆိုတာ ​သူသိလိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ ​ေျမ​ေခြးမိစၧာ၏လက္​ထဲမွ ရိ​ေပၚကိုလွမ္​းၾကည္​့လိုက္​သည္​။

ဒါကပံုရိပ္​​ေယာင္​၊ ဒါမွမဟုတ္​ အိပ္​မက္တစ္​ခုဆိုလွ်င္... အကယ္​၍ သူနိုးသြား​ေသာအခါ ရိ​ေပၚကိုမ​ေတြ႕ရ​​ေတာ့ဘူးဆိုလွ်င္​​... သူဘယ္​လိုလုပ္​ရပါ့မလဲ။

မဟုတ္​​ေသး။ ရိ​ေပၚက သူ႔အနားမွာ ရွိ​ေနခဲ့သည္​။ ဟုတ္သည္​။ အဆိပ္​မယ္​ပစ္​လႊတ္​ခဲ့​ေသာ အဆိပ္​​ေငြ႕မ်ား​ကို သူရွဴမိသြားတာ​ေၾကာင္​့ ရိ​ေပၚကဘုရား​ေက်ာင္​းကို ​ေခၚလာ​ေပးသည္​မဟုတ္​လား။

​ေရွာင္​းက်န္​႔အားလံုးကို သတိရလိုက္​ၿပီး​ေနာက္​ ​ေျမ​ေခြးမိစၧာ၏လက္​ထဲ က်​ေရာက္​​ေန​ေသာ ရိ​ေပၚ၏ပံုရိပ္​ေယာင္​ကို ဥ​ေပကၡာျပဳလိုက္​သည္​။

ထို႔​ေနာက္​ ​ေနရာမွာပင္​ တင္​ပလႅင္​​ေခြထိုင္​ကာမ်က္​လံုးမွိတ္​ရင္​း စိတ္​တည္​ၿငိမ္​​​ေအာင္​လုပ္​ကာ နိုးထရန္​ႀကိဳးစားလိုက္​သည္​။

​အတန္​ၾကာ​ေတာ့ နွာ​ေခါင္​းထဲသို႔ အလုအယက္​တိုး​ေ၀ွ႔၀င္​လာသည္​က စူးရွျပင္​းထန္​​ေသာ​ေဆးနံ႔မ်ား။ သူအိပ္​မက္​မွ နိုးထလာခဲ့​ေလၿပီ။