မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [Own Creation/Yizhan fanfiction]

အခန္​း ၈၅။ ဘယ္​သူက ငါ့ကိုသတ္​ခ်င္​​ေနတာလဲ။

နွစ္​ဦးသားစ​ေနာက္​​ေနခ်ိန္​မွာပင္​ အခန္​းတံခါးဖြင္​့သံၾကားတာ​ေၾကာင္​့ လွည္​့ၾကည္​့မိ​ေတာ့ ​ေရွာင္​ဟိုင္​က သစ္​သီးအိတ္​ကိုလက္​ကဆြဲရင္​း အခန္​းထဲ၀င္​လာၿပီး ​ေရွာင္​းက်န္​႔ကိုျမင္​သည္​နွင္​့ အခန္​းတံခါးကုိပင္​ ျပန္​မပိတ္​နိုင္​ဘဲ ​ေျပးကာဖက္​​ေလ​ေတာ့သည္​။

​ေမြးစားအစ္​ကိုျဖစ္​သူ ​သံုးရက္​ၾကာ​ေမ့​​ေမ်ာ​ေနရာမွ သတိရၿပီျဖစ္​ၿပီး ယခင္​အ​ေၾကာင္​းအရာ​ေတြပါ မွတ္​မိ​ေနၿပီဆိုတာ အစ္​ကုိႀကီးက ဖုန္​းဆက္​​ေျပာ​ေတာ့ သူခ်က္​ခ်င္​းလာဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့သည္​။

သို႔​ေသာ္​လည္​း ထိုအစ္​ကိုႀကီးက ဟိုအသီး၊ ဒီအသီးျဖင္​့မွာ​ၾကား​ေနသည္​ကို ၀င္​၀ယ္​​ေနရတာ​ေၾကာင္​့ လမ္​းမွာၾကာ​ေနခဲ့ျခင္​းပင္​။

"က်န္​႔က်န္​႔"

"​ေကာင္​ဆိုး​ေလး သတိရ​ေနတာ"

"က်န္​႔က်န္​႔ကို လြမ္​း​ေနတာ"

​ေရွာင္​းက်န္​႔ရယ္​​ေမာလိုက္​ရင္​း ရင္​ခြင္​ထဲ​ေခါင္​းႀကီးထိုးထည္​့ကာ ခြၽဲ​ေန​ေသာ​ေရွာင္​ဟိုင္​၏ကိုယ္​​ေလးကို ​ေပြ႕ဖက္​ကာပြတ္​သပ္​​ေပးလိုက္​သည္​။

သူလည္​းပဲ သတိျပန္​ရၿပီးကတည္​းက ​ေတြ႕ခ်င္​​ေနခဲ့သည္​။ အနားယူခိုင္​းထားသည္​ဆိုတာ​ေၾကာင္​့သာ သတိရ​ေနသည္​့စိတ္​ကို ခ်ဳပ္​တည္​းထားခဲ့ရတာျဖစ္​သည္​။

ယခုျပန္​​ေတြ႕ရၿပီဆို​ေတာ့ ​ေရွာင္​းက်န္​႔လည္​း ​ေမြးစားညီငယ္​ျဖစ္​သူကို ​ေမ့​ေပ်ာက္​​ေနခဲ့​ေသာအခ်ိန္​​ေတြအစား အတုိးခ်ကာ​ေထြးဖက္​ထားလိုက္​​ေတာ့သည္​။

သို႔​ေသာ္​လည္​း ခဏမွ်သာ။ ရွာလကာရည္​ဘုရင္​ႀကီးရိ​ေပၚက ​ေရွာင္​းက်န္​႔၏ရင္​ခြင္​ထဲ​ တိုး၀င္​​ေန​ေသာ​ေရွာင္​ဟိုင္​့ကို အတင္​းပင္​ဆြဲခြာ​ေလ​ေတာ့သည္​။ ​ေနာက္​ဆံုး​ေတာ့ ​ေရွာင္​ဟိုင္​လည္​း မလႊတ္​ခ်င္​လႊတ္​ခ်င္​ျဖင္​့ လႊတ္​ရ​ေတာ့သည္​။

အစ္​ကိုျဖစ္​သူကို လြမ္​းဆြတ္​သည္​မွန္​​ေသာ္​ျငား တစ္​စံုတစ္​​ေယာက္​က​ေတာ့ျဖင္​့ ညီအစ္​ကိုအခ်င္​းခ်င္​းကိုပင္​ သ၀န္​​ေတြတို​ေန​ၿပီမဟုတ္​ပါလား။ သည္​​ေတာ့ ​ေရွာင္​ဟိုင္​လည္​း ဟြန္​႔ခနဲအသံျပဳကာ လက္​ထဲကသစ္​သီး​အိတ္​ကိုျဖည္​ၿပီး ပန္​းကန္​ထဲသု႔ိသာ လွယ္​ထည္​့​ေနလိုက္​​ေတာ့သည္​။