မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [Own Creation/Yizhan fanfiction]

အခန္​း ၂၆ - ​ေျပာစကားနား​ေထာင္​

(Zawgyi)

အခန္​း ၂၆ - ​ေျပာစကားနား​ေထာင္​

"သခင္​​ေလး၀မ္​... ဘယ္​လိုလုပ္​​ေရာက္​လာတာလဲ..."

​ထိုင္​ဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္​​ခ်ိန္​မွာ အကိုက္​မ​ေျပ​ေသးသည္​့ ​ေခါင္​းကတဒိန္​းဒိန္​းထိုးတက္​လာတာ​ေၾကာင္​့ ​ေရွာင္​းက်န္​႔၏မ်က္နွာမွာ ရႈံ႕မဲ့သြားရသည္​။ ထို႔​ေၾကာင္​့ ရိ​ေပၚလည္​း ​ထိုင္​ရအဆင္​​ေျပ​ေစရန္​ ​ေက်ာ​ေနာက္​၌ ​ေခါင္​းအံုးခု​ေပးလိုက္​သည္​။

"အစ္​ကိုထ်န္​းယီြလွမ္​း​ေမးတာ မင္​း​ေနမ​ေကာင္​းလို႔ ဒီ​ေန႔ရိုက္​ကြင္​းနား​​ေပးလို႔ရမလားတဲ့ အဲဒါနဲ႔ပဲ အ​ေျခအ​ေနလာၾကည္​့လိုက္​တာ ဘယ္​လို​ေန​ေသးလဲ"

"ကြၽန္​​ေတာ္​အဆင္​​ေျပပါတယ္​"

​ႏႈတ္​ကအဆင္​​ေျပပါတယ္​​ဟု ​ေျပာ​ေန​ေသာ္​လည္​း တဒိန္​းဒိန္​း​ကိုက္​​ေန​ေသာ​ေခါင္​းက အဆင္​မ​ေျပ​ေၾကာင္​းျငင္​းဆို​ေနသည္​။ ရိ​ေပၚမွာ​ေတာ့ မို႔အစ္​​ေန​ေသာမ်က္​လံုး​ေတြကိုျမင္​သည္​နွင္​့ အလြန္​အမင္​းစိတ္​ပူ​သြားရသည္​။

"ဒီ​ေလာက္​​ေတာင္​ မ်က္​လံုး​ေတြမို႔​ေနတာကို အဆင္​​ေျပတယ္​လုပ္​​ေန​ေသးလား ဘယ္​လိုျဖစ္​တာလဲ"

ရိ​ေပၚ​​ေမးလိုက္​​ေတာ့ ​ေရွာင္​းက်န္​႔က ​ေယာင္​ယမ္​းကာ မ်က္​လံုးအစံုကိုပြတ္​လိုက္​တာ​ေၾကာင္​့ လက္​ကိုအျမန္​လွမ္​းဆြဲလိုက္​ရျပန္​သည္​။

"ညကအိပ္​မက္​​ေၾကာင္​့ပါ ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလး ၀မ္​းနည္​းဖို႔​ေကာင္​း​​ေတာ့ နိုးလာတာ​ေတာင္​ ထပ္​ငိုမိသြား​ေသးတယ္​ ၾကည္​့ရတာမို႔အစ္​​ေနတာ ​ေတာ္​​ေတာ္​​ေလး သိသာ​ေနပံုပဲ"

​ေရွာင္​းက်န္​႔၏ စကားအဆံုးမွာ ရိ​ေပၚ၏ရင္​ထဲဒိန္​းခနဲျမည္​ဟီးသြားရသည္​။ အိပ္​မက္​ဆိုတာက မဟုတ္​မွ...။ အရင္​တစ္​ခါ ​​ေျပာျပတုန္​းကလို အိပ္​မက္​အျဖစ္​​ေရာက္​ရွိလာ​ေသာ သူတို႔ရဲ႕တစ္​ခ်ိန္​က အ​ေၾကာင္​းအရာ​ေတြမ်ားလား။

အရာအားလံုး ျပန္​လည္​မွတ္​မိ​ေစခ်င္​​ေသာ္​လည္​း ခ်စ္​ရသူနာက်င္​​ေနသည္​ကို ျမင္​ရ​ျပန္​​ေတာ့ စိတ္​ထဲ​မွာ​ေတြ​ေ၀ရျပန္​သည္​။