မက်မွန်ပွင့်တို့သက်သေတည်၍ [Own Creation/Yizhan fanfiction]

အခန္​း ၇၅။ ​ေႏြဦးပြဲ​ေတာ္​၏​ေနာက္​ဆံုးရက္​ကို နွစ္​ဦးအတူျဖတ္​သန္​းျခင္​း။

အမွန္​တစ္​ကယ္​​ေတာ့ ​ရိ​ေပၚစာဖတ္​ေနခ်ိန္​မွာ ​သူတစ္​ကယ္​ႀကီးအိပ္​​ေပ်ာ္​သြား​ခဲ့​ၿပီး အနားကို​ေလွ်ာက္​လာ​ေသာေျခသံ​ေၾကာင္​့သာ နိုး​သြားခဲ့တာျဖစ္​သည္​။

သို႔​ေသာ္​လည္​း ရိ​ေပၚဘာလုပ္​မလဲသိခ်င္​တာ​ေၾကာင္​့ ​အိပ္​မက္​​ေယာင္​​ေနဟန္​ျဖင္​့ လက္​ကိုျပန္​ဖက္​ထားလိုက္​ျခင္​းသာ။ အခု​ေတာ့ပါးနပ္​လြန္​း​ေသာ အ​ေမာင္​ရိ​ေပၚ​ေၾကာင္​့ သူဟန​္​​ေဆာင္​​ေနသမွ် ​ေပၚသြားရ​ေလၿပီ။

"ဟန္​​ေဆာင္​​ေနတယ္​​ေပါ့​ေလ"

ရိ​ေပၚက ခပ္​တိုးတိုးရယ္​​ေမာ​ေနရင္​းမွ ​ေရွာင္​းက်န္​႔၏ နွာ​ေခါင္​းထိပ္​​ဖ်ား​ေလးကို ဆတ္​ခနဲဆြဲညႇစ္​သည္​။ ထို႔​ေနာက္​ အခန္​းတြင္​းရွိ ဖ​ေယာင္​းတိုင္​မီး​ေရာင္​​ေၾကာင္​့ ခပ္​၀င္​း၀င္​း​ေလးျဖစ္​​ေန​ေသာ ပါးျပင္​တစ္​ဖက္​ကိုလည္​း စိတ္​မထိန္​းနိုင္စြာ ဖ်တ္​ခနဲ​ေမႊးၾကဴလိုက္​ျပန္​သည္​။

​ေရွာင္​းက်န္​႔က​ေတာ့ အပ်ိဳျဖန္​း​ေလး​ေတြလို 'အို...သခင္​​ေလးကလဲ ကဲလိုက္​တာ'ဆိုကာ မူယာႏြဲ႕​ေနွာင္​း၊ ခ်စ္​စရာ​ေကာင္​း​ေအာင္​ လုပ္​ျပမ​ေန​ေပမယ္​့ သ​ေဘာလဲက်သလို ရွက္​​လဲရွက္​​ေနသည္​ဆိုတာ အတန္​ငယ္​နီ​သြား​ေသာ နား႐ြက္​ဖ်ား​ေလး​မ်ားက သက္​​ေသျပ​ေနခဲ့သည္​။

ရိ​ေပၚလည္​း ​ပါးျပင္​ကိုတစ္​၀ႀကီး နမ္​းရႈိက္​ၿပီးကာမွ နား႐ြက္​ဖ်ားနီနီ​ေလး​ေတြကိုၾကည္​့ကာ ရယ္​မိျပန္​သည္​။

သူ႔ရဲ႕မက္​မြန္​ပန္​း​ေလးဟာ ဘယ္​ဘ၀​ေရာက္​​ေရာက္ နွစ္​ဦးသား ဘယ္​​ေလာက္​ပင္​အ​ေနနီးပါ​ေစ သူစ​ေနာက္​တိုင္​း အရွက္​သည္​း​ေနဆဲပင္​။

​ေရွာင္​းက်န္​႔က​ေတာ့ ရယ္​​​ေမာ​ေန​ေသာရိ​ေပၚကို မ်က္​​ေစာင္​းႀကီးခဲကာ မ​ေက်နပ္​ဟန္​ျဖင္​့ျပန္​ၾကည္​့မိစဥ္​မွာပဲ ​ႏႈတ္​ခမ္​းတစ္​စံုကို ​သိမ္​းပိုက္​ျခင္​းခံလိုက္​ရသည္​။

အခ်ိန္​ၾကာျမင္​့စြာ ​လြမ္​းဆြတ္​​ေနခဲ့ရသူနွင္​့ ျပန္​လည္​ဆံု​ေတြ႕နိုင္​ခဲ့ၿပီဟူ​ေသာအသိက ထပ္​မံ၀င္​​ေရာက္​လာ​ေတာ့ ပီတိျဖစ္​ကာမ်က္​ရည္​​ေတြစီးက်လာရျပန္​သည္​။