Elevator²

ELevator'2 - 30

Elleri cebinde, evinin boydan camının önünde durmuş dışarıyı seyreden Jungkook, aynı zamanda düşünüyordu da.

"Ya planlarım boşa çıkarsa? Kaybetmeyi göze alamam!"

Bir elini cebinden çıkarıp saçını hızla karıştırdıktan sonra bakışlarını koltukta oturan kardeşine çevirdi.

"Ji Ree"

"Evet?"

"Babam şu an nerede?"

"Bilmiyorum, kimse bilmiyor."

"Jİ REE!"

Abisinin bağırması ile derin bir nefes alıp veren genç kız omuzlarını düşürüp cevap verdi, "Pusuda"

"Hedefi kim?"

"J-Jimin..."

"Amacı ne?"

"Senin kazanmanı sağlamak."

"Neden?"

"Çünkü seni kazanmak istiyor."

"Üvey oğlunu öldürmeyi gerçekten göze alıyor mu?"

"Öz oğlunu kazanmak için her şeyi yapacağını söylüyor. Nasıl olsa bir katil, bu yüzden ikinci bir kurbanım olabilir diyor."

"İşini benim yüzümden kaybetti."

"Abi"

"Evet?"

"Buna gerek var mı?"

"Ne demek istiyorsun Ji Ree?"

Yine sıkkınca nefes veren genç kız ayağa kalkarak lafına devam etti,
"En azından Hyu Ji'yi zorlama. Kızına yeni kavuştu ve şu an hastanedeler."

"Bu umrumda değil."

"Bu kadar vicdansız olma abi!"

"Zamanında Jimin'le ortak olmasaydı bunlar olmazdı!"

"Jimin'le ortak olmadı, buna mecbur kaldı!"

"İyi ya, şimdi de mecbur. Alışık o bu duruma."

"Ama kızı var, eşi var, bir ailesi var..."

"İstiyorsan sen de onlardan yana ol Ji Ree. Bana düşman ol ve benimle savaş?"

"Ne?"

"Babam şu an tam olarak nerde Ji Ree?"

Suskunca bekleyen genç kız sinirli bakışlarını Jungkook'a göndermişti.

•Hyu Ji

"Aaa..."

Ne diyeceğini bilemeyen hallerde olan Hyu Ji'yi gören Taehyung, yanlış bir şeyler olduğunun farkındaydı.

"Hyu Ji?"

"Ben..."

Bir şey söylemeye çalıştığı sırada Taehyung'un telefonu çalmıştı.

"Jimin arıyor." telefonu açarak cevapladı, "Evet Jimin?"

"Taehyung, sakın şimdi sana söyleyeceklerimi Hyu Ji bilmesin!"

Hyu Ji'ye bakış atan Taehyung, ne kadar nedenini sormak istese de bir şeylerin ters gittiğinin farkındaydı. Bu yüzden durumu belli etmeden cevapladı, "Evet, Mi Hyung uyandı."

"Ne? Ciddi misin? Ah, çok sevindim! Geçmiş olsun dileklerimi ilet."

"Jimin geçmiş olsun diyor Mi Hyung."

"Teşekkürlerimi ilet baba."

"Teşekkür ediyor."

"Tamam, şimdi... Taehyung o odadan çıkabilir misin? Müsait bir yere geç. Yalnız olmalısın."

Yine Hyu Ji'ye bakış atan Taehyung,
"Ah, Jimin! Sanırım burada çekmiyor, ses gidip gelmeye başladı. Dur müsait bir yere geçiyorum." diyerek odadan çıktığında koridorun sonuna ilerledi.

"Tamamdır"

"Müthişsin Taehyung! Şimdi sana planımı anlatıyorum."

Onlar konuşuyorken ne olduğunu öğrenmek isteyen Hyu Ji yerinde duramıyordu.

"Mi Hyung, ben de bir bakayım, tamam mı? Bekle bizi." sözü bitimi odadan çıkmış, gözleri ile Taehyung'u aramıştı. Bulduğunda ise ona doğru ilerlemişti.

"Yine bir iş çeviriyorsunuz ama ben bulucam!" küçük kız da arkalarından böyle konuşmuş, masanın üzerindeki telefona uzanarak rehbere girmişti.

"Yoboseyo, Min Jae unni. Yine bir işler dönüyor. Olaya müdahale etmen gerekebilir."

"Haber verdiğin için teşekkürler Mi Hyung. Jimin'in peşindeyim."
Telefonu kapatmış, sokağın başına gizlediği arabasından karşıdaki arabayı izlemeye devam etmişti.

"Yine bir hata yapıp olayları kötü sonla bitirmene izin vermeyeceğim Jimin!"