Chapter 44
Maybe someday
Arlo's P.O.V
Pinilit ko ngayon tumayo sa higaan na yon.. nagbukas yung pinto si Lovi pumasok.. hinayaan ko lang siya naglakad ako papunta sa balcony napakaborings a hospital.
"Wala na sila, you can stop pretending.."sabi niya at nilapag yung pamalit na pang-dressing sa balikat ko
"Sophie.."sabi ko at tinignan siya
"Mamayang gabi ang flight niya to Phil. Are you certain about this? You might regret this someday."sabi niya at umiling iling
"I did this for her.. and also for myself."sabi ko at umupo na
These past few days I was acting upon my decision. I was pretending, ang totoo ay siya talaga ang unang pumasok sa isip ko nung magkamalay na ako. Hindi ko alam kung anong nangyari sakanya that night.. kaya nag-alala ako. But when I saw her that day nawala lahat ng pangamba ko.
Binangga ko yung truck dahil yun lang ang alam ko na paraan para maligtas siya.. I'm willing to sacrifice my life for her sake. Base sa kwento ni Ana ilang months din akong unconscious.
That night balak ko na sanang sabihin sakaya yung decision ni Lovi.. I was really happy that night, nasa isip ko magkakasama na kami without any hindrance to our relationship.. matutupad na namin yung mga pangarap namin.. yung mga promise namin sa isa't isa.. tatanda kami ng magkasama
But there is one thing that I realize in this accident.. this is not the right time for us. Hindi ko sinasabi na nagsawa ako, hindi ko sinasabi napapagod na ako, hindi ko sinasabi na ayoko na sakanya, hindi ko sinasabi na di nako tutupad sa promise namin, hindi ko sinasabi na sinisisi ko siya sa accident kailangan lang talaga namin ng mahabang panahon para makapag-isip.
Long time cool off.. gusto ko ring malaman kung mamahalin ko pa rin ba siya pagtapos ng ilang taon na lilipas.. tatanggapin niya pa rin kaya ako pagdating ng araw na yon? Matured na kaya kami ng mga panahong yon?
Makakaya na ba naming i-handle tong relasyon ng maayos?
"One last time, are you certain about this?"Lovi
"I won't do it if I'm not certain enough to my decision, I know what I'm doing. Maybe this is not the right time for me and her.. I want her to find herself and help her self to recover on her own. Kasi ganon din ang gagawin ko. Bukod sa pagrerecover dito kailangan din makarecover ng puso ko."
"I did it purposely, sinabi ko sa doctor na sabihin niya kay nerd na di pwedeng ipilit alalahanin yung nga memory. Pero totoo na nakalimutan ko yung iba sa memorya ko pero naalala ko rin nung araw mismo na paggising ko din.. kahit masakit saakin kailangan ko siyang sungitan araw araw. Kailangan ko siyang pahirapan.. "
Hanggang sa ayon.. tinaboy ko na siya. Ngayon sigurado na ako sa ginawa ko.. paglipas ng ilang taon na ayos na kami.. pag dumating din yung araw na yon na mahal ko pa siya hindi ko na siya pakakawalan..
I'm sorry nerd.. Sorry Simon di ko natupad yung pangako ko na di ko sasaktan si Sophie.
BINABASA MO ANG
The Nerdy Pambara Girl
Teen FictionShe's not the typical nerd you know.Yes she's different to other nerd. She's Sophie Emerald Ching and this is her story. How different she is? Let's find out.