BAVUL

y i r m i y e d i

Üstünde BATU yazıyordu.Batu nerden gelmişti nasıl gelmişti bu partiye?Ayrıca o kadar isim arasından neden o çıkmıştı bana?Ben daha kafamdaki soruları tam olarak cevaplamayamazken,cevaplamayı bitiremezken bir o eksikti.Neyse oynadık tabuyu.Kazandık.Zaten kazandığım tek şey tabuydu...Sonra bahçeye çıktık.Gökçe yanıma geldi.Önceden Burak'ın bana sorduğu soruyu falan Gökçe'ye anlatmıştım."Burak seni seviyor.Bunu görmüyor musun gerçekten Arca?"Seviyor mu?"Evet.Sen Batu da Batu diyerek onu kaybediyorsun.Batu'nun seni incittiği gibi sen de onu incitiyorsun.Yapma.Unutmak zor değil ama bu çocuğu hiçe sayma.Ona da yazık.Eğer onu sevmiyorsan,sevmeyeceksen ümit verme."Be ben,ben böyle olduğunu bilmiyordum.Yani ben ona arkadaş gözüyle bakıyordum.Evet bana iyi davrandığının hatta çok iyi davrandığının farkındayım fakat hiç böyle düşünmedim.Haklısın,Batu'nun bana yaptığını ona yapmayacağım.Bilerek yapmasa bile ben incindim.Başkasına bunu yapmak istemiyorum.Boşuna ümit vermeyeceğim."Cevabın ne olursa olsun seni destekleyeceğim,seni çok seviyorum."dedi Gökçe."Ben de seniii."dedim ve sarıldım.Yanımıza Can ve Burak geldi.Etrafa baktım.Herkes gitmişti."Biz de size yardım edip buraları toplayıp gidelim o zaman."Gerek yok ya biz hallederiz."Yok canım olur mu?"dedim ve hepimiz ortalığı topladık.Can ve Gökçe içerde koltukta oturuyorlardı.Biz de Burakla bahçeye çıktık.Oturduk.Hafif rüzgar esiyordu.Güzel hissettiriyordu.Derken söze başladım."Geçen bana bir soru sormuştun ya.Batu'ya hala aşık mısın?diye.O zaman bilmiyorum demiştim.Artık biliyorum.Sor."Boşver sormadım say."Hayır sor."Onu hala sevdiğimi sanıyordu."Batu'ya hala aşık mısın?"Hayır."Yüzünde bir tebessüm oluştu."Sevindim."dedi tebessüm ederek."Şimdi sana bir şey itiraf edeceğim.Çok saçma gelecek belki bilmiyorum ama söyleyeceğim.Ben seni gerçekten çok seviyorum.Saçma gelebilir belki beni arkadaş gibi görüyorsun ama..."Saçma değil."dedim hafif gülümseyerek."Benimle çıkar mısın?"dedi."Ne?"Sormadım say.Saçmaydı.Tamam.Unutalım."Hayır."yüzü düştü."Hayır derken saçma değil.Teklifini kabul ediyorum."Gerçekten mi?"Evet"dedim gülümsemeyle.Boynuma sarıldı.Sarıldım.O bunu hak ediyordu.Daha doğrusu biz hak ediyorduk...Beni gerçekten sevdiğini görmeye başlamıştım.Geçmişe sünger çekip geleceğe bakıyorduk artık.Batu yoktu bundan sonra.Hiçbir zaman olmadığı gibi şimdi de yoktu.Bilmedendi hepsi ama yaşadıklarım güzel değildi.Fakat geçti bitti gitti.Artık önümde,önümüzde güzel bir gelecek var.Yıllarca beklediğim,hayalini kurduğum o adam...Derken içeri girdik.Bir de ne görelim...