Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Hoofdstuk 7

"Waarom val jij hen lastig. Je ziet toch dat hij je niet leuk vind." Riep Mirelle boos naar Lianne. "Omdat ik hem leuk vind. Waarom zou hij voor haar kiezen. Ze is de helft van de tijd nog geeneens in het Elfenrijk." Die opmerking zorgde voor een hoop woede bij de anderen. Vega riep: "dat betekent nog niet dat hij en Keelin alleen maar vrienden moeten blijven." Aurel vulde aan. "Hij dwingt haar tenminste niet om een koppel te zijn in tegenstelling tot wat jij en Haldur doen. Dit is echt hun eigen keus. Denk daar maar eens over na." Sylvar zuchtte even. Hij maakte zich zorgen om Keelin. Wie weet wat die twee met haar gedaan hadden. Gelukkig had Melisande het door. "Jij komt met mij mee Lianne. De rest gaat haar zoeken." Zei ze. Iedereen ging in de richting van het portaal. "Ehm hoe moet dat ding open?" Vroeg Fran zacht. Aurel glimlachte. Vladimir merkte op. "Sein veilig." Aurel knikte en transformeerde vlug. Ze haalde wat elfenstof uit haar haar en mompelde. "Amica Advenitum." Waarna ze het wegblies. Een paar fellen later verscheen het portaal. Aurel, Sylvar, Melisande en Lianne gingen als eerste erdoorheen. Zodra iedereen er door was sleepte Melisande Lianne mee en de rest bleef om Aurel heen staan. "Waar moeten we heen?" Vroeg Vladimir. Hij keek er niet van op dat de rest op hem en Fran na getransformeerd was. Aurel stak haar hand uit en voelde even. Haar gezicht betrok. "Oh nee. Ze hebben haar in de gevsngenis gezet." Sylvar knikte. Ze renden met zijn allen de richting op die Aurel aanwees. Na een hele tijd gelopen te hebben, of in het geval van Sylvar en Aurel gerend. Kwamen ze bij de gevangenis aan. De wachters gingen opzij. Blijkbaar had iemand verteld wat ze kwamen doen. "Wie kan er voor wat licht zorgen? Ik zie geen hand voor ogen hier." Mopperde Fran. Sylvar haalde wat elfenstof uit zijn haar en pakte een fakkel die aan de muur hing. "Lux." Fluisterde hij. Aurel voelde even welke kant ze op moesten. Ze stonden namelijk bij een splitsing. "Naar rechrts." Zei ze zacht. Nadat ze even verder gelopen waren wees Sacha. "Daar is ze." Sylvar en Aurel schrokken zich te pletter. Ze hing in de ketens die normaal gesproken de gevangenen vasthielden en ze was weer bewusteloos. "Niet weer he." Mopperde Aurel. Ze glipten de cel binnen. Mirelle bleef op de uitkijk staan. Aurel had alweer wat elfenstof gepakt en mompelde een spreuk waardoor de ketens losgingen. Sylvar ving Keelin op want ze viel meteen voorover. Vlug renden ze terug richting het portaal. Vladimir bood nog even aan om Keelin van Sylvar over te nemen, maar hij weigerde wat te begrijpen was. Het ging hier wel over zijn vriendinnetje. Toen ze na een voor Aurel uren durende weg eindelijk bij de herberg aankwamen liepen ze haastig naar binnen. Iedereen rende meteen naar de geheime kamer en Aurel pakte vlug een van de flesjes die ze eerder die dag als voorraad had gemaakt, terwijl Sylvar Keelin voorzichtig op de bank neerlegde. Aurel goot het flesje meteen leeg in Keelins mond en iedereen zuchtte opgelucht toen ze haar hoorde slikken. Niet veel later deed Keelin knipperend haar ogen open. Sylvar hielp haar om overeind te komen. "Wat is er gebeurd?" Vtoeg ze zacht. Aurel reageerde nogal chagrijnig. "Ze hebben je meegenomen terug naar het Elfenrijk en je daar in de gevangenis gezet, in de ketens en Haldur heeft weer die spreuk gebruikt." Keelin schrok. Ze trilde helemaal . Zo bang was ze. Sylvar sloeg zijn arm om haar heen en zei zacht. "Rustig maar je bent nu veilig." Keelin knikte en glimlachte naar hem. "We moeten echt iets aan ze doen, want Haldur heeft de nieuwe regels overtreden." Zei Daisy. "Maar wat dan? Ze houden pas op als wij weer uit elkaar gaan en eerlijk. Dat wil ik niet!" Riep Sylvar gefrustreerd uit. "Wat een drama weer." Grinnikte Mirelle. Aurel riep boos. "Jou zus zorgt wel voor alle problemen hoor." Daisy vroeg zacht. "Ja Mirelle aan wiens kant sta jij eigenlijk." Mirelle reageerde niet. Na een tijdje zei ze zacht. "Sorry. Ik vind heg moeilijk want ze wil natuurlijk dat ik haar help, maar ik vind het eigenlijk niet goed wat zij en Haldur doen." Daisy zuchtte en zei. "Dat is geen antwoord op mijn vraag hoor." Keelin keek van de een naar de ander, niet wetend wat ze ermee aanmoest. Na even nagedacht te hebben stond ze op en zei. "Als jullie zo nodig ruzie willen maken doe dat dan maar zonder mij ook al ben ik het onderwerp." Riep ze met tranen in haar ogen en ze rende weg richting haar slaapkamer. Sylvar keek haar bezorgd na. Aurel siste naar Mirelle. "Heb je nu je zin. Ze is helemaal overstuur. Nu kun je wel de waarheid zeggen hoor, maar ik kan je verzekeren dat ze het te horen krijgt." Mirelle zuchtte even en zei. "Oke ik ga eerlijk zijn. Ik help hen. Voordat ik wist dat ik mee zou komen vroeg ze me om te helpen met hun plannetje. Of sterker nog. Ze dwong me. Jullie hrbben nog niks door. Wat slecht zeg." Lachte ze gemeen en ze vervolgde. Ze willen er niet alleen voor zorgen dat Keelin en Sylvar nooit een stel zouden worden. Ook willen ze niet dat Keelin naar de kristalceremonie komt, omdat het zeer waarschijnlijk is dat zij, Sylvar of Aurel worden gekozen. Dat willen ze voorkomen. Ze zien het liefste dat Lianne word gekozen met Sylvar als raadgever of Haldur en dan met Keelin als raadgever." Aurel klaagde. "Ik sta weer buitenspel in dit plaatje en bedankt." Ze had het nog niet gezegd of Mirelle liep op Sylvar af. "Kom je mee?" Sylvar reageerde kwaad. "Wat denk je zelf. Dat ik vrijwillig meega om hen hun zin te geven. Ik dacht het even niet. Ik vind enkel Keelin leuk op die manier en niemand anders. Ik weet dat dit andersom ook voor haar geldt." Mirelle zuchtte en zei. "Dan maar op de andere nanier." Ze transformeerde, haslde wat elfenstof uit haar haar en zei. "Audire verba mea. Je gaat met mij mee en je geeft het toe aan Lianne." Sylvar knikte langzaam. Daisy transformeerde ook, maar dat deed ze om hem te helpen. Ze haalde elfenstof uit haar haar en mompelde een spreuk voordat Sylvar en Mirelle weggingen. "Daisy wat doe je? Je moet mij helpen." Riep ze boos. Daisy zei simpel. "Jij hebt ons verraden. Ik vind hen wel goed bij elkaar passen." Mirelle gromde en trok Sylvar mee. Hij stribbelde tegen, maar helaas voor hem was Mirelle sterker. Hij slaagde er nog wel in om tegen Aurel te fluisteren. "Leg alles uit en zeg tegen haar dat ik het hier niet mee eens ben. Ik hou alleen van haar" Aurel knikte. Toen verdwenen Mirelle en Sylvar uit het zicht. Sacha zuchtte even en zei. "Ik had dit nooit van Mirelle verwacht. Ze deed zo aardig tegen gen en hielp hen." Aueel knikte en zei somber. "Ze deed maar alsof." Ze stond op en rende naar Keelin toe. Keelin zat te lezen en schrok op van een klopje op haar deur. "binnen." Zei ze somber." Aurel kwam naar binnen en zuchtte even. Dit zou een moeilijk gesprek worden. Vlug legde ze alles uit. Keelin trok wit weg. "Nee he. Ik dacht dat we vrienden waren. " zuchtte ze. Aurel knikte dn merkte op. "Ik ook Keelin. Ik ook." Keelin mopperde. "Ze wist al vanaf het moment dat ik hierheen ging dat wij elkaar leuk vonden. Hoe kon ze? Ik verdenk haar er nu van dat zij en niet Lianne hem leuk vind." Aurel knikte. "Ik ga het wel uitzoeken. Blijf jij maar hier." Zei ze. Keeljn knikte en Aurel verdween.

Een uur later klopte ze alweer op de kamerdeur van Keelin en brieste woedend. "Ze heeft bekend. Zij vind hem leuk. Lianne ook hoor, maar Mirelle vind dat zij eerst was en ook omdat ze hem langer kent." Keelin knikte. "Hij is er niet blij mee, maar ze luisterde niet en haalde hem over om een stel met haar te vormen. Zonder de spreuk, en ik kon het niet stoppen." Zei Aurel met tranen in haar ogen. Ze omhelsde Keelin en zei. "Ik moest nog van Sylvar aan je doorgeven dat hij het er niet mee rens is en dat hij enkel en alleen van jou houdt." Keelin knikte en veegde haar tranen weg. "Hoe moet dat nou met de kristalceremonie?" Verzuchtte Keelin. Ze voegde eraan toe. "Het spijt me Aurel, maar ik denk niet dat ik ga." Zei ze zacht. Aurel knikte. Ze begreep haar zus volledig. Toen hoorde ze Daisy roepen dat ze nu echt moesten gaan. Door al het gedoe moesten de twee meiden nu samen Melisande helpen met de voorbereidingen. "Het komt goed. Daar zorg ik voor." Zei Aurel. Keelin knikte rn Aurel verdween. Keelin zuchtte en mompelde hardop. "Wat moet ik nu als ik het word." Ze wist het echt niet meer. Was het nu al voorbij tussen haar en Sylvar....

__________________________________________

Zo weer een spannend hoofdstuk. Hoe zal het verder gaan tussen Keelin en Sylvar. Komt het goed of kiest hij toch definitief voor Mirelle of Lianne? Wie word de opvolger van Melisande? Wat denken jullie? Laat het vooral weten in de reacties. Verder zou ik het leuk vinden mochten jullie een idee hebben voor de naam voor de zus vwn Aurel en keelin. Ik weet niet echt iets buiten mn eigen naam. Dus ik ben op zoek naar een leuke naam. Laat vooral weten wat jullie ervan denken. Is het over volgens jullie of niet? Laat gerust ook leuke namen achter. Veel lees plezier en tot hoofdstuk 8 maar weer.