Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Hoofdstuk 24

Keelin keek pas weer op toen ze voetstappen hoorde. Het waren Vladimir, Sacha en de anderen. "Wat is er aan de hand? Daisy kwam ons halen. " Vroeg Sacha bezorgd. Vega zuchtte even en hij keek Melisande aan. Melisande knikte en keek iedereen aan. "We hebben slecht nieuws, Mirelle heeft Volac laten ontsnappen, en jullie weten allemaal wat zijn doel is." Zei ze Somber. Iedereen knikte begrijpend op Vladimir en Fran na. "Ho stop even. Wie is Volac en waarom is het zo erg dat hij ontsnapt is?" Vroeg ze. Keelin, Sylvar, en Aurel wisselden een blik. "Volac is het enige wezen dat ooit uit het duistere hart wist te ontsnappen. Dan hebben we het over nog voor dat Mirelle allerlei wezens die we ooit verslagen hebben opriep." Legde Keelin uit. Vladimir en Fran knikten.  "En dat is erg omdat?" Vroeg Fran. Keelin zuchtte en Vega legde het uit. "Volac wil alle weezens vrijlaten en ervoor zorgen dat er nooit  meer iemand word weggestuurd." Zei hij zacht. Keelin en Sylvar keken elkaar even aan. "Wat nu?" Vroeg Fran.  Melisande dacht na. "We zullen ons moeten splitsen ben ik bang, want als we allemaal naar Schemermeer gaan is het hier onbewaakt en dat is geen goed idee." Zei ze. Toen richtte ze zich op Daisy en zei. "Ga naar Denise en vraag of het weg is." Daisy knikte en sprong op. Tien minuten later kwam ze terug, met Denise achter zich aan. "Het is inderdaad weg." Meldde Denise somber. Keelin, Sylvar en Melisande wisselden een blik. "Ik moet wel terug om daar alles veilig te houden." Zuchtte Keelin. Sylvar zei somber. "Dat lukt je nooit alleen. Het liefst zou ik meegaan, maar het lijkt me beter als ik hier blijf. Een van ons tweeën moet immers hier blijven om hier alles veilig te houden, en jij bent nodig om de wezens terug te sturen." Zei hij zacht. Ze slikten allebei een brok in hun keel weg. Dit was het eerste moment sinds de ceremonie en het verbond dat ze zich moesten opsplitsen.  Aurel zei zacht. "Ik ga met haar mee. Dan is toch een van ons bij haar." Sacha zou ook meekomen naar Schemermeer, terwijl Daisy en Feline achterbleven om het Elfenrijk veilig te stellen. Melisande sloot zich ook aan bij de groep die naar Schemermeer zou gaan nadat ze met Denise had overlegd. Na een tijdje had ook de rest hun keuze gemaakt. Vega zou met de Nachtwacht meegaan terwijl Juno en Roman hier in het Elfenrijk bleven. Ook Gideon sloot zich bij hen aan en de President bleef achter in het Elfenrijk. Vega keek hen aan. De groep die naar Schemermeer zou gaan had hun plan al klaar, ze zouden een beschermingsring rond het dorp plaatsen om de wezens zo lang mogelijk buiten te houden. Verder zouden ze proberen om aanvallen van wezens te ontwijken zodat enkel Volac de volle laag kreeg. Vega had al een plan klaar om alle wezens in een keer terug te sturen, maar dat zou hij pas uitleggen als het zover was. Keelin was in gedachten verzonken. Wat moesten zij en Sylvar doen als Mirelle hier achterbleef? Keelin wist het niet. Na een tijdje was alles doorgesproken en moest er afscheid genomen worden. Sylvar kwam op haar aflopen. "Ik weet wat je denkt en eerlijk ze kan de boom in met haar gezeur. Ik vind jou leuk en niemand anders." Zei Sylvar zachtjes. Keelin glimlachte even. "Doe alsjeblieft voorzichtig.  " Zei hij. Keelin lachte even om zijn bezorgdheid. Het zou wel goed komen met haar daar was ze van overtuigd. Aurel kwam op hen aflopen en zei rustig tegen Sylvar . "Ik Snap dat je bezorgd bent om haar, maar het komt goed. Dat beloof ik je." Sylvar knikte en trok Keelin in een knuffel. Ze lieten elkaar pas los toen Vega riep dat hij wilde gaan. Keelin zuchtte even en liep met de rest mee. Ze was bang dat Mirelle toch weer een poging zou doen om haar zin te krijgen nu Keelin weg was om de wezens tegen te houden. Na een hele tijd kwamen ze op het dorpsplein aan. De meiden transformeerden. "Defendi Omnis." Riepen ze in koor. Ook Melisande had meegeholpen aan de beschermingsring. Toen de beschermingsring geplaatst was kon het niet lang meer duren voordat de wezens op doken. Na tie minuten zagen ze Volac aankomen gevolgd door een hele horde wezens. Volac liet een eerste erste spreuk los op de beschermingsring en er verscheen een barst. Keelin en de anderen haalden Elfenstof uit hun haar en spraken een spreuk uit. "Recupere." Meteen dichtte het gat zich iets. Sacha mompelde. "Dit houden we niet lang vol zo." Keelin knikte. Na nog vier pogingen waren ze erdoor gebroken. Keelin rende naar Vega. "Wat nu? Volac is door de beschermingsring gebroken. " Vroeg ze gehaast. Vega zuchtte even en zei toen. "Het tweede deel van ons plan." Keelin knikte en keek even naar Vladimir en Fran. "Fran neem jij Arachnia voor je rekening, en Vlad jij de Mummie? Ik ga samen met Aurel en Sacha voor Volac." De andere twee knikte even en vlug kozen ze hun posities. Ze stonden zo dat als Arachnia of de mummie uithaalden met hun spinrag of windels ze makkelijk opzij konden springen. Fran lokte Arachnia uit haar tent terwijl Vlad zich langzaamaan klaar maakte om wat tegen de mummie te zeggen.  Keelin richtte zich tot Volac. "Incendium dolor." Volac was niet snel genoeg om met zijn staf de vlammen te verwijderen die aan zijn gezicht aan het likken waren dus uiteindelijk was hij zwartgeblakerd. Natuurlijk werkte het perfect en na een tijdje was Volac zo stevig ingepakt dat hij weinig meer kon beginnen. Vega knikte naar Keelin en riep. "Gebruik al je kracht en zeg me na." Keelin knikte. En Vega  begon met de spreuk. "Senua revengo, fillis durat nam, nominum thoran sale." Keelin herhaalde de spreuk. "Senua revengo, fillis durat nam, nominum thoran sale." Iedereen keek gespannen toe hoe het Elfenkristal los kwam van de staf van Volac. "Doe het nu!" Riep Vega. Keelin knikte. "Ad Inferos." Riep ze luid. Doordat ze de stralen op het Elfenkristal richtten konden ze alle wezens tegelijk terug sturen. Keelin hoorde het gebrul maar ze kon zich er niet druk om maken. Haar gedachten waren al bij het Elfenrijk. Hoe zou het met de anderen zijn? Toen ook Volac verdwenen was zuchtte ze opgelucht. Haar opluchting was echter van korte duur toen Melisande opmerkte. "Laten we maar teruggaan, want volgens mij hebben ze dringend onze hulp nodig." De anderen knikten en op een recordtempo legden ze de afstand af naar het portaal. Keelin kneep even in Aurels hand. Wat zouden ze aantreffen? Nadat Sacha het portaal had geopend liepen ze langzaam richting het paleis, omdat ze wisten dat ze daar zouden zijn. Na even goed om zich heen te hebben gekeken kwamen Keelin en de anderen tot de conclusie dat op de meeste elfen die aan Mirelles kant stonden een spreuk was gebruikt. Vlug haalden alle meiden inclusief Melisande elfenstof uit hun haar en ze spraken de tegenspreuk uit. Toen dit gedaan was renden ze op topsnelheid het paleis in. Fran spitste meteen haar oren om te horen waar ze waren. "De troonzaal." Zei ze zacht. Iedereen liep elkaar voor de voeten om maar als eerste de trap af te kunnen dalen. Keelin kneep in Aurels hand. Zouden ze te laat zijn? Gelukkig voor hen waren ze op tijd beneden en gespannen opende Keelin de deur. Mirelle riep kwaad. "Ga weg jullie. Jullie zijn te laat, vanaf nu bepalen wij de regels hier." Keelin keek naar Sylvar? Hoe kon hij dit nog goedkeuren? Was nu alles voorbij? Waren ze hun vrienden voorgoed kwijtgeraakt aan Mirelle? Kwam het nog goed tussen Keelin en Sylvar of was het ook voor hen te laat?

Zo weer een nieuw hoofdstuk. Wat vinden jullie ervan dat ze wel alle wezens hebben verslagen, maar dat het nog onduidelijk is of het Elfenrijk in Mirelles handen valt? Moet het goed blijven gaan tussen Keelin en Sylvar of is het voor wat meer drama leuker als er wat verandert? Laat gerust achter in de reacties wat jullie denken. Hebben jullie een idee voor een nieuw personage? Of heb je misschien een ander leuk idee voor het verhaal. Laat het me vooral weten in de reacties.

Veel leesplezier.