Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Hoofdstuk 42

Iedereen keek naar Emily zodra ze waren gaan zitten, maar Emily schudde haar hoofd. Toen zei Melisande zacht. "Ik weet van het nieuws dat Emily heeft, maar dit mag ze nog niet vertellen omdat ik en Rosalie jullie eerst wat moeten vertellen. Het heeft nu wel lang genoeg geduurd." Keelin, Aurel en Feline wisselden een blik. Wat was er aan de hand? Ze hadden alle drie het gevoel dat het met hen te maken had. Het gevoel werd alleen maar versterkt toen Melisande aan Emily vroeg. "Neem jij Vlad en Fran even mee?" Emily knikte en Melisande zei zacht tegen Vladimir en Fran. "Niet dat jullie niet mogen weten wat er dadelijk besproken word. Ik wil het liever eerst aan degene vertellen over wie het gaat. Vega en de anderen blijven er wel bij, omdat zij het al weten." Vladimir knikte even en hij keek naar Aurel. "Ga nu maar. Het  is heus geen slecht nieuws of zo." Zei ze zacht. Fran en Vlad knikten en Emily leidde hen naar buiten. Toen de deur achter hen dicht viel kwam Rosalie ook wat dichter bij hen zitten. Keelin keek hen gespannen aan. Wat zou er aan de hand zijn? Na even geaarzeld te hebben opende Melisande het gesprek. "Wij moeten jullie drieeën iets opbiechten, beloof me dat jullie niet boos worden." Keelin en haar zussen knikten. Sylvar, Daisy en Alissa mochten er wel bij zijn. Dit was waarschijnlijk zo besloten omdat het iets belangrijks betrof iets waar ze hun goede vrienden wel bij konden gebruiken. Melisande zuchtte even en keek naar Rosalie. Rosalie knikte haar zus toe ten teken dat zij het moest zeggen. Melisande knikte en schraapte haar keel. "Jullie denken dat jullie de dochters zijn van Rosalie he?" Vroeg Melisande. De drie zussen knikten en Feline zei. "Dat t denken we niet alleen dat weten we zeker." Melisande lachte even bij die woorden. Haar gezicht verried niks. Na een tijdje haalde ze diep adem. Ze wist duidelijk niet hoe ze haar nieuws moest brengen. Rosalie keek haar zus bemoedigend aan. Melisande raapte haar moed bijeen en zei toen zachtjes. "Dit is echter niet waar. Kunnen jullie het niet raden?" Keelin, Aurel en Feline keken elkaar even aan. Toen vielen hun monden tegelijkertijd open. Aurel was de eerste die de woorden over haar lippen kreeg. "Ik wist dat er wat moest zijn. Hoe verklaar je anders de keuze van het Kristal. Dat zou normaal gezien onmogelijk moeten zijn. Vandaar dat jij niet." Ze maakte haar zin niet af. Dat hoefde ook niet de anderen wisten waar ze aan dacht. Melisande en Rosalie knikten even. Melisande zei zacht. "Ik ben jullie moeder. Ik en Rosalie hebben er echter voor gekozen dat zij voor jullie zal zorgen gezien mijn positie toen der tijd." Zei Melisande. Keelin glimlachte en zei zacht. "Ik denk dat ik voor ons alle drie spreek als ik zeg dat we niet boos op je zijn." Haar zussen knikten. Melisande glimlachte even en zei toen. "Jullie moeten weten dat we er bewust voor hebben gekozen. Niet dat ik niet voor jullie wilde zorgen en zo, maar gezien mijn positie was dat onmogelijk. " Keelin knikte. Ze begreep het volkomen al moest ze nog even aan het idee wennen. Ze zag dat haar zussen hetzelfde hadden. Daisy vroeg zacht. "Waarom vertellen jullie het hen nu pas?" Melisande zuchtte even en zei toen. "Niet schrikken, maar er zijn personen die het niet goedkeuren dat ik drie dochters heb, mede omdat ik de koningin ben. Terwijl iedereen weet dat daar geen regels over zijn. Die personen zullen er alles aan doen om het jullie zo moeilijk mogelijk te maken. Het zal me niets verbazen als ze jullie willen verbannen. Ze vinden blijkbaar dat ik jullie al die tijd met diverse dingen voortrok. Ze keuren de keuze van het kristal ook niet goed omdat het anders ging dan hoe het eigenlijk hoort." Keelin en haar zussen hapten naar adem en Feline zei. "De keuze van het kristal moet altijd gerespecteerd worden. Ook nu hij een van ons betreft." Keelin en de anderen knikten instemmend. Na een tijdje vroeg Daisy. "Weten we wie een hekel heeft aan hen?" Melisande en Rosalie wisselden even een blik. "Ja. Dit weten we. Jullie kennen hen ook. Het zijn onder andere Vanessa en Thomas. Ze hebben  die haat overgenomen  van hun ouders.  Wie er verder nog bij horen weten we niet, maar we hebben onze vermoedens." Zei Melisande. Keelin en de anderen schrokken even. Alissa zei zacht. "Dat hebben ze dan goed weten te verbergen want ze deden altijd aardig tegen hen." Iedereen knikte en Melisande keek haar dochters even aan. "Rosalie heeft me altijd alles verteld wat er met jullie gebeurde. Ik was ook een van de eerste die wist dat Keelin bij de Nachtwacht mocht. Ik was toen zo ontzettend trots op je." Zei ze tegen Kerlin. Keelin glimlachte even en Melisande vervolgde. "Dat ben ik nog steeds. Op jullie alle drie evenveel. " de drie meiden knikten en glimlachten. Ze liepen alle drie tegelijk op Melisande en Rosalie af en gaven ze een knuffel. Natuurlijk konden ze niet boos blijven op hen. Ze wisten dat dit het beste was voor hun eigen veiligheid. "Gaat er nu veel veranderen?" Vroeg Feline. Melisande schudde haar hoofd. "Niet als het aan mij ligt." Keelin zuchtre opgelucht toen haar moeder dat zei. "Gaan jullie maar even. We snappen het volkomen dat jullie nu even rust willen. Het is ook niet niks wat we jullue verteld hebben. Jullie mogen het tegen de rest vertellen. Dan weten ze ook waarom zij er niet bij mochten zijn. Komen jullie over twee uur terug want er is nog iets dat verteld moet worden. Echter wachten we daar nog even mee omdat dat ook een wat groter ding is" Zei Rosalie. Aurel schrok even. "Oh jongens bij dat tweede gesprek heb ik niet zo'n goed gevoel." Mompelde ze. De anderen knikten instemmend. Ze liepen met zijn zessen de kamer uit en Keelin zuchtte opgelucht. Ze was er blij om dat het hen nu verteld was. Al was ze ook bang voor hoe het verder zou gaan gezien de personen die het niet goedkeurde. Na een tijdje hadden ze de anderen gevonden. "En wat was er?" Vroeg Fran nieuwsgierig.  Aurel zuchtte even. "Is het erg dat we het er nog niet over willen hebben? We willen er eerst zelf nog over nadenken." Vladimir knikte begrijpend en het hele gezelschap liep het paleis uit. Keelin zuchtte en schudde haar hoofd. Ze wilde alles aan haar vrienden uitleggen, maar ze wust niet hoe ze zouden reageren als ze erachter kwamen dat er andere elfen waren die het niet eens waren met de keuze van het kristal en met hoe alles was gelopen. Ze had geen idee. Veel te snel waren de twee uur tot het volgende gesprek om en ze liepen terug naar binnen. Zodra de hele groep binnen zat in dezelfde kamer als net zuchtte Rosalie even. Na een tijdje ging de deur open en kwam Ellen binnen. Ze keek weg alsof ze zich ergens voor schaamde. Toen ook Ellen zat zuchtte Melisande even en ze keek haar dochters een voor een aan. Keelin voelde hoe er een rilling over haar rug liep. Ze wist niet waarom maar ze had hier geen goed gevoel over. Na even geaarzeld te hebben zuchtte Ellen even. Keelin probeerde net als haar zussen de blik van hun tante te vangen. Dit lukte niet. na even zei Rosalie zacht. "Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar Celine is ook familie van jullie. Ze is de dochter van Ellen en Ellen is onze zus. Celine is jullie nicht. Ik weet dat we dit eerder hadden moeten zeggen, maar we besloten  eerst  het andere nieuws te vertellen omdat we dat iets belangrijker vonden. het was gewoon niet het juiste moment." Aurel werd bleek en Keelin was er zelf ook niet veel beter aan toe. Keelin rilde even. Ze wilde wat zeggen , maar ze kon de juiste woorden niet vinden. Sylvar keek haar aan en schudde zijn hoofd. Keelin wist wat dit betekende. Hij was niet boos op haar. Keelin glimlachte.  Opeens vloog de deur open en kwam Wilko binnenstormen. Iedereen keek hem aan en hij hijgde. "Ik kom net van Helena af en ze vertelde dat Cooper met twee personen had gepraat. Een meisje en een jongen. Ik weet niet wat er aan de hand is, maar het zal wel niet goed zijn." Aurel vroeg gealarmeerd. "Hoe zagen ze eruit." Wilko dacht even na en zei toen. "Allebei hebben ze blond haar en het meisje had groene ogen en de jongen bruine ogen.  Voor de rest leken ze sprekend op elkaar." Keelin schrok even. Wat moest Cooper met Vanessa en Thomas? Ellen vroeg. "Waren ze op weg hierheen?" Wilko aarzelde even. Toen zei hij. "Ja. Ze liepen richting het bos. dus ik denk dat ze inderdaad op weg zijn naar hier." Iedereen schrok. Keelin, Aurel, Feline, Sylvar, Daisy en Melisande nog het  meest. "Wat moeten we nu doen?" Vroeg Alissa. Denise antwoordde. "Er moeten er een aantal terug gaan om te kijken of ze inderdaad naar hier komen." Sacha, Vladimir en Fran zouden dat doen terwijl de rest ervoor zou zorgen dat  ze niet binnen konden komen. Toen ze alles bespoken hadden wat er nodig was liep iedereen de kamer uit. Keelin zuchtte even. Ze wist niet waarom, maar deze keer zou het Cooper lukken om het Elfenrijk binnen te komen. Konden ze het nog stoppen? of zouden Vanessa en Thomas alles aan Cooper uitleggen? Hoe zou dit aflopen?

Zo weer een nieuw deel. Wat denken jullie?  Hoe zullen Vlad en Fran reageren als ze erachter komen dat Keelin,  Aurel en Feline de dochters zijn van Melisande? Slaagt Cooper erin om het Elfenrijk binnen te komen met de hulp van Vanessa en Thomas?  Wat gaat er gebeuren als blijkt dat Vanessa Sylvar leuk vind? Blijft alles zoals het nu is en slagen ze erin om hen te stoppen? Of krijgt Coop alles te weten terwijl dat niet mag? Hoe gaat het verder met Celine. maakt ze het goed met Keelin of blijft ze vervelend doen? Dit alles lees je in de volgende hoofdstukken. aat vooral reacties achter. ik ben benieuwd  wat jullie denken. als je een idee hebt voor het verhaal of voor een personage mag je dit in de reacties zetten of je stuurt een bericht naar mij. Ik ben benieuwd naar jullie ideeën.

Ik heb nog 3 vragen voor jullie.

1 wat vindennjullie van het boek tot nu toe?

2 welke wezens willen jullieeen keer in het verhaal zien?

3 ik ben van plan om een vervolg te maken, maar ik vroeg me af of jullie dit een leuk idee vinden. zo ja wat zouden jullie erin willen lezen. laat het me gerust weten.

Ik hou dit boek echt goed vol haha. Rn ik heb geen idee hoe dit komt. Mn andere boeken hier strandden altijd na 3 a 4 hoofdstukken haha/ deze houdt t langer vol.

Veel leesplezier met hoofdstuk 42 wlweer.