Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Epiloog: Laat het feest beginnen!

Keelin en haar zussen en nichtje waren druk bezig om zich klaar te maken voor het feest van vanavond. Ze hielpen elkaar waar nodig met omkleden en niet te vergeten hun haar en de eventuele make up. Ze wilden er allemaal op hun best uitzien. Het ging ten slotte wel over het feest dat gehouden werd omdat Keelin de opvolgster was van hun moeder. De drie waren heel blij voor haar, al baalde Feline als een stekker dat zij niet als een van de raadgevers gekozen was. Het was bij iedereen in en om het paleis al bekend dat Aurel en Daisy de raadgevers zouden worden. Het nieuws verspreidde zich hier altijd zo snel als een lopend vuurtje. Keelin glimlachte. Ze was heel blij met hoe alles de laatste dagen was gelopen. Ook al vond ze dat het allemaal heel snel was gegaan.  Aurel draaide in haar baljurk voor de grote spiegel en vroeg zich hardop af. "Is dit niet te veel? Ik bedoel met mijn haar en make up erbij? " Keelin glimlachte om haar zus haar twijfels en schudde haar hoofd. "Vladimir gaat niet weten wat hij ziet als jij straks op het feest komt." Zei ze.Feline grinnikte even en voegde eraan toe. "Sylvar zal ook niet weten wat hij ziet als wij straks met jou klaar zijn Keelin." Keelin bloosde lichtjes en Feline hielp haar met haar jurk. toen ze eenmaal haar jurk aan had liep ze naar de spiegel om te kijken hoe hij stond. Ze hapte verschrikt naar adem.  Wat zag ze er mooi uit, en dan te bedenken dat haar haar nog gedaan moest worden. Celine wenkte naar haar dat ze haar zou helpen met haar haar. Keelin ging voorzichtig in de stoel zitten die voor Celine stond en Celine ging aan de slag. Na een kwartier was ze klaar en Keelin glimlachte terwijl ze in de spiegel keek. De jongens zouden echt niet weten wat ze zagen als zij en Aurel op het feest zouden verschijnen. Aurel glimlachte naar haar zus. Ze wilde vragen of Keelin ook wat make up op wilde, maar Keelin schudde haar hoofd. Aurel glimlachte ze was even vergeten dat haar zus niet zo van de make up was. Toen ze even later klaar waren deed Keelin de schoenen aan die bij haar jurk hoorde en ze hing haar Ketting weer om haar nek. Feline schoot op haar af om haar te helpen met het slotje. Keelin keek glimlachend naar haar ketting waar niet alleen de gouden veer aan hing, maar ook het halve hartje dat ze tijdens het eerste mislukte feest van Sylvar had gekregen. Ze was enorm opgelucht dat er nu niks kon misgaan tijdens het feest. Op dat moment werd op de kamerdeur geklopt en stak Ellen haar hoofd om de hoek. "Zijn jullie zo ver meiden. Het feest gaat bijna beginnen." Vroeg ze. Keelin knikte. Vlug vertelde Ellen hoe het zo dadelijk zo lopen. Toen ze uitverteld was zuchtte Keelin even. Oke ze wist dat ze niet met de anderen mee kon omdat zij een van de opvolgers was. Dus vonden ze blijkbaar dat zij een grootse entree moesten maken, maar het moment waarop zij en Sylvar samen de trap af moesten komen terwijl iedereen keek bezorgde haar de zenuwen. Aurel merkte dit natuurlijk. Als altijd wist zij precies wat er met haar zus was. Ze glimlachte even naar Keelin en zei toen. "Het komt goed. Wij zijn  allemaal in de buurt dat beloof ik je."Feline zei zacht. "Het is zover." De meiden liepen langzaam hun kamer uit. Toen ze in de hal bij de trap aankwamen zuchtte Keelin even. Het duurde niet lang of de rest kwam op hen af. Sylvar liep meteen op haar af toen hij haar had gevonden. "Hey. Je ziet er mooi uit." Zei hij zachtjes, waarna hij haar een kus gaf. Keelin bloosde licht. Sylvar keek haar aan en vroeg toen. "Ben jij ook zo zenuwachtig voor zo meteen?" Keelin knikte even. Sylvar glimlachte en pakte haar hand beet. "Ik ook. Ik snap wel waarom ze dit zo besloten hebben, maar dat betekent niet dat ik er blij mee ben." Keelin glimlachte bij zijn woorden. Na een paar minuten keek ze om zich heen, omdat ze de rest niet meer hoorde. Die waren al verder gelopen. op datzelfde moment hoorde Keelin haar moeders stem die hen aankondigde. Keelin pakte de hand van Sylvar en kneep er even in. Toen liepen ze langzaam de trap af. Keelin wist niet goed hoe ze kijken moest. Het was ook niet niks dat jij binnen moest komen met alle ogen op je gericht. Ze was de hele tijd bang dat ze per ongeluk zou struikelen. Gelukkig waren ze onder aan de trap aangekomen. Sylvar keek haar even aan en samen liepen ze tussen de twee rijen met andere elfen en hun vtiendrn door naar de troon waar Melisande hen opwachtte. Toen ze eenmaal bij haar stonden legde Melisande haar handen op hun schouders. "Na alles wat er de laatste tijd gebeurt is ben ik heel blij om te vertellen dat Keelin en Sylvar mij zullen opvolgen. Dit was natuurlijk al eerder bekend, maar nu pas staat het echt vast. Celebram Keelin en Sylvar." Iedereen nam die kreet over. Keelin glimlachte. Ze was blij dat de meeste elfen het met de keuze van het kristal eens waren. Melisande keek haar dochter aan en trok haar toen in een knuffel. Ze was er trots op dat een van haar dochters haar zou opvolgen. Nadat Keelin eindelijk kon loskomen uit haar moeders knuffel pakte Sylvar haar hand en hij leidde haar naar de dansvloer waar hun vrienden op hen wachten. Keelin zag dat iedereen aan de kant ging en hen de ruimte gaf. Zij moesten namelijk het feest openen met de eerste dans. Ellen had haar dat vanmiddag verteld, maar ze was het vergeten. Sylvar pakte haar hand en zodra de muziek door de ruimte klonk begonnen ze te dansen. Toen het eerste nummer was afgelopen glimlachte Sylvar naar haar. Aurel kwam op hen af en ze glimlachte veelbetekenend naar haar zus. "Ik zei toch dat alles goed zou komen." Zei ze lachend. Kerlin knikte. Nadat ze nog even gedanst hadden liepen Keelin en Sylvar naar de tafel met de hapjes en de drankjes en laadden hun borden vol. Ze gingen aan een van de tafeltjes die aan de zijkant van de troonzaal  stonden zitten om het op te eten. Toen ze het ophadden keek Sylvar haar aan. "Ik heb hem ook om." Zei hij zacht, waarmee hij naar de ketting met het andere halve hartje verwees. Keelin glimlachte. Toen ze hun eten op hadden liepen ze weer naar de dansvloer. Helena kwam op hen afgelopen. "Ik zal je toch wel gaan missen hoor Keelin." Zei ze zacht. Keelin glimlachte en zei zacht. "Je zult me nog vaak genoeg zien hoor Helena alleen niet meer elke dag." Antwoordde ze. Helena knikte even. Niet veel later kwamen de anderen om hen heen staan. "Ik ben blij dat het allemaal is goed gekomen." Zei Feline. keelin knikte. Ze was ook blij dat alles voorbij was, maar diep vanbinnen had ze het gevoel dat het nog niet voorbij was.

Zo. Dit is de epiloog. Zodra ik een goede titel weet voor de serie vul ik hrm in en dan zet ik dit boek op voltooid. Mochten jullie een goede titel weten voor de serie dan hoor ik het grasg.

Er komt dus een vervolg. Ik heb al een paar ideeën voor het tweede deel, maar jullie mogen natuurlijk ook sltijd meedenken. Ik ben benieuwd waar jullie mee komen. Ik kan al wel  erklappen dat nog niet alles voorbij is zoals verwacht maar wat en hoe daarvoor zul je deel twee moeten lezen.

Verder wil ik mijn lezers bedanken voor hun positieve reacties op dit verhaal. Vooral bij de hoofdsstukken waarvan ik zelf xoiets had van xat ze faalden. Ook wil ik jullie bedanken voor alle goede ideeėn. Ik hoop dst jullie deel 2 ook met veel plezier zullen lezen.