Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Hoofdstuk 52

Keelin rende het paleis uit. Toen iedereen buiten stond vroeg Fran voorzichtig aan Keelin. "Je bent toch hopelijk wel zo slim geweest om een zilveren net mee te nemen hoop ik? Anders lukt het ons nooit om Wilko te stoppen." Keelin knikte en toonde haar vriendin het zilveren net dst opgevouwen in haar tas zat. Ook had ze de draad van Zilverstaal in de tas gestopt voor het geval het net alleen niet genoeg was of Wilko hulp kreeg van andere weerwolven zoals Caine of Romy. Aurel, Sylvar, Feline, Celine en Denise kwamen bij haar staan. Ze wisten allemaal dat er een kans bestond dat ze Melisande niet konden redden. Juno vroeg zacht. "Zou een van jullie ons de weg kunnen wijzen?" Keelin knikte en rende weg gevolgd door de anderen. Helena hijgde na Een kleine vijf minuten alweer. Ze was duidelijk niet aan hun sprintjes gewend. Daisy moest duidelijk lachen om Helena's slechte conditie, maar het lachen verging haar al snel toen ze doorkreeg dat ze op de plek waren aangekomen waar Wilko en Melisande moesten zijn. Keelin wenkte stil naar Vladimir, Fran en Vega want wat ze zag beviel haar totaal niet. Wilko was niet alleen namelijk. Caine was er ook. Fran onderdrukte een kreet en Keelin zag dat de rillingen over haar tug liepen. Helena fluisterde tegen Denise. "Weet jij waar Cooper is?" Denise schudde haar hoofd maar op datzelfde moment wees Daisy. "Wat? Cooper die Wilko helpt?" Dat we dat nog mogen meemaken." Mompelde Sacha geschokt. Keelin negeerde haar vriendin echter en keek naar Vega. "Wat nu? Ze wachten duidelijk op iets." Fluisterde ze. Vega knikte even en antwoordde op dezelfde fluistertoon als Keelin. "Ik vermoed dat ze wachten tot ze ons ontdekken en dat ze haar dan bijten als jullie moeten toekijken." Keelin schrok bij zijn woorden en ze kneep in de handen van Sylvar en Aurel. Aurel keek haar zus geschrokken aan. "We moeten hen stoppen." Fluisterde ze. Haar ogen schoten vuur, zo kwaad was Aurel op Wilko. Plots siste Vladimir. "Ehm jongens. Ik denk dat we nu wel te voorschijn moeten komen. Caine heeft ons gezien namelijk." Keelin had nu ook in de gaten dat Caine hen had gezien. Vega kwam als eerste te voorschijn uit de struiken waarin ze zich verscholen hadden gevolgd door Keelin, Vlad, Sylvar, Aurel, Daisy, Fran en Denise. "Wat denk je wel niet dat je aan het doen bent!" Riep Vega naar Wilko. Deze negeerde hem echter. Keelin en haar zussen schrokken want Caine liep recht op Melisande af. Op  het moment sat hij haar bijna wilde bijten doken Juno en Alissa op. Juno riep kwaad. "Het zal je niet lukken Wilko. Denk je echt dat dit de enige juiste manier is om Keelin over te halen om voor het Nachtwacht team te kiezen?" Wilko knikte enkel en Juno werd nu alleen nog maar kwader. "Keelin heeft haar keuze gemaakt en ze blijft het allebei doen. Dit gedrag verandert daar echt niks aan." Siste ze. Keelin hapte verschrikt naar adem omdat Caine Melisande nu zo dicht genaderd was dat hij haar moeder bijna kon bijten. Vega fluisterde. "Gebruik het net." Keelin knikte en ze wenkte naar Vladimir en Fran. Sacha zou haar helpen om het net over de twee weerwolven heen te gooien zodat Fran het niet hoefde aan te raken. "Drie, de twee, een. Nu!" Riep Vega. Keelin en Sacha zetten een paar stappen naar voren en gooide het net over Wilko en Caine heen. Niemand had er echter op gerekend dat juist op dat moment Cooper naar voren kwam. Hij keek kwaad naar Keelin en siste. "Je hebt geen keuze. Ik eis dat alles weer word zoals het eerst was." Keelin schrok van zijn felle reactie. Aurel merkte dit en ze kwam naast haar zus staan. "Dat gaat niet Cooper. Het elfenkristal heeft haar uitgekozen om Melisande op te volgen. Ze moet het wel doen anders verliest het kristal aan kracht." Cooper negeerde Aurels woorden en hij duwde haar zonder pardon aan de kant. Dit deed hij zo hard en ruw dat Aurel met haar hoofd tegen een boom klapte. Keelin schrok. Haar zus was ineens zo ontzettend blerk. Ze wilde op Aurel afrennen, maar Vladimir was haar voor. Hij rende op Aurel af. "Wat heb je met haar gedaan?" Riep hij kwaad naar Cooper. Cooper reageerde niet. Keelin werd bang. Cooper leek ineens zo verl sterker dan normaal. Wat was er met hem aan de hand? Gelukkig voor haar rende Daisy naar Vlad toe en ze haalde elfenstof uit haar haar waarover ze een spreuk uitsprak. Keelin herkende een van de genezende spreuken, maar ze kon niet zien of het hielp.  Ze kwam er pas achter dat de spreuk had geholpen toen ze zag dat Vladimir Aurel overeind hielp en haar zus Daisy bedankte. Keelin zuchtte opgelucht. Ze was blij dat er niks mis was met haar zus, maar die opluchting was van korte duur toen ze Alissa hoorde gillen. Keelin draaide zich vlug om. Ze had er geen flauw idee van hoe die twee ontsnapt konden zijn, maar toen zag ze Vanessa met het net in haar handen staan. "Ik had het kunnen weten." Verzuchtte Celine en Vanessa glimlachte. "Ik help Wilko om ervoor te zorgen dat ze bij het Nachtwacht team blijft en ons hier niet meer lastig valt." Zei ze zacht. Sylvar riep kwaad. "Ze had haar keuze gemaakt. Waarom moet het dan alsnog veranderen?" De anderen knikten instemmend. Aurel siste. "Ze valt ons niet lastig. Jij kan het gewoon niet velen dat ze het allebei mag doen." Vanessa negeerde haar en wenkte Caine. Vladimir en Fran gingen op een lijn met Keelin staan. Ze waren klaar om Caine terug naar de onderwereld te sturen. Caine liep langzaam op Melisande af en Keelin schrok zich een hoedje. Wat moesten ze doen als het plan van Wilko en Vanessa zou slagen? Vega keek hen dringend aan en Keelin knikte. "Ad Inferos." Riep ze fel. Caine verdween met een brul terug naar waar hij vandaan kwam, maar Keelin wist dat het gevaar nog niet geweken was zolang Wilko nog in de buurt was. Hij was inmiddels getransformeerd in zijn weerwolven gedaante. Hij liep nu al grommend op Melisande af. Aurel werd nu echt woedend. "Stop. Dit kun je niet doen enkel en alleen omdat jullie zo nodig jullie zin moeten krijgen!" Riep ze kwaad. Natuurlijk negeerde Wilko haar. Keelin wenkte Sacha en Vladimir. Ze gaf vlug de draad van zilverstaal aan Sacha die hem om Wilko heen gooide, waarna Vlad hem helemaal om Wilko heen wikkelde. Zelf gooide ze het zilveren net over hem heen. Keelin rende zodra Wilko helemaal ingepakt was naar Melisande. "Gaat het?" Vroeg ze bezorgd aan haar moeder terwijl haar zussen erbij kwamen staan. Melisande knikte en zei zacht. "Ze hebben me geen van tweeën gebeten of gekrabd dus ja. Het gaat goed, maar hoe het nu verder moet hier. Ik heb geen idee." Denise dook op en zei. "Ik weet dat jullie dat normaal regelen, maar ik heb even vier wachters opgetrommeld die Wilko gevangen zullen zetten." Keelin knikte dankbaar naar Denise. Ze was opgelucht dat zij daar niet aan hoefde te denken. Na een kwartier gewacht te hebben kwamen er inderdaad vier wachters de open plek op lopen. Ze grepen Wilko ruw vast en trokken hem mee. Keelin zei rustig. "Zet hem maar in de gevangenis. Of nog beter hang hem in de ketens. Dan weten we zeker dat hij voorlopig niet zal ontsnappen." Melisande knikte haar dochter goedkeurend toe. Ze had het goed opgelost. Wilko kon het echter totaal niet hebben dat hij gevangen zou worden gezet en hij stribbelde dan ook fel tegen toen de wachters hem meenamen. Gelukkig voor hen kon hij niet loskomen uit de greep van de wachters. Hij draaide zich nog wel om naar Keelin en zei zacht. "Wat er ook gebeurt. Alles zal weer worden zoals het was voordat zij zonodig op bezoek moesten komen." Keelin schrok van die woorden, maar ze schrok nog meer van het feit dat Wilko op dat moment zich los rukte uit de greep van de wachters. Vlug haalde ze wat elfenstof uit haar haren en sprak er een spreuk over uit. "Herba auxilium." Er kwam een wirwar van takken en lianen op Wilko af die zich om zijn benen wikkelden waardoor hij struikelde. "Wat heb jij gedaan?" Riep Vanessa geschokt. Keelin negeerde haar. Vanessa rende op haar af. Keelin dook net op tijd weg, maar  Vanessa had haar alweer gevonden. Ze lachte gemeen en haalde elfenstof uit haar haar. Keelin had zo'n gevoel dat ze wist wat er zou komen, en ze had nog gelijk ook. Vanessa sprak de ergste spreuk ooit uit. gelukkig waren de anderen op tijd bij haar om een beschermingsring rond haar te plaatsen. Vanessa siste. "Morgen komen we terug om alles te bespreken. Niemand mag in de tussentijd eg uit het Elfenrijk." Met die woorden trok ze Wilko en Cooper mee. Keelin zuchtte  opgelucht toen ze verdwenen waren, maar nog geen tel later  betrok haar gezicht alweer. Sylvar zag het in hij trok haar in een knuffel. Keelin zuchtte trillerig. wat zouden ze willen besprekrn? ze had wel haar vermoedens maar zeker weten deed ze het niet. Ze twijfelde er nu ook aan of alles nog goed zou komen na morgen. Zou zij de opvolgster van Melisande blinven of word toch Vanessa het?

Zo weer een nieuw deel. Wat denken jullie? Wat willen Vanessa, Wilko, Cooper en Thomas met hun bespreken? Gaat het alleen over Keelin haar keuze of is er meer aan de hand? Wat doen ze als er meerdere wezens tegelijk komen om hen te irriteren? en misschien wel de belangrijkste vraag van allemaal. Blijft alles zoals het nu is of gaan er dingen veranderen?Zo ja wat gaat er dan volgens jullie  veranderen? Laat het vooral weten in de reacties. Ik ben benieuwd.  Ook als jullie ideeën hebben voor het verhaal mag je het me laten weten. ik ben benieuwd naar jullie ideeën.

Veel leesplezier met hoofdstuk 52 alweer.