Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Hoofdstuk 27

Iedereen keek verbaasd van Vladimir naar Celine. "Jullie kennen elkaar?" Vroeg Sacha. Vlad knikte. "Het is een erg lang verhaal." Zei hij. Keelin was intussen in gedachten verzonken. Waarom zou Celine een hekel aan haar hebben? Ze kende haar niet eens goed genoeg om een oordeel over haar te kunnen hebben. Ze zuchtte even, ze kwam er niet uit. "Waarom ben je hier?" Vroeg Vladimir aan Celine. Deze reageerde niet op zijn vraag. Dit was voor Vega en Melisande het teken dat er iets niet goed zat met de komst van Celine, maar wat daar waren ze nog niet uit. Keelin keek intussen naar Helena die er rustig bij zat ondanks alle informatie die ze zojuist had gekregen. Even later zei Juno zachtjes tegen Melisande. "Ik denk dat het voor nu wel even genoeg info is geweest voor Helena, en ze krijgt ook nog de rondleiding. Verder vertrouw ik die Celine niet helemaal." Melisande knikte en ze keek even naar Keelin, Sylvar en Aurel. Keelin knikte. "Helena. Kom je met ons mee voor je rondleiding. Sacha kan ook meekomen." Zei Keelin. Helena en Sacha knikten en ze stonden op. Toen ze weg waren maakte Celine een opmerking. "Zij moet maar uitkijken want ik ben niet van plan om alles zo te laten. Ik ben volledig op de hoogte." Vladimir schrok bij die woorden. Hij kon er nu echter niks over zeggen tegen de anderen met Celine erbij. Intussen waren Keelin, Sylvar, Aurel, Sacha en Helena op weg naar buiten want ze hadden eerst het hele paleis laten zien. Dat wil zeggen de kamers die het belangrijkste waren en waar ze Helena mee naartoe wilden nemen. Toen ze buiten stonden zei Aurel zacht. "Sorry dat ik het zeg maar ik heb een vreemd gevoel bij die Celine." De anderen knikten. Zij hadden ook een vreemd voorgevoel bij haar. Helena keek van de een naar de ander want dit gesprek begreep ze niet helemaal. "Laat maar. We willen je dag niet verpesten Helena." Zei Keelin vlug. Een hele tijd later waren ze bijna bij de Elfenboom aan gekomen en Aurel legde uit wat de kristalceremonie inhield. Keelin keek om zich heen. Ze had het idee dat ze bekeken werd. "Wat is er?" Vroeg Sylvar op fluisterende toon. Keelin antwoordde. "Ik denk dat ik gek aan het worden ben. Ik heb het idee dat we bekeken worden namelijk." Sylvar glimlachte. "Dan ben ik ook gek geworden zeker want dat gevoel heb ik ook." Keelin lachte even. Opeens hoorde ze een stem. "Jullie mogen dan misschien voor Mirelle een oplossing hebben, maar er zijn nog genoeg andere personen die het niet eens zijn met de beslissing van het kristal." Celine keam te voorschijn. "Dacht ik het niet dat jij wat van plan bent." Riep Aurel. Keelin wilde contact opnemen met Juno, maar ze kreeg de kans niet want ze werd omver geduwd door Celine. "Wat heeft dit te betekenen?" Riep Sacha boos. Celine antwoordde. "Haldur en Wilko hebben me gevraagd om te komen helpen om hier orde op zaken te stellen. Bovendien mocht ik haar al meteen niet toen ik net binnenkwam. Zij hoort hier niet, ze hoort niet alles af te nemen van anderen vind ik. Dus ze heeft een lesje nodig." Keelin verstijfde. Sylvar werd kwaad. "Oh kom op zeg niet nog zo'n jaloers persoon. Jij kunt hier niet eens iets veranderen. Je bent een va,pier en geen Elf dus waar bemoei je je mee?" Riep hij. Nu kwam ook Haldur tevoorschijn. "Er moet maar geluisterd worden naar ons. Ik vind het niet goed dat alles zo loopt en dat Weten jullie." Nu was het Aurel die kwaad reageerde. "Ten eerste het Kristal heeft jou of Mirelle niet uitgekozen, maar Keelin en Sylvar. Je kent de regels heel goed volgens mij." Aurel haalde diep adem en vervolgde. "Ten tweede moeten jullie ophouden met dit gezeur en gestook want we kunnen het niet meer volhouden." Echter negeerde Haldur haar. "Kom je?" Vroeg hij aan Keelin. Deze antwoordde niet maar rende weg.Helaas voor haar dook Celine op. "Dat dacht ik niet." Met die woorden rende ze op Keelin af. Gelukkig voor Aurel, Sylvar, Sacha en Helena kwamen de anderen eraan gerend.  Vladimir wist dat Celine in tegenstelling tot hem wel in staat was om anderen te bijten, en het leek er nu op dat ze Keelin uit had gezocht als Slachtoffer. Hij transformeerde en rende met zijn vampier snelheid op Keelin af. "Rustig. Ik breng haar enkel in Veiligheid." Riep hij over zijn schouder toen hij Sylvar bezorgd zag kijken. Hij knikte. Nog geen paar tellen later voelde Keelin dat ze door Vladimir werd opgetild en naar het paleis werd gebracht. Toen ze eenmaal weer op haar benen stond zei ze zacht. "Zeg tegen de anderen dat ik ergens in het paleis op hen wacht. Zij weten wel waar." Vlad knikte en hij ging er vandoor om de anderen te helpen. Enkele uren later zat Keelin in een geheime ruimte in het paleis verstopt met een van haar lievelingsboeken in haar handen. Niet veel Elfen wisten van deze plek, gelukkig voor haar wisten Melisande, Aurel en Sylvar wel waar ze was. Opeens ging de deur open. Keelin die verwachtte een van haar vrienden te zien schrok toen ze Celine zag. "Hoe durf je nog in hun buurt te komen. Heb je het nog niet door. Ze vinden je alleen maar lastig en vervelend. Sylvar vind niet jou leuk, maar eerder mij of Mirelle. Blijf uit hun buurt." Keelin schrok bij het horen van die woorden. Ze vroeg zacht. "Sorry, maar waarom doe je zo tegen mij. Ik heb je nog nooit gezien en ik ken je dus niet. Waarom mag jij mij niet?" Celine negeerde haar en begon haar te slaan en te duwen. Keelin kreunde van de pijn. Celine zei "Als ze je vinden krijg je de genadeslag. Dan weet ik zeker dat ze je niet meer mogen als je van wezen verandert." Met die woorden liep ze weg en liet een doodsbange en van de pijn kreunende Keelin achter. Het leek uren later toen de deur opnieuw oprnging. Kerlin keek op voor zover haar pijnlijke hoofd dat toe liet en mompelde. "Nee ga weg ze wil me..." Verder kwam ze niet want Celine kwam binnen. "Jullie zijn er. Mooi zo dan kunnen we beginnen." Sylvar en Aurel keken elkaar verbaasd aan. Beginnen waarmee? Vladimir begreep het daarin tegen meteen. "Ze wil haar in een vampier veranderen, zodat ze niet meer met jullie om kan gaan en jullie haar haten. Echter is het bij ons net als met weerwolven. Ze neemt dan de persoonlijkheid over van degene die haar bijt." Legde hij fluisterend uit. Sylvar werd bleek. Fran knikte even. Hij had het goed uitgelegd. Iedereen keek toe hoe Celine langzaam op Keelin afliep. Aurel pakte Sylvars hand. Ze wist dat hij dit niet aan zou kunnen zien. "Vega. Waar blijf je." Mompelde Sacha bang. Celine was bijna bij Keelin, ze boog zich voorover..... Zou het te laat zijn voor Keelin of kwam Vega nog op tijd om haar te redden?

Zo even een echt spannend hoofdstukje met een mega cliffhanger na al mijn belabberde hoofdstukken van de laatste dagen. Wat denken jullie? Slaagt Celine in haar plan om Keelin in een vampier te veranderen zodat er in het Elfenrijk en in de Nachtwacht het nodige verandert of niet? Komt Vega op tijd om Keelin te redden? Of word Keelin toch gebeten? Hoe moet het dan met het Elfenrijk als hun koningin in een vampier verandert. Wat vinden Sylvar en Aurel ervan. Laten ze hun zus en vriendin in de steek of zullen ze vrienden blijven?  En wie neemt dan haar plek in de Nachtwacht in? Zoveel vragen en zoveel antwoorden. Wat denken jullie ervan? Laat het weten in de reacties. Ook als je een idee hebt voor het vooral of een personage, mag je het laten weten in de reacties.

Verder wil ik mijn lezers bedanken dat ze ondanks dat sommige hoofdstukken belabberd zijn toch mijn verhaal blijven lezen en er positief op reageren. Verder wil ik jullie bedanken voor jullie goede ideeën. Blijf vooral lezen want het zal nog wel spannender eorden.

Veel leesplezier met hoofdstuk 27 alweer.