Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Hoofdstuk 51

Tijdsprong naar twee weken  later.

Keelin voelde zich na twee weken nog altijd even ellendig. Gelukkig voor haar waren Sacha, Fran en Celine met haar mee teruggegaan naar Schemermeer, dan was ze niet zo alleen. De meiden hadden net ontbeten en nu waren ze Helena aan het helpen met allerlei klusjes in en rond de herberg. Ineens schrok Celine op van een klopje op het raam. "Wat zullen we nu gaan krijgen?" Vroeg ze verbaasd. Keelin die op het moment dat Celine dat riep druk bezig was in de keuken kwam nu ook maar eens kijken wat er aan de hand was. Ze schrok toen ze recht in de ogen van Sylvar keek.  Helena die boven bezig was geweest om de gastenkamers in orde te maken kwam nu ook naar beneden. Zij schrok al net zo erg als Keelin toen ze zag wie er voor de deur stond. Ze keek even vragend naar Keelin die met lichte tegenzin knikte. Ze was nieuwsgierig wat Sylvar hier kwam doen. Helena deed de deur open en Sylvar kwam binnen. "Hey Keelin. Kan ik je even spreken?" Vroeg hij rustig. Keelin wist even niet wat ze hiermee aanmoest en ze knikte. "Je gaat me toch niet vertellen dat je nu ineens van mening bent verandert he?" Riep Fran geschokt. Sacha zuchtte even om de onwetendheid van haar vriendin. "Hallo. Sorry dat ik het zeg, maar ze zou dat nooit zeggen. Het kwam door de spreuk van Vanessa dat ze het uitmaakte. Ze wilde het niet zelf hoor." Zei ze. Fran knikte en Keelin en Sylvar liepen in stilte door naar het privé vertrek van de Nachtwacht.  "Mogen wij niet weten wat er aan de hand is?" Riep Fran hen geïrriteerd na. Keelin zuchtte even en Sylvar draaide zich om. "Ik weet ook wel dat ze geen geheimen voor jullie heeft maar ik wil haar onder vier ogen spreken." Zei hij. Fran knikte e zuchtte even omdat ze er niet bij mocht zijn. Toen ze niet veel later in het privé vertrek stonden deed Keelin de deur dicht. Ze ging rustig op de bank zitten, ook al voelde ze zich niet rustig. "Vertel." Zei ze. Sylvar kwam naast haar zitten. "Ik ben niet boos op jou. Ik weet dat je geen keuze had.  Je moest het wel zeggen door de spreuk. Ik weet toch dat jij dat nooit uit jezelf zou doen. Je denkt er namelijk net zo over als ik. " Keelin glimlachte en zuchtte opgelucht. Sylvar keek haar aan en ze bloosde. Ze was zo blij dat er niks veranderd was tussen hen. Sylvar boog zich voorover om haar een kus te geven en Keelin glimlachte. Toen Sylvar even later de kus verbrak vroeg ze. "Dus. Alles is nog goed tussen ons?" Sylvar knikte en zei zacht. "Ik wil het niet uitmaken vanwege haar, of wie dan ook. Ik hou van jou en daar kan zij niks tegen doen." Keelin bloosde licht dn zei zacht. "Ik hou ook van jou." Nu was het Sylvars beurt om te blozen en Keelin giechelde. Ze zuchtte even en zei toen met tranen in haar ogen. "Ik was echt bang dat het nu echt over was tussen ons." Sylvar keek haar aan en veegde voorzichtig haar tranen weg. "Dat gaat niet gebeuren Keelin. Echt niet." Zei hij zacht. Keelin glimlachte opgelucht. Even later vroeg ze. "Wat heb ik gemist de afgelopen twee weken?" Sylvar zuchtte even. "Je hebt niet veel gemist." Keelin zei zacht. "Er is iets want anders zou jij niet zo zuchten. Vertel?" Sylvar glimlachte even en mompelde. "Je kent me te goed." Keelin knikte glimlachte even en Sylvar keek haar aan. "We hebben straks een gesprek over hoe het nu allemaal verder moet met de Nachtwacht en zo. Iedereen weet dat je het allebei gaat doen, maar Wilko is een beetje kwaad over het feit dat Fran zijn plek heeft gekregen. Ook begrijpt hij niet heel goed dat jij eigenlijk geen keuze had en hij zei dat je hen liet vallen. Dus vandaar hebben Vega, de president en Melisande besloten dat er een vergadering komt over hoe het nu verder gaat." Keelin knikte even en mompelde. "Laten we hopen dat hij geen domme dingen gaat doen zoals gewoonlijk." Sylvar moest er even om lachen, maar daar hield hij al snel mee op toen hij zag dat ze het meende. Keelin zuchtte even en zei zacht. "Neem me niet kwaljk, maar Wilko weigert volgens mij om onze gewoontes te leren kennen en begrijpen." Zei ze zacht. Sylvar knikte ten teken dat hij het met haar eens was en hij trok haar overeind.  Keelin glipte vlug nog even de geheime kamer binnen om wat brouwsels en spullen te pakken die ze eventueel nodig hadden. Ook het middel dat ze had gebruikt toen Fran voor de eerste keer een weerwolf stopte ze in haar tas. Ze had geen idee of er een moment kwam dat Wilko zijn zelfbeheersing zou verliezen en ze wilde ook daarop voorbereid zijn. Toen ze alles had liep ze terug naar Sylvar. "We kunnen." Zei ze enkel. Samen renden ze terug naar de herberg waar ee anderen al op hen wachtten. "Wat hebben we gemist?" Vroeg Fran nieuwsgierig. Keelin zuchtte even. Ze wist dat haar vriendin wilde weten hoe het nu tussen hen zat. Ze negeerde  haar echter en legde vlug alles uit aan Sacha, Fran en Celine. "We weten dat hij nooit echt de moeite heeft genomen om onze gewoonten te leren kennen, maar dat hij kwaad zou zijn over het team had ik niet verwacht." Mompelde Celine. Keelin knikte en ze legde het vlug uit aan Helena. Helena knikte en vroeg aan Sylvar. "Is Coop daar nog?" Sylvar knikte waarna Helena besloot ook met hen mee te gaan. Na een kleine tien minutrn kwamen ze aan hij het portaal. "Amica Advenitum." Riep keelin. Niet veel later waren ze allemaal door het portaal heen. Helena vroeg. "Kan een van jullie alsjeblieft voorop gaan want ik weet de weg niet meer." Keelin glimlachte en knikte. Zij zou met Sylvar voorop gaan en Celine en Sacha bleven bij Helena. Na een kwartier flink doorlopen kwamen ze aan bij het paleis. "Wat is hier aan de hand? Normaal gesproken word de ingang toch nooit bewaakt?" Vroeg Sacha. Keelin knikte.  Gelukkig voor haar herkenden de wachters haar en Sylvar en lieten ze hen door. Helena keek verbaasd van de een naar de ander, niet meteen begrijpend waarom de wachters een buiging maakten voor Keelin en Sylvar. Enkele seconde later begon het belletje bij haar te rinkelen. Ze was even vergeten dat Keelin en Sylvar samen Melisande zouden opvolgen. Keelin liep naar binnen. Ze vroeg zich duidelijk af wat er aan de hand was. Fran merkte op. "Normaal is het hier altijd een drukte van belang en nu is het zo stil." Keelin wisselde even een blik met Sylvar. Er was iets goed mis in het pleis, maar wat? Zo vlug als ze kon rende Keelin met Sylvar naast zich naar de trap die naar de troonzaal leidde. Helena had duidelijk moeite om hen bij te houden. Toen ze even later bij hen kwam staan was ze buiten adem. "Iets langzamer was fijner geweest. Ik merk dat ik niet zo gewend ben aan de sprintjes die jullie trekken." Hijgde ze waarop Fran in de lach schoot. Keelin negeerde haar vriendin echter en liep de trap af. Toen ze gevolgd door de anderen beneden aankwam schrok ze. Aurel, Feline, Rosalie, Daisy, Denise en Ellen kwamen tegelijk op hen af gestormd. "Wat is er?" Vroeg Keelin bang. Sylvar en Celine knepen in haar handen. "Ik weet niet waar Wilko mee bezig is, maar hij is zo kwaad op Melisande over de keuze van het kristal dat hij haar heeft aangevallen. Nu kan hij niet veel doen omdat hij een weerwolf is, maar toch. Ik vrees dat het ernstig is. Vega is helemaal over zijn toeren. Hij zei iets tegen Juno, de president, Roman en Denise over een mogelijkheid dat hij zijn zelfbeheersing kwijt is geraakt. Wat dat ook mag betekenen." Zei Aurel bang. Keelin schrok. "Ik moet hem nu meteen spreken. Kom je ook mee Fran?" Vroeg ze haastig aan haar vriendin. Ellen viel haar in de rede. "We gaan allemaal mee. Hoe durft hij dat te doen!" Zei ze boos. Keelin keek Aurel aan en vroeg. "Waar zijn ze?" Aurel haalde haar schouders op. Ze had geen idee waar Wilko Melisande naartoe had gebracht. Gelukkig voor hen kwam op dat moment Alissa de trap af gelopen. "Vega zoekt jullie. Vladimir is er al. Ze zitten in de kamer waar we ook de oplossing hebben besproken." Zei ze tegen Keelin en Fran. Keelin bedankte haar en ze wilde weg lopen toen Alissa zei. Ze zijn op de open plek bij de waterval. Je weet wel vlak bij de elfenboom. Waarom weet ik niet." Keelin bedankte haar vriendin en samen met Fran, Sylvar, Aurel, Daisy, Denise en Ellen liep ze de trap op om Vega te zoeken. na een tijdje waren ze in de gang van het paleis aangekomen waar de kamer die zij moesten hebben aan lag en Keelin opende de deur. Vega schrok even, maar hij glimlachte toen hij zag dat zij het waren. Aurel kwam direct na haar zus de kamer in gelopen en ze vroeg. "Wat was dat over de zelfbeheersing van Wilko?" Vega zuchtte even en zei toen. "Wilko is door de Raad uitgekozen om bij het Nachtwacht team te komen omdat hij een hele goede zelfbeheersing heeft. Dat wil zeggen hij zal niet snel iemand anders bijten." Feline zei zacht. "Maar hij gaat Melisande aanvallen dus misschien heeft hij al zijn zelfbeheersing laten varen." Vega knikte. "Laten we gaan dan voor het te laat is." Zei hij. Met zijn allen renden ze het paleis uit. Zouden ze op tijd komen om Wilko tegen te houden? Of zou Melisande door zijn toedoen voor altijd in een weerwolf veranderen?

Zo weer een nieuw deel. Wat denken jullie? komrn ze op tijd om Melisande te redden of verandert ze voorgoed in ern weeerwolf? Of moeten Keelin en Sylvar het eerder overnemen dan verwacht omdat ze Melisande kwijtraken omdat ze in een weerwolf verandert? Laat vooral weten wat jullie ervan denken. Laat het me weten in de reacties. Als jullie een idee hebben voor het verhaal of een nieuw personage mogen jullie het me laten weten. ik ben benieuwd wat jullie denken en ik ben benieuwd naar jullie ideeën.  Dus laat het me vooral weten.

Veel leesplezier met hoofdstuk 51 alweer. Ik hou dit boek echt goed vol haha.