Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Hoofdstuk 16

Keelin dacht na over wat Sacha net heeft gezegd, maar ze kwam er niet uit. Het was ook niet niks dat de inwoners  van Schemermeer ineens in het Elfenrijk waren."moeten we alles bekend maken?" Vroeg Daisy ongerust. Vega schudde zijn hoofd en zei. "Nee dat is niet slim. Tenzij je ruzie wilt met de Raad." Keelin wilde absoluut die ruzie voorkomen want anders zat zij daar straks mee als ze Melisande ging opvolgen. Feline vroeg zacht. "Waarom doet ze zoiets? Ze kent de regels wat dat betreft." Keelin dacht even na over die vraag, ze had wel wat vermoedens waarom Mirelle het deed. Ze haalde een keer diep adem en vroeg zacht. "Vega is het mogelijk dat Kerberus is opgedoken en dat Mirelle met hem samenwerkt?" Vega haalde zijn schouders op. "Dat lijkt me wel waarschijnlijk ja, met hem kan ze de inwoners precies laten doen en zeggen wat zij wil. Ik denk dat dat de grootste kans is om haar doelen hier te bereiken." Keelin zuchtte. Hield ze dan nooit op met dat gezeur en gestook? "We moeten haar stoppen want echt ze gaat me veel te ver naar mijn zin." Mopperde Aurel. Sylvar en Keelin knikten. Keelin keek naar Melisande om te zien wat zij ervan vond. "Dit is voor mij toch wel de laatste druppel. Nu kan ze op een flinke straf rekenen." Keelin glimlachte. Eindelijk na al die weken zou er dan toch een einde aan het gedoe komen. Feline vroeg. "Weet je al een gepaste straf?" Helaas voor hen schudde Melisande haar hoofd. Opeens hoorden ze geklop op de deur van het paleis en niet so zacht ook. "Oh nee. Ze zijn al hier." " mompelde Daisy. Keelin, Vladimir, Fran en Vega keken elkaar even aan. "Vega wat nu? Ze zullen ons zien zoals we normaal zijn?" Zei Aurel lichtelijk in paniek. Keelin keek naar Vega. "Ze mogen niet binnenkomen. Als dat gebeurt hebben jullie een probleem." Zei hij tegen Melisande. Deze knikte en wenkte Denise. Gelukkig voor Keelin en Sylvar stonden zij en Sacha wel aan hun kant. "We zetten een  barrière op. Juno, Vega en Gideon versterken  hem." Zei ze. Iedereen begaf zich naar de voordeur van het paleis. Keelin, Sacha, Aurel, Sylvar, Feline, Daisy, Melisande, Rosalie en Denise zeiden allemaal tegelijk dezelfde spreuk waardoor de barrière extra sterk werd. Juno, Vega en Gideon versterkten hem. Toen ze klaar waren mompelde Feline: "Ik hoop dat hij het houdt tegen hun drieën" De anderen knikten. Ze liepen terug naar de ruimte waar ze eerder hadden gezeten om het verbond te bespreken. Vega keek Keelin aan, maar ze schudde haar hoofd. "Ik ben er nog altijd niet uit." Mompelde ze somber. Ze wist dat ze nu heel snel een beslissing moest nemen. Ze was dan ook diep in gedachten verzonken toen de deur opeens openvloog en een kwade Cooper kwam binnen. "Jullie gaan nu onmiddellijk het hele verhaal vertellen." Eiste hij. Keelin raakte net als de anderen in paniek. keelin keek naar Vega. Wat moesten ze doen? Ze mochten het niet vertellen, maar helaas zaten de meesten van hen nu wel in de problemen omdat Cooper hun ware gedaante had gezien. Keelin zuchtte. Ze hadden nu geen Keus. Toen zei Vega iets waar iedereen het mee eens was. "We moeten hun geheugen wissen en ze daarna naar Schemermeer terugbrengen." Vlug bespraken ze het plan. Aurel zou Cooper mee terugnemen naar de anderen en daarna zouden ze iedereen naar Schemermeer brengen waar ze hun geheugens zouden wissen. Sacha keek even bezorgd want ze wilde Helena haar brief nog geven. "Doe ik ook wel." Bood Aurel aan. Keelin voegde eraan toe. "Je hebt toch wel in de brief gezet dat ze het niet door mag vertellen?" Sacha knikte. "Natuurlijk. Ik ben niet gek." Reageerde Sacha droogjes. Keelin zuchtte opgelucht. Zij zou niet meegaan om de geheugens van de inwoners van Schemermeer te wissen, omdat ze nog wat neer tijd nodig had om een beslissing te maken. Het moment kwam namelijk steeds dichterbij. Aurel, Feline en Sylvar omhelsden Keelin voordat ze gingen en Sylvar en Aurel beloofden bij haar te komen zodra ze terug waren. Keelin liep naar haar kamer en plofte op haar bed.  Ze zuchtte en dacht even aan Vladimir en Fran. Wat zouden zij ervan vinden als ze uit het team stapte. Niet leuk waarschijnlijk, maar ze zouden het wel begrijpen in tegenstelling tot Wilko. Een uur later werd er op de deur geklopt en kwamen Sylvar en Aurel binnen. "Weet je het al?" Vroeg Aurel. Keelin schudde haar hoofd. Ze wist natuurlijk heel goed dat ze geen keus had, maar ze kon het niet over haar hart verkrijgen om de Nachtwacht te laten vallen. Sylvar merkte dit en hij zei zachtjes. "Melisande, Vega en de anderen hebben nu een gesprek over een oplossing en om een straf voor Mirelle te bedenken." Keelin zuchtte en zei zacht. "Sorry. Ik weet dat het stom is dat ik hen niet zomaar kan laten vallen. Ik weet dat ik geen keus heb, maar ik wil hen niet in de steek laten." Sylvar en Aurel knikten begrijpend. Keelin vroeg. "Is het gelukt?" Sylvar en Aurel knikten en Keelin zuchtte opgelucht. Dat was al een zorg minder. Nu hoefde ze zich enkel druk te maken over de keuze en over het Mirelle vind Sylvar leuk ding. Wat moest ze nu doen? Ze wist het even allemaal niet meer.

Zo. Hier is hoofdstuk 16. Oh ik word zo gek ervan dat ik na 7 hoofdstukken nog altijd niet weet wat ik met Keelin en het verbond aan moet. Heeft iemand een idee? Zou Mirelle nu eindelijk eens ophouden met haar lastige gedoe en de keuze van Sylvar en Keelin accepteren. Of toch niet? Wat denken jullie? Welk wezen zal ik erin gooien om problemen te veroorzaken?  Laat alle ideeën maar achter in de reacties.

Verder wil ik de paar vaste lezers even bedanken die ik voor dit verhaal heb, omdat ze zo positief reageren en het boek blijven lezen ook al zijn de meeste hoofdstukken best wel slecht. Bedankt  Yanicka2001 voor het meedenken. Ook bedankt voor de naam van de zus van Keelin en Aurel. Ik hoop dat he met nog meer dingen meedenkt want ik ben daar echt blij mee.

Tot hoofdstuk 17 maar weer.