Avonturen in het Elfenrijk. Deel 1: Strijd om de macht.

Hoofdstuk 18

Toen Melisande die vraag had gesteld barstte er een orkaan van geluid los. Vladimir en Fran riepen dat ze opgelucht waren dat Keelin het team niet ging verlaten. Vega en de rest feliciteerden haar en Keelin zelf zuchtte even. Toen het weer wat rustiger werd merkte Feline op. "Ik vind het wel echt een heel erg goed plan." De rest knikte ten teken dat ze het ermee eens waren. Sacha zei zachtjes. "Nu we hier toch allemaal bij elkaar zijn wil ik even wat zeggen." Alle hoofden draaiden in haar richting. "Ik voel me schuldig tegenover Helena dat ik dit zolang geheim heb gehouden en ik wil het haar vertellen, maar Keelin en Vega zeiden dat jij ook daarover moet beslissen." Zei ze tegen de president. Deze knikte en zei. "Ik zal hierover nadenken. Normaal word zoiets natuurlijk niet toegestaan maar in het geval van een soort van familielid snap ik je." Toen ze was uitgesproken vloog de deur open. Feline kreunde even toen ze zag wie er natuurlijk weer voor hun neus stonden. "Ik accepteer deze oplossing niet. Ze moet maar een keuze maken." Riep Mirelle kwaad. Aurel snauwde. "Nu hoeft ze dus geen keus te maken en daar is zij heel blij mee want ze wist het door jullie toedoen gewoon niet meer. En dan nog wat. Je kent de regels wat dit betreft heel goed. Waarom blijf je je dan nog tegen de beslissing van het Kristal, Vega, en Melisande verzetten?" Mirelle antwoordde. "Wat denk je zelf. Ik pik het niet dat ze na al die tijd weer terug is. Ze had weg moeten blijven inplaats van mij alles af te nemen. Nu werd ook Sylvar kwaad. "Oké  ik heb het nu echt helemaal met je jaloerse gedrag gehad. Keelin heeft jou niks afgenomen want ik vind haar al zo lang leuk en voorheen waren jullie vrienden dus waar heb je het over? Keelin hoeft helemaal niet weg. Ze niet lastig zoals jij beweerd. Jullie moeten ophouden met al dit gedoe want we houden het niet vol op deze manier. Je valt ons enorm lastig, je valt Keelin aan met twee van de ergste spreuken die er bestaan en dan nog meer dan een keer ook. Waar is de tijd gebleven dat jullie nog goede vriendinnen waren en we het met zijn  allen het altijd zo gezellig hadden?" Mirelle negeerde  hem maar Sylvar praatte door. "Ik vind jou echt niet leuk Mirelle. Dat vond ik nooit tenminste niet op die manier. Ik vind enkel Keelin leuk op die manier. Ik baal er gewoon ontzettend van dat je het toch maar weer blijft proberen. Onthou nu eens dat ik van Keelin hou en van niemand anders. We worden gek van jullie gezeur. Met andere woorden. Hou op met ons zo lastig te vallen, want ik wil hier niks aan veranderen en de rest ook niet. Het is goed zoals het nu is." Hij haalde diep adem. Wilko bromde. "Waarom heeft ze dan nooit wat over jou verteld. Ze wist dat ik haar ook leuk vond." Keelin siste chagrijnig. "Ik heb jullie niks verteld over mijn leven hier en mijn vrienden omdat ik wist dat ik dan een hoop gedoe over me heen zou krijgen." Wilko draaide zich nu om naar Vega. "En jij wist al die tijd wel alles over haar. Waarom heb je niks gezegd?" Vega antwoordde. "Ik weet alles over jullie drie omdat we in het begin toch gesprekken hadden onder vier ogen. En ik heb niks gezegd omdat ik wist dat Keelin dit niet wilde en omdat het nogal ehm hoe zal ik het zeggen gevoelig lag." Keelin knikte. Ze voelde zich op dat moment echt rot. Melisande zei. "Wat jullie ook willen doen om ervoor te zorgen dat het verbond niet kan worden aangegaan. Het zal jullie niet lukken. Mirelle weet dat het verbond moet worden aangegaan omdat het kristal anders aan kracht verliest." Mirelle keek geïrriteerd. Ze was het even vergeten maar baalde nu als een stekker. Ze mompelde. "En dan werkt het kristal me zeker ook nog tegen door hem als tweede aan te wijzen." Aurel merkte op: "Wat dan nog. Ze vinden elkaar echt leuk en waarschijnlijk weet het kristal dat." Aurel voegde toe. "En daar ben ik blij mee. Ik zal hen dan zo goed mogelijk helpen." Wilko en Mirelle liepen weg en Mirelle riep nog over haar schouder. "Wacht maar. Uiteindelijk zal ik de koningin worden. Jullie kunnen er niks aan doen." Keelin rilde even bij die woorden, maar helaas zei Melisande. "Over een uur gaan we het doen." Keelin, Sylvar en Aurel keken elkaar gespannen aan. Toen het hele gezelschap de kamer uitliep merkte Daisy op. "Ik vind het wel echt een goed plan, maar het is zo jammer dat ze het nog altijd niet goedkeuren." Sylvar, Keelin en Aurel keken elkaar aan en zeiden tegelijk: "Eigenlijk maakt het ons niks uit wat ze ervan vinden. Het is nu eenmaal zo en daar moeten ze het mee doen." Ze keken elkaar evrn aan en schoten in de lach. Toen ze in de gang met de kamers aankwamen trok Aurel Keelin mee naar hun kamer om zich omnte kleden. Keelin kon nog snel een kusje weghalen bij Sylvar voordat Aurel haar hun kamer insleurde. "Aurel. Doe eens rustig. Keelin kan zelf ook wel binnenkomen hoor." Lachte Feline. Aurel glimlachte en zei: "Sorry keelin." Keelin knikte ten teken dat het goed was. De drie zussen kleedden zich om waarna ze elkaar hielpen met hun haar. Na een uur liep iedereen naar de ingang van het paleis. Toen iedereen er was leidde Melisande hen naar de Elfenboom. Toen ze er eenmaal stonden keek Melisande omhoog om te zien of het al bijna tijd was. Dit was het geval. Gespannen keken Sylvar en Aurel elkaar aan. Wie van hen zou het worden? Keelin zag het als eerste en vloog Sylvar om zijn nek. Het kristal had hem uitgekozen. Aurel volgde haar zus haar voorbeeld. Niet veel later kwamen Feline en Daisy ook maar mee doen met de mega groepsknuffel. Toen Sylvar piepte dat hij geen lucht meer kreeg lieten ze elkaar snel weer los. Keelin en Sylvar liepen op een teken van melisande naar voren. Melisande keek blij naar hen en zei zacht. "Ik ben blij met de keuze van het kristal. Met jullie aan het hoofd van het elfenrijk komt het wel goed." De twee keken elkaar blij aan. Toen zette Melisande haar kroon op het hoofd van Keelin.  Toen gebeurde echter niet wat er normaal hoorde te gebeuren. Normaal gezien word de koning of koningin die word opgevolgd een blaadje aan de Elfenboom, maar dit gebeurde nu niet. Gelukkig voor hen konden melisande en rosalie het uitleggen. "Melisande veranderd niet in een blaadje omdat ze familie is van keelin. Dit wilden we al eerder zeggen, maar we beslotenbdat het niet het juiste moment was." Keelin Sylvar en Aurel knikten begrijpend. Waar net Sylvar bijna plat geknuffeld werd kreeg nu Keelin de volle laag. Aurel, Sylvar, Feline, Sacga, Daisy, Vega, Juno, Vlad en Fran omhelsden haar. Keelin voelde zich op dat moment gelukkig. Ze piepte. "Ehm jongens. ik ben blij dat jullie nlij voor ons zijn, maar eh ik krijg geen lucht." De anseren lieten haar geschrokken weer los en Keelin glimkachte. toen zei Melisande.  "Ocer twee uur begint het feest dus jullie kunnen nu even rustig aan doen." Iedereen knikte en ze liepen allemaal weg om wat te lletsen of hun wigen dingen te gaan doen. Het clubje vrienden bleef staan kletsen.

______________

Zo eindelijk is het er dan toch van gekomen. Keelin en Sylvar hebben Melisande opgevolgd. Wat vinden jullie ervan dat iedereen het voor hen opneemt en dat Sylvar nu eens een keer goed boos word.Maar wie zegt dat nu alle problemen voorbij zijn? Wat als Mirelle en de anderen nog lastiger worden dan voorheen? Wat zal Helena zeggen als ze alles weet. Dat en een heleboel wezens en dergelijke lezen jullie in het volgende hoofdstuk. kaat vooral reacties en ideeën achter. Ook voor nieuwe personages en dergelijke.

Veel lees plezier.