Carrying The Mafia Lord's Son

Kabanata Dalawampu't Isa

After my encounter with the oh-so-Godly creature named Levin, sinamahan niya akong umuwi at kargahin ang mga pinamili ko, kasama na dun ang crib na binili ko para sa anak ko.

And now, we are having our late lunch here at my new home. Nagluto ako para saming dalawa habang nilagyan ko naman ng dog food ang dog bowl ni Smythii na kabibili ko lang din.

"By the way, Alziyena." nilingon ko si Levin ng bigla itong magsalita. Tumikhim siya. "If you don't mind me asking, where is your husband?"

Natahimik ako sa naging tanong niya. Actually, wala akong maisip na isasagot sakaniya.

"I mean, look at you. You're pregnant and you shouldn't be doing this things, such as buying stuffs for your baby alone, it involves carrying 'ya know."

Tipid akong napangiti at umiwas ng tingin sakaniya. Nagkunwari na lang akong focus sa pagkain habang pinagiisipan kong mabuti ang isasagot sakaniya.

"Wala akong asawa, Levin. Kalilipat ko lang dito." tiningnan ko siya at nakita ko ang bahagyang pagngiwi niya, guilty siguro sa naging tanong niya. "Ikakasal na rin naman na sa iba ang lalakeng minamahal ko kaya ayos lang, I should learn to live by myself and take care of my child without anyone's support. Except for the expenses though, I need my family to cover it for me for the mean time while I'm still pregnant."

Ngumiti ako sakaniya saka bumalik na sa pagkain.

———

"Thank you for the time, Levin. Salamat din sa tulong." sambit ko sakaniya ng ihatid ko siya sa labas ng bahay. Ngumiti siya saka sumaludo saakin. "No problem, Alziyena. Anytime."

Tumango ako sakaniya at ngumiti. Tumalikod na siya at nagsimulang maglakad patungo sa gate ng matigilan siya at alanganing humarap saakin. Tumaas ang kilay ko sakaniya.

Nagtataka kung bakit hindi pa siya tuluyang umaalis.

"Anong problema Levin? May nakalimutan ka?" takang tanong ko sakaniya.

Napakamot siya sa ulo niya saka napasulyap sa likod niya. Napatingin din ako sa likod niya which is gate ko at kasunod non ay ang kaharap kong bahay na may nakapark na tatlong maitim na sasakyan.

"Levin.. ano na?" natatawang untag ko sakaniya ng hindi siya sumagot saakin.

"Pwede bang dito na muna ako, Alziyena? Parang di ko kayang iwan ka ng mag-isa eh."

Kumunot ang noo ko sakaniya. Okay... that's.. weird.

Pero kahit nawi-weirduhan ako sa inaakto niya ay tumango na lang ako at pinatuloy siyang muli sa bahay ko.

Tinulungan niya akong i-arrange ang mga gamit ng baby ko sa kwarto ko. I know it's not yet safe to let my baby sleep in a room alone, kaya dito na muna siya sa kwarto ko kasama ko. In that way mas mababantayan ko siya.

Pero pag nasa tamang edad naman na siya, maybe 5 or 6 years old, hahayaan ko naman na siyang manatili sa sariling kwarto niya. But as long as my baby is still an infant, I will not let him stay in a room alone.

"Ilang buwan ka ng buntis, Alziyena? Mukhang malapit na din ang due mo." he said in the middle of setting up my baby's crib.

Tiningnan ko siya at marahan akong natawa. Mukha kasi siyang baguhang ama na namamangha sa mga gamit na pambata.

Napatingin siya saakin sa naging pagtawa ko. "Days from now I will be in my 7 month of pregnancy." I answered him at bumalik na sa pagtutupi ng mga damit na pinamili ko para sa baby.

Tiningnan niya ang kabuoan ko saka siya naman ngayon ang natawa. "Why do I feel like we're a couple now?" he laughed. Napaisip naman ako sakaniyang sinabi. "A couple who's about to have a baby? Not a bad idea though." nagkibit balikat ako sakaniya saka ipinasok na ang mga damit ni baby sa closet ko.

And that ends our conversation, nang matapos kaming mag-ayos ay nagtungo kami sa salas at nagdesisyong maglaro ng chess. Tinuruan niya ako since I don't really know how to play. Hindi naman kasi ako naturuan no.

I had fun playing with him. I kept on laughing whenever he'll lose because I know that he's just letting me win.

And moments passed, we both got tired and just chose to let ourselves relax in the couch with drinks and chips in our hands.

"Akala ko uuwi ka na kanina eh." I said to him as I munch on my chip.

Biglang sumeryoso ang mukha niya na siyang ikinakabog ng dibdib ko dala ng kaba sa hindi malamang dahilan. I don't.. know. It just felt like madami siyang alam.

Isa pa.. his face. It's giving out the feeling of authority that's making the hair on my arm stand.

"I just noticed.." seryoso ang boses na sabi niya. "Those black cars in-front of your house didn't look like from your neighbors. I am just worried. Leaving you here alone thinking that you are carrying an innocent child inside you just makes it worse."

Natahimik ako sa sinabi niya. I feel flattered that he feels worried but I also feel worried because those cars might come from one of Trigger's enemies.

Umiwas ako ng tingin sakaniya saka tahimik na lang na kumain. Hindi ko lang kasi alam kung anong sasabihin ko sakaniya, ramdam ko namang concerned talaga siya saakin at sincere yung pagka-worry na nararamdaman niya.

"Can I stay with you?"

Napaangat ako ng tingin sakaniya sa mga salitang binigkas niya. It was strange to hear it from an actual person. Never pa kasi akong nakaranas na makaharap ng taong hihingin ang permiso mong manatili sa buhay mo.

Kasi in my case? Not even once that someone chose to stay.

Tinitigan ko siyang mabuti para malaman at suriin kung talagang seryoso ba siya sa mga pinagsasasabi niya. Baka kasi dala lang ng chips na kinakain niya kaya kung ano ano na ang lumalabas sa bibig niya.

"Ang.. awkward naman ng tanong mo." I laughed to shake my thoughts off. Ayaw ko lang paasahin ang sarili kong may taong gustong manatili sa buhay ko. Pagod na akong madurog sa paulit ulit na pangiiwang ginagawa ng mga tao sa paligid ko.

"No, seriously Alziyena. Let me stay with you." I remained silent. "I am afraid.. 'ya know. For you and for your child."

I blinked several times. Inabot niya ang kamay ko at napasinghap ako ng mariin niya itong hinawakan. Tumitig din siya sa mga mata ko dahilan para halos mawalan ako ng hininga.

"Let me stay with you. I can be that husband that will guide you. I can be that father your child needs. I can be that person who'll take care of you, that person who'll protect you."

I am.. speechless.

****