Carrying The Mafia Lord's Son

Alternate Ending

After looking around for quite some time, she realised the amount of flowers in her room was overwhelming. Madami ang mula sa mga kapatid niya at sa mga kaibigan niya, samantalang may iilan naman na galing sa mga taong ni hindi niya nga kilala, pero balita niya ay galing ito sa mga business partners at connections ni Trigger na somehow ay concerned sa well being niya.

"Trigger." Mula sa sofa ay binalingan siya ng asawa niya, suot nito ang glasses na matagal tagal na 'rin nitong ginagamit habang nagtititipa ito sa laptop na dala niya. "Bakit ang dami namang mga bulaklak? Nilagnat lang naman ako, akala mo naman mamamatay na ako sa mala-garden na hospital room na'to."

Mahinang natawa ang lalake. Ever since Alziyena managed to escape death, Trigger has been extra careful when it comes to her health. Konting lagnat at heto siya, nasa hospital at pina-admit pa nga. Hindi niya tuloy malaman kung overreacting lang ang asawa niya o talagang paranoid at nagiingat lang.

The supposed 'happiest day of their lives' turned into their biggest nightmares. Walang araw na lumipas na hindi nagigising sa Trigger sa gitna ng gabi para mahigpit siyang yakapin na akala mo ay bigla na lang siyang mawawala. Naiintindihan niya naman, lalo na't nakakatakot naman talaga ang nangyari sakaniya. At kahit siya man ay pakiramdam niya mawawala na lang bigla ang lahat ng 'to na para bang isa lang magandang panaginip.

"Let them be." Alziyena snapped back into reality after hearing her husband's voice, "They're probably just scared."

Napangiwi siya, "Siguro nga. Ikaw kaya sigawan ng boss mo ng halos isang buwan dahil muntik ng mamatay ang asawa niya." Mahina siyang natawa.

Nakita niya kung paano bahagyang namula ang tenga ni Trigger, isang hudyat na nahihiya ito sa mga ginawa niya noong nakaratay siya sa hospital.

"Please stop teasing me about it."

Hindi na lang niya pinakealaman ang pares. 

Pagkatapos ng ilang oras sa hospital, at nang tuluyang makompirma na talagang lagnat lang ang mayroon siya at hindi kung anong klaseng disease, ay hinayaan na silang makaalis ng doktor. 

Pagdating na pagdating nila sa bahay ay halos matumba si Alziyena nang dambahin siya ng yakap ng anak niya. Sumisinghot singhot pa ito na akala mo'y sinong umaway dahil pulang pula ang mukha dala ng pag-iyak.

"Hello to you too, Zeffron." Natatawang bati niya sa bata at kinarga ito. May kabigatan na dala ng 5 years old na ito, pero hindi niya hinayaang maging sagabal ito para malambing niya ang anak niya.

"Mommy." Naiiyak na tawag nito sakaniya. 

Marahan niyang hinalik-halikan ang pisnge nito upang patahanin, tinapik tapik din niya ang likod ni Zeffron. "Bakit ka ba kasi umiiyak, para ka 'ring tatay mo eh. Parehas kayong OA." Natatawang biro niya na siyang ikinasimangot naman ng asawa niya.

"We're just worried." Mula sa gilid niya ay hinalikan siya sa noo ni Trigger, "Come here little guy, Mommy needs to rest."

Dahil nga nakabaon ang ulo ng anak niya sa leeg niya ay sinilip niya pa ang Daddy niya bago nagsalita, "Is Mommy okay now?"

"Yes naman, Mommy is okay now. Ako paba, matagal mamatay ang masamang damo." Kung hindi lang talaga siya mahal ni Trigger baka nasapok na siya ng asawa niya sa mga pinagsasasabi niya.

Saan na kaya napunta ang pagiging demure niya? Kasama kaya ito sa natanggal noong operahan siya para tanggalin ang bala?

Kinuha na ni Trigger ang anak nila mula sa mga braso niya at dinala ito sa sarili nitong kwarto. Ipinagpasalamat talaga ni Alziyena na kahit na parehas na-alanganin ang buhay nila ng anak niya ay nagawa pa 'rin nitong lumaking masaya at malayo sa kapahamakan.

Nagkaroon ng komplikasyon si Zeffron sa baga nito dala ng pagiging underdeveloped, kinailangan pa nitong manatili sa hospital nang mas matagal kumpara sakaniya. Akala nga niya ay hindi na niya mahahawakan pa ang anak dahil sobrang liit nito kung ikukumpara sa ibang sanggol na kasabay niyang ipinanganak.

Naging mahaba at mabagal ang proseso ng pag-galing ni Zeffron, pero salamat na 'rin dahil naggawa nilang malampasan iyon mag-ina. At heto na nga at malaya na niyang nalalambing at nalalaro ang anak.

Marahan siyang napabuntong hininga, ano kayang naging kasalanan niya sa past life niya at parang ibinuhos lahat ng malas sakaniya ngayon?

"What are you thinking?"

"Just... some things." Napangiti siya nang maramdaman ang braso ng asawa niyang niyakap siya mula sa likod, "I can't believe we've made it this far."

Ipinikit niya ang mga mata nang halikan siya ni Trigger sa pisnge. Hindi niya mapigilang maisip ang kakambal, na nasaan na kaya ngayon kung tinatanong mo. 

Alzamira Cassey is now at a Mental Institution, hopefully getting treatment. She was diagnosed to be Schizophrenic. She often has hallucinations, nagtatatakbo na siya na akala mo ay may humahabol sakaniya, tinututok niya rin ang daliri niya na para bang may binabaril siya kahit wala naman siyang hawak na baril.

She sometimes also acts as if she is Alziyena. Tinatawag niya ang mga nakatatandang kapatid nilang lalake na para bang matagal na silang malapit sa isa't isa, sinusumbong niya rin si Alziyena habang sinasabi na balak siyang patayin ni Alzamira, as if she isn't Alzamira herself. 

Gusto niyang maawa bilang kakambal niya na rin na kasabay niyang lumaki at nakasama sa iisang bahay, but... she just can't anymore. All of the chances she gave, and her twin decided to ruin all of it. Nawalan na siya ng gana na magtiwala o makaramdam ng simpatiya. 

It was her twin that did all of that to herself, she's got no one to blame but herself.

Ang mga magulang niya naman na pilit pa rin kinakampihan ang kakambal niya kahit na nakita naman nila kung gaano kasama ang kapatid niyang 'yon ay currently undergoing therapy. Hopefully din ay mabawas-bawasan ang pagiging toxic ng mindset nila, Alziyena is also done with them. 

"Ang... daming nangyari." Biglaan niyang bulalas at mahina siyang natawa, "Nabuntis lang naman ako, kung ano ano ng twist ang dumating sa buhay ko."

"Are you saying I'm unlucky?"

Napatingala siya, at hindi niya mapigilang mapangiti nang makita ang bahagyang pagngiwi ni Trigger. Teasing him has become one of her favourite hobbies these days. "I mean if the shoe fits."

"Wife." He whined, at muli nanamang natawa ang bruhang hindi na matigil tigil kaka-asar sa walang laban niyang asawa.

"Joke lang. Kayo kaya ni Zeffron ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko." Tumingkayad siya at marahang pinatakan ng halik ang labi ng asawa niya.

"Even if I'm part of the Mafia?"

"Even if you're the Mafia Lord, my love."

***

I'm quitting wattpad. After days and days of thinking, I've finally decided to just quit writing. In case you do not know, I'm still a student. I have a lot on my plate and lately, writing has felt like a burden. Nagsimula ako na hindi ko man lang alam na dadating ang panahon na I'll have readers waiting for me to release chapters, kasi sino lang naman ako diba? I didn't think I would make it this big, you guys loved this story much more than I did. And before I say goodbye, I wanted to give you guys one last chapter that will put your minds at ease. Ginawa ko 'tong open ended kasi gusto ko pa sanang irelease ang book 2 na siyang magiging psychological story that will revolve around Alzamira; Alziyena's twin. Doon ko sana ipapakita how she ended up having Schizophrenia, how she became the way she is now. It would've been the story that will fill in all of the plot holes I left open in this book. Pero sadly, I don't have the drive I once had to even continue writing that story. Therefore, I hope you're happy with this. I've already unpublished all of my books, with the exception of this book of course, so that pwede niyo siyang balik balikan. 

This is wolhwa, signing out.