Gif medya da.
Nevam : Bil bakalım az sonra nereye gideceğim.
Nevam : Babamın düğününe.
Nevam : Ne kadar muhteşem değil mi?
Nevam : Annemi de benimle gelmesi için ikna etmeye çalıştım ama yine de gitmeyeceğini söyledi.
Nevam : Biliyorum onun için de kolay değil. Bende seni başka biriyle evlenirken görsem ölmek isterim.
Nevam : Ama yine de oraya yalnız gitmek istemiyorum.
Nevam : Babamın deyişiyle 'cici annem' i daha tanımıyorum bile.
Nevam : Umarım beni sinirlendirmezler. Düğünlerini mahvetmek istemiyorum.
Telefonu yatağa atıp aynanın önüne geçtim.
Sadece elbiseye odaklandım.
-Anne ya? Bu elbise çok mu abartılı oldu. Günlük bir şeyler mi giysem acaba?
Odama girip bana baktı. Yüzü çökmüş, göz altları şişmiş ve çoktan bir kaç kilo vermişti. Günlerdir ağlamaktan seside kısılmıştı.
- İyi böyle, dedi sadece sessizce.
Yanına gidip ellerinden tuttum.
- Tamam anne. Üzülme artık. Demek ki babam böyle mutlu olacak sende mutlu ol. Hem sen demez miydin yeterki mutlu olsun nerede, kimin yanında olduğu önemsiz diye. Topla kendini artık.
Bir şey demeden sarıldı. Böyle kocaman. Günlerdir bana hasret bıraktığı sarılmasını telafi eder gibi sarıldı.
- İyi ki yanımdasın kızım. Sende olmasan ben ne yapardım.
____
Yarım saat sonra düğünün yapılacağı yere varmıştım. Uzunca salonun dışına baktım. Baya gösterişliydi.
- Vay be. Babam ne ara böyle zengin oldu acaba?
Salonun girişinde iki kız abartılı abiyeleriyle, boya küpü yüzleriyle misafirleri karşılıyorlardı. 'Cici annemin' nedimeleriydi büyük ihtimalle. Beni görünce yine aynı şekilde hoşgeldiniz dediler. Cevap vermeden yanlarından geçip gittim. Bahse girerim şuan arkamdan küfürler saydırmaya başlamışlardır.
Hafif çalan müzik eşliğinde mekanın ortasında dans eden babam ve yanındaki kadını görünce ölesim geldi. Babaannemi görebilmek için etrafa bakındım. Dans eden çifte gözlerinden kalpler çıkacak şekilde bakan babaannemi görmek pek de zor olmadı.
- Babanne?
- Kızım, hoşgeldin.
Biraz şüpheyle baktı.
- Baban seni davet etmiş miydi?
- Malesef etti. Çok durmayacağım zaten merak etme.
- Ben sana git demiyorum ki Neva. Sadece sinirlenip sorun çıkarma nolursun.
- Bakarız babaanne.
Sonra çoktan nikah masasına oturmuş babamlara doğru yürüdüm. Beni görünce ayağa kalktı. Yanındaki kadınsa kılını dahi kıpırdatmadı. Sarılmaya çalışınca izin vermedim.
Arkama baktı.
- Annen yok mu?
- Gelse miydi baba?
- Yani. Onu da davet ettim. En azından tebrik etmek için gelebilirdi.
- He birde tebrik edecek sizi. Başka istediğin bir şey var mı baba? İstersen bir de düğün hediyesi olarak balayı falan versin nasıl olur?
- Niye böyle diyorsun şimdi Neva. Sonuçta annenle artık bir bağlılığımız yok. O da evlenebilir.
- Ya kadın senin evleneceğini öğrendiğinden beri evden dışarı çıkmıyor. Sende evlenebilir diyorsun. Benim sana diyecek sözüm yok artık.
- Canım, diyip babamın koluna giren kadına baktım.
- Siz tanışmadınız değil mi? Bak bu benim kızım Neva. Bu da benim karım Çağla.
- Memnun olmadım, diyip elimi uzattım. Samimiyetsizce elimi sıktı o da.
Sinirli sinirli birbirimize bakarken araya bir ses girdi.
- Teyzecim senin arkadaşlarından biri çağırıyor.
Çağla denen kadın kızı yanına çekip konuştu.
- Hah gel Burcucum. Bu eniştenin kızı Neva.
- Ben onu tanıyorum ki. Sen Şafağın yemin töreninden ağlayarak kaçan kız değil misin?
Sonra sinir bozucu bir kahkaha attı. Babam bana kızgın baktı.
- Bana anlatman gereken şeyler var mı Neva?
- Var babacım. Ama önce küçük bir işim var.
Diyip tüm gücümle Burcunun saçlarına asıldım.
