Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yaz gelse de bundanım olsa. :-)
&&&
Askerim : Bacım?
Askerim : Döktürmüşsün yine ben yokken.
Nevam : Şafak?
Nevam : Geldin demek.
Nevam : Bacım diyişini bile özlemişim.
Askerim : Bende seni özlemişim.
( Bu mesaj silindi.)
Askerim : Valla bende söylemeyi özlemişim.
Nevam : E nasılsın? İyisin değil mi?
Askerim : İyiyim şimdilik.
Nevam : Şimdilik derken? Kötü bir şey mi var?
Nevam : Bak eğer varsa alıştıra alıştıra söyle.
Askerim : Oho. Bacım ben ölmeden sen mezara koydun ya. Dur bi panik yapma.
Askerim : İyiyim.
Nevam : Şuan nasıl rahatladım var ya bilemezsin.
Askerim : Sen nasılsın asıl. Döndünüz mü İzmire?
Nevam : Abimi görünce daha iyi oldum.
Nevam : Ve hala dönmedik.
Askerim : Neden? Şimdiye çoktan dönmeniz gerekmez miydi?
Nevam : Evet. Yine 10 gün durup geri dönecektik ama
Askerim : Ama ne?
Nevam : Ama annem geri dönmek istemiyor. Burada kalalım diyor. Burada yeni bir hayat kuralım istiyor.
Askerim : Peki ya İzmir ne olacak? Sonuçta orada kurulu bir düzeniniz var.
Nevam : Ben de aynısını söyledim askerim ama dinletemiyorum ki.
Askerim : Onu da anla Neva. Belki baban yüzündendir.
Nevam : Babam yüzünden olduğunu tahmin ediyordum zaten ama benim seninle ilgili bütün anılarım oradayken ben nasıl başka bir şehirde yaşarım.
Nevam : Ben doğup büyüdüğüm yerde nefes alamıyorum sen olmadığın için. Başka bir şehirde nasıl nefes alırım?
Askerim : Haklısın.
Nevam : Ne olursa olsun ben ne senden ne de İzmirden vazgeçeceğim.
Nevam : Bunu unutma.
Nevam : Ve kendine dikkat et...
