Gdzie yeosang jest straszną niezdarą, przez co odwiedza gabinet pielęgniarki siedem razy w ciągu jednego dnia.
Lub gdzie do szkoły zostaje zatrudniony nowy, przystojny pielęgniarz.
Początek: 13.02.2020
Koniec: 03. 2020
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
° ° ° ° ° ° ° °
- Dzień dobry... - powiedział ponuro Yeosang, wchodząc do gabinetu pielęgniarza. Spojrzał nieśmiało w stronę pana Parka, który z małym zaskoczeniem skanował jego sylwetkę. - Ja...
Czarnowłosy zauważając sporą ranę na kolanie nastolatka, westchnął z niedowierzaniem. Podszedł do bruneta i chwytając za jego nadgarstek, posadził go na krzesełku. Uprzednio wyciągając wodę utlenioną, bandaż i chusteczki higieniczne z szuflady, przykucnął przy chłopcu, przygotowując opatrunek.
- Aigoo~ - mruknął, zauważając nie fajnie wyglądające kolano Sanga. - Nie mogę uwierzyć, że widzimy się na co dzień. Chyba jesteś niezłą niezdarą, co? - zagadał przyjaźnie, delikatnie przemywając ranę chustkami namoczonymi wodą utlenioną.
- Tak. Tak myślę...
Pan Park starał się zadać jak najmniej bólu swojemu pacjentowi, jednak z tak dużym urazem nie było to zbyt proste.
- Powiedz mi, jak do tego doszło?
- Ach, to znowu przez chłopaków. - przyznał nieśmiało, zaciskając po tym zęby. - Boli...
- Niestety, Yeosang. Muszę to zabezpieczyć najlepiej jak umiem, by to nie zrobiło ci niespodzianki w postaci zakażenia, czy nawet czegoś gorszego. - mówił, przykładając opatrunek do rany. Zawinął go bandażem tak, by trzymał się on dobrze i za bardzo nie uciskał nogi nastolatka. - Gotowe...
- Dziękuję. Ponownie...
- Ach, uważaj na siebie bardziej, co? Jest środek tygodnia, a ty zdążyłeś narobić sobie krwiaków i ran. - prychnął lekko, patrząc w ciemne oczy Sanga, po czym zwracając się w stronę biurka zaczął: - Z czym jutro do mnie przyjdziesz?
Brunet zachichotał, padając na oparcie krzesełka w bardzo nieprzyjemny sposób. Poruszył zbyt gwałtownie nogą, przez co poczuł silny ból w okolicy kolana, na co pan Park pokiwał głową, a gdy tylko zauważył wyraz twarzy ucznia, rzucił w jego stronę:
- Ostrożnie.
Kang po lekkim westchnięciu wstał z siedzenia, po czym skierował się w stronę drzwi. Pożegnał pielęgniarza uśmiechem i cichym "do widzenia".
