Gdzie yeosang jest straszną niezdarą, przez co odwiedza gabinet pielęgniarki siedem razy w ciągu jednego dnia.
Lub gdzie do szkoły zostaje zatrudniony nowy, przystojny pielęgniarz.
Początek: 13.02.2020
Koniec: 03. 2020
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
° ° ° ° ° ° ° ° °
Dzisiejszego dnia Wooyoung był w niebo wzięty! Od samego rana uśmiechał się do każdego, tryskał energią i nawet na samym wejściu do szkoły nie pokłócił się z Yeji, która strasznie go denerwowała. Po prostu zbył ją dłonią, obmyślając kilka ważnych rzeczy. I to wcale nie były materiały na sprawdzian z matematyki, tylko coś bardziej poważniejszego.
Blondyn pomachał Mingiemu na dzień dobry, podchodząc do swojej szafki. Wziął z niej wszystkie potrzebne rzeczy, po chwili znikając z pola widzenia Songa.
- Woo! - usłyszał za sobą głos Sana, na co prychnął śmiechem. Krówkowowłosy (Jung uwielbiał tak na niego mówić, przez białe pasemko nastolatka wśród czekoladowych wręcz kosmyków) skoczył mu na plecy, wierzgając wesoło. - Dlaczego nie odpisałeś mi wczoraj na grupie, hę!?
- Byłem troszkę zajęty, San. - odparł zgodnie z prawdą, trzymając za łydki chłopaka.
- Aigo, przecież omawialiśmy tam temat Yeosanga i tego całego pielęgniarza, noo. - sapnął, przytulając się do włosów Younga.
- Wiem, ale spójrz. - jakimś cudem udało mu się podać Choiowi przygotowaną przez niego kartkę. - To nam może pomóc, no nie?
- Rany, serio chciało ci się?
- Jak widzisz. O! Hongjoong idzie! - zawołał, szybko biegnąc przed siebie z Sanem siedzącym mu na plecach. - Myślisz, że jest zły?
- Myślę, że nie... - odpowiedział, oglądając się za czerwonowłosym chłopcem, a gdy tylko go ujrzał, przełknął głośno ślinę. - Cholera, jest wściekły. Odepchnął od siebie Mingiego, a to bardzo zły znak.
- E tam, może kryzys mają. Nie panikuj.
- Pamiętaj, może jest niski, ale... Takie to małe a agresywne, nie? - rzucił ze śmiechem, schodząc ze swojego przyjaciela. Obdarzył go uroczym uśmieszkiem po czym oddał mu kartkę.
- San! Mam twojego Shibera!
- SHIBER!
|*.*.*|
- Witam, Panie Park.
Seonghwa już miał obdarzyć Yeosanga uśmiechem, kiedy to osoba wchodząca do gabinetu nie była jego ulubionym pacjentem. Mruknął zrezygnowany, przybierając zirytowaną minę.
- Jak Pan już pewnie wie, jestem Wooyoung. - rzucił pewnie, podchodząc do bruneta. - Na wczorajszej lekcji matematyki, Yeosang przyznał nam się do czegoś bardzo ważnego. Gratulacje!
Park zmarszczył brwi, nie wiedząc do czego ten młody blondyn mógł zmierzać. Zaciekawiony odwrócił się w jego stronę, oczekując dalszej wypowiedzi.
- Żeby ułatwić Panu życie, przygotowałem coś dla Pana. Na pewno się przyda, przysięgam!
- Poczekaj. - odepchnął od siebie dłoń nastolatka. - Wytłumacz mi najpierw o czym takim się dowiedziałeś.
Wooyoung prychnął głośnym śmiechem, patrząc na kompletnie poważną twarz mężczyzny.
- Ach, nie musi się Pan zgrywać. Yeosang to dobry chłopak, na pewno związek z nim nie był błędem.
Seonghwa z szokiem skanował sylwetkę blondyna, nie mogąc uwierzyć w to co usłyszał. Złapał się tylko za skronie, wzdychając.
- Czyli Yeosang powiedział ci, że się spotykamy, mam rozumieć?
- A co? Tak nie jest?
Park wstał ze swojego miejsca, poprawił koszulę, po czym chwycił Junga za ramiona, na co ten spiął się strasznie.
- Niestety, ale zepsuje ci twoje fantazje. - mruknął, wypychając chłopca w stronę drzwi. - Już ja sobie porozmawiam z Yeosangiem, to niedorzeczne.
Gdy Woo znalazł się przed gabinetem, wepchnął mężczyźnie kartkę do rąk.
- Proszę to wziąć.
- Dobrze, a teraz nie chcę cię tu widzieć. Z tego co wiem, za kilka chwil masz lekcję. - zatrzasnął drzwi, prychając pod nosem. - Czy te dzieciaki naprawdę nie potrafią-
Przerwał widząc całkiem sporą listę na odwrocie papieru. Ze zmarszczonymi brwiami usiadł przy biurku czytając kolejno podpunkty.
- "Yeosang jest nieśmiałą klusią, trzeba do niego spokojnie i delikatnie : D Yeosang uwielbia kurczaka, kurczak = największe szczęście na świecie Yeosang bardzo lubi jeździć na deskorolce. Jeżeli nie bolą Pana plery, może pan się z nim umówić na deskę : D Sang prosił bym nie mówił nikomu, ale ma znamię na lewym oczku kolo ; D Lubi grać w gry i te sprawy więc wie pan A i jeszcze kocha wszelkie słodkości *-* Za pomoc należy się zwolnienie z matmy."
Park zaśmiał się cicho, odkładając kartkę na bok. Pomachał głową, nadal niedowierzając.
