New Beginning

Deel 1

Vanuit Ilse
Ik word wakker van de zon die door de gordijnen de kamer in schijnt en ik open mijn ogen. Het is vandaag 9 september en Mare is vandaag jarig. Ik hoor Bart wakker worden en hij draait zich naar mij toe. Ik voel zijn armen om mijn middel en hij heeft me een kus. 'Goedemorgen schatje. Gefeliciteerd met ons kleine meisje.' Ik glimlach. 'Gek hè? Een jaar geleden alweer... Ik stap uit bed en loop samen met Bart naar Mare haar kamertje. Ze staat al rechtop in haar ledikantje en ze begint te lachen als we voor haar zingen. Ik til haar uit haar bedje en doe haar kleertjes aan terwijl Bart beneden ontbijt gaat maken.

Vanuit Yori
'You need a break Yori. This can't continue like this.' Zegt Jake tegen mij als we die avond samen op de bank zitten. Hij heeft gelijk. Sinds we terug zijn uit Nashville vorige week, zit ik alleen maar op de bank en hier thuis. Ik heb weinig inspiratie voor liedjes en een soort writersblock omdat ik even niet meer weet wat ik solo moet. Ik wil gaan voor een nieuw album, maar heb lang niet genoeg songs en heb ook niet de motivatie en inspiratie om dagenlang in de studio te zitten. Ik weet niet waarom. Ik ben op zoek naar mijzelf en wat ik nou eigenlijk wil. 'I'll go with you if you don't want to be alone. But you have to go.' Zegt Jake terwijl hij mij zijn laptop aangeeft. Ik start hem op en ga naar Booking.nl. Op zoek naar een weekendje rust en weg van alles.

Vanuit Bart
Ik doe de afwas terwijl Ilse Mare naar bed brengt. We hebben vandaag haar eerste verjaardag gevierd en het was super gezellig, maar voor Ilse heel vermoeiend. Ze heeft soms echt hele slechte dagen en is heel snel moe. Dus heb ik haar even verplicht om vanavond niet meer van de bank af te komen. Ik zet een pot thee terwijl Ilse beneden komt en de kaarsjes aansteekt. Ik ga naast haar op de bank zitten en ze legt haar hoofd op mijn schouder. 'Hoe voel je je?' Vraag ik. 'Wel goed hoor. Beetje moe.' Antwoord ze gapend. Ik leg een kleedje over haar heen en we kijken een serie totdat Ilse opeens de tv uitdrukt. 'Wat doe je?' Vraag ik verbaasd. 'Bart, kunnen we het even ergens over hebben?'

Vanuit Yori
Ik sta op het dek van de boot met mijn haar in de wind. Jake staat naast me en houdt me vast. We zijn onderweg, met zijn drietjes. Even een paar daagjes er tussenuit om te relaxen. We hebben de eerste de beste boot naar Texel gepakt en een hotelletje geboekt. Als we aankomen maken we eerst een grote strandwandeling. Ik denk aan de zomers dat ik hier vaak met Okke was. Wat is er veel veranderd in mijn leven sinds die tijd...

'You wanna go alone?' Vraagt Jake. Ik knik. 'You don't know anyone here on the island.' Ik lach. 'Doesn't matter. I feel like going out and have some drinks, dance and everything. I won't make it too late.' Zeg ik vastbesloten. Jake kijkt me nog steeds onbegrijpelijk aan. 'Ok. If you'd like that.' Ik knik. 'I stay with Jenae. Please be careful Yoor.' Zegt hij. 'I will.' Ik geef hem een kus en stap op de fiets naar het uitgaanscentrum op Texel. De plek waar ik altijd kwam met Okke. Ik denk aan de laatste keer dat ik alleen uitging en het niet goed afliep. Misschien moest het zo zijn, anders was Jenae er nu niet geweest. Ik fiets over de dijk, slaak een diepe zucht en geniet van het feit dat ik weer even alleen ben.

Vanuit Ilse
'Het kan dus wel echt een heel traject worden en alles, maar dat hoeft niet zo te zijn.' Zeg ik tegen Bart. 'En qua timing? Stel dat het wel weer zo snel gaat?' Zegt Bart. 'We hebben tot nu toe weinig gepland staan. En zo snel als bij Mare zal het vast niet gaan.' Zeg ik nuchter. 'Ja dat was wel uniek. Maar je moet het wel aankunnen Ils.' Bart en ik hebben een serieus gesprek over onze kinderwens, voor de derde keer deze maand. Niet dat we het een moeilijke keuze vinden, maar meer omdat we niet weten welke invloed dit gaat hebben op mijn gezondheid. Ik weet dat het misschien niet heel verstandig is met mijn ziekte, maar we willen het allebei zo ontzettend graag. 'Hoe leuk zal het zijn als we straks twee kleintjes hier hebben rondlopen?' Zegt Bart lief. Ik kijk hem aan en hij neemt mij in zijn armen. 'We gaan ervoor Ils, het komt goed.' Ik knik. 'We gaan het zien. Ik stop gewoon met de pil en dan zien we wel hoe lang het duurt en of het überhaupt lukt.' Bart kijkt me aan en ik geef hem een kus. 'Ik hou van je.'

Vanuit Yori
Ik open mijn ogen en zie vaag allemaal mensen om mij heen staan. Ik heb het koud, heb knallende hoofdpijn en besef dat ik buiten lig. Ik herken niemand van alle mensen die om me heen staan. Ik wil in mijn jaszak graaien opzoek naar mijn mobiel maar heb zelfs die energie niet meer. Waar ben ik? Wat is dit? Ik zie dat mensen in paniek zijn en ik hoor geschreeuw. Niemand hier weet wie ik ben. Ik weet niet meer wat er gebeurd is en waarom ik hier lig. Ik weet niks meer. De hele avond ben ik kwijt. Ik voel dat iemand mijn hoofd optilt en de woorden 'rustig blijven mevrouw' uitbrent. Ik herken de stem niet. Ik voel een pijnscheut door mijn hele lichaam en daarna wordt het weer zwart voor mijn ogen.

Vanuit Ilse
En weer kan ik niet slapen. Het is inmiddels drie uur 's nachts en ik lig weer wakker. Ik kijk naast me en zie Bart heerlijk slapen. Ik besluit maar uit bed te gaan en loop nog even langs Mare haar kamertje. Ook zij slaapt, natuurlijk. Beneden zet ik de waterkoker aan en ga op de bank zitten. Ik wil de tv aanzetten als ik mijn ringtone hoor afgaan. Ik schrik. Wie belt mij nou om 03:00 uur 's nachts? Dit kan niet goed zijn...