New Beginning

Deel 11

Vanuit Bart
Ilse slaat haar hand voor haar mond en staart naar de test. 'En?' Vraag ik automatisch, terwijl ik het antwoord eigenlijk wel aan haar gezicht kan aflezen. Ilse knikt en begint te huilen. Ik neem haar in mijn armen en pink ook een traantje weg. 'We worden weer papa en mama Bart. Eindelijk. Ik ben echt zwanger.' Zegt ze huilend. Ik neem haar op schoot terwijl ze mij zoent. 'Ik kan het niet geloven.' Zegt ze als ze weer naast me komt zitten. 'Het is echt zo schat.' Zeg ik terwijl we samen naar de test staren. 'Het zijn echt twee streepjes, maar nog niet zo duidelijk.' Zegt Ilse. Ik knijp even in haar hand van enthousiasme. 'Waarschijnlijk is het nog heel vroeg. Ik zal vanmiddag wel even een test van Clearblue halen, dan weten we ongeveer hoe ver je bent.' Zeg ik lief. Ilse kijkt mij dankbaar aan en zucht. 'Ik ben zo ontzettend blij.' Zegt ze terwijl ik een traantje van haar gezicht veeg. 'Je gaat het weer geweldig doen lieverd. Ik ben zo trots op je.' Zeg ik terwijl ik mijn hand voorzichtig naar haar buikje breng. Ilse doet haar shirtje omhoog en zo zitten we een tijdje, samen, met onze handen op haar buik. Genietend van elkaar én van het kleine wondertje dat Ilse bij zich draagt. Ons tweede kindje.

Vanuit Yori
Ik parkeer mijn auto bij Wisseloord en til Jenae uit de auto. Met haar op mijn arm loop ik het gebouw in richting de studio van Ilse. Als ik de deur open zie ik Jake, Matthew en JB al zitten. Ze zitten allemaal met een gitaar op schoot aan de koffie. 'Very busy.' Zegt Jake knipogend als hij mij binnen ziet komen. Ik lach en zet Jenae op de grond. 'Where are Ilse and Bart?' Vraag ik aan de jongens. 'No idea. They will come soon I guess.' Antwoord JB. Ik neem ook plaats aan tafel en zet een kop koffie voor mezelf. De jongens gaan verder met spelen en mijn oog valt op de dozen in de hoek van de studio. Jake heeft zijn spullen al ingepakt en vandaag is zijn laatste dag hier in de studio. Er gaat een steek door mijn lichaam als ik aan het idee denk. 'Ben ik niet veel te egoïstisch? Moet ik niet gewoon alleen naar Nashville gaan? Nu moeten we zo nodig weg door mij, terwijl hij het hier super druk heeft in Nederland. Veel tijd om hierover na te denken heb ik niet, want de deur gaat open en Ilse en Bart komen binnen. 'Hey guys!' Zegt Ilse vrolijk en hangt haar jas aan de kapstok. 'Koffie Bart?' Zegt ze vrolijk terwijl ze bij ons komen zitten. Nu Ilse zo dicht naast me zit zie ik dat ze heeft gehuild en de wallen onder haar ogen geprobeerd heeft te camoufleren. Maar ik ken haar te goed om te zien dat er iets is. Zal ik het haar vragen?

Vanuit Ilse
Ik moet mezelf echt bedwingen om normaal te doen na onze ontdekking van vanochtend. Ik merk dat ik super enthousiast en vrolijk ben terwijl natuurlijk niemand weet wat daar de reden van is. Ik ben nog even met Yori aan het kletsen en bied dan aan om te helpen met de auto inpakken. Samen pakken we Jake zijn spullen en sjouwen de gitaren naar de auto, terwijl de jongens ondertussen een nieuw liedje afmaken. Als ik weer terug wil lopen van de auto naar de studio houdt Yori me tegen. Ik kijk haar verbaasd aan. 'Gaat alles wel goed Ils?' Vraagt ze bezorgd. Shit shit shit. Dit ga je niet menen. Hoe kan dit nou weer? Ik reageer zo kalm en verbaasd mogelijk. 'Eh ja? Waarom vraag je dat?' Zeg ik betrapt. 'Omdat ik zie dat je gehuild hebt, je moe bent en ik me zorgen maak om je.' Zegt Yori lief. Ik geef haar een knuffel. 'Dat hoeft niet schat. Het gaat echt goed met me. Ik had gewoon even ehh, een gekke ochtend.'

Vanuit Bart
'En nu?' Vraagt Ilse als we die avond in de tuin zitten. 'Ik moet het Yori vertellen voordat ze naar Nashville vertrekken. Dat wil ik liever niet via FaceTime doen.' Bart knikt. 'Ja, daar heb je gelijk in. En Yori heeft je zo snel door.' Ilse lacht. 'Ja die heeft echt een zesde zintuig.' 'Maar moeten we het onze ouders niet eerst vertellen dan?' Vraagt Ilse. Ik denk even na. 'Is wel vroeg hè? Ilse neemt een slok thee en gaat tegen me aan liggen. 'Maar waarom zouden we het nog niet vertellen? Omdat het misschien mis kan gaan?' Vraagt Ilse. 'Maar ook in dat geval wil je het met je moeder delen toch?' Vraag ik. 'Je hebt gelijk. Ik vertel het Yori deze week.' Zeg ik. En dan daarvoor bij onze ouders langs?' Vraag ik. 'Ilse knikt. 'En dan de Linnets wat later. Die jongens hebben waarschijnlijk toch niks door.' Vervolgt ze. Ik bel mam morgen wel even.' Zegt ze. Ik trek Ilse iets dichter naar me toe en leg mijn hand op haar buik. 'Gek hè?' Zegt Ilse lachend. 'Heel gek.' Antwoord ik glimlachend. 'Maar wel heel mooi.' Zeg ik terwijl ik haar zoen. Zo liggen we nog een tijd het loungeset, dicht tegen elkaar en met Ilse in mijn armen. Ik wijs naar de hoogste ster aan de hemel en weet wat ze denkt. 'Papa is er ook bij.' Zegt ze terwijl ik een traan van haar wang veeg.