New Beginning

Deel 14

Vanuit Yori
Na een lange reis komen we aan in het appartement. Ik ben moe en heb amper geslapen in het vliegtuig, omdat Jenae nogal onrustig was. 'Do you feel like home?' Vraagt Jake mij terwijl hij Jenae in haar bedje legt. 'Yes. Immidiately when we landed.' Antwoord ik. 'Shall we unpack the suitcases or..?' Vraag ik. 'Tomorrow?' Vraagt hij. 'We also can have some 'us' time.' Zegt hij verlijdelijk. 'Hmm, good idea.' Zeg ik terwijl ik naar hem toe loop en hem zoen. Hij trekt mij dichter tegen zich aan en ik sla mijn armen om zijn nek. Het zal best een gek gezicht zijn trouwens, aangezien ik op mijn tenen moet staan om hem te kunnen zoenen. Dwerg problemen, zullen we het maar noemen. Jake lacht en tilt mij op. 'I think this is better.' Zegt hij lief en ik sla mijn benen om zijn heupen. Nog geen minuut later heeft hij ons op de bank gegooid en knoopt hij mijn jurkje los. Ik trek zijn shirt uit en kus zijn borst. 'Maybe we have to close the curtains.' Zegt Jake lachend terwijl hij van mij af komt en naar het raam loopt. Ik klik lachend mijn bh los terwijl Jake weer naar me toe komt. Keer op keer verdrink ik weer in zijn prachtige ogen. Maar ergens voel ik me toch niet helemaal op mijn gemak. Er is zo veel gebeurt en mijn gedachten zitten overal. Jake merkt het en zegt; 'Yoor, relax. Let it go. You are beautiful.' Een golf van zelfvertrouwen komt over mij heen en net op het moment dat ik er weer helemaal voor wil gaan, hoor ik Jenae huilen. Ik zucht en geef Jake nog een laatste zoen, trek mijn lingerie weer aan en sta op van de bank. 'We will finish this later.' Zeg ik lachend.

Vanuit Ilse
Het is inmiddels bijna 3 weken later en het gaat goed met bij en de baby. Althans dat hoop ik. Ik heb nog niet zo heel veel last van kwaaltjes wat het geheim houden van de zwangerschap ook een stuk makkelijker maakt. Ik ben alleen echt zo snel moe en heb veel last van buikkrampen, maar dat hoort er natuurlijk ook bij. En het is best pittig, om ook nog voor Mare te zorgen en druk te zijn met mijn werk. Maar ik mag niet klagen. Het is maandagochtend en ik lig op de bank met een kop koffie. Mare zit naast me in haar stoeltje tv te kijken en Bart zit naast me op zijn telefoon. Ik ga zo even naar de studio waar JB en Matthew ook zijn, want de nieuwe plaat van de Linnets komt bijna uit. Vandaag gaan we de plaat een keer helemaal afspelen, wordt er besloten over het artwork en wordt de nieuwe merchandise geleverd. Ik ben onwijs benieuwd hoe het er allemaal uit komt te zien.

Ik parkeer de auto bij Wisseloord en loop via de ingang meteen naar boven waar de hele gang vol staat met dozen. Ik open de deur naar de studio en zie de jongens al zitten. 'Hi birds!' Zeg ik terwijl ik naar JB en Matthew toe loop en ze een knuffel geef. 'Shall we begin to unpack?' Vraagt Matt en we lopen de gang op. Alle dozen moeten de studio in, maar eigenlijk mag ik niet mee helpen tillen natuurlijk... Hoe ga ik dat die jongens duidelijk maken? 'Guys, I will fix some new markers first. For singing.' Zeg ik terwijl ik mijn portemonnee pak. 'Be right back!'

Vanuit Bart
Die middag besluit ik op pad te gaan om een pak te kopen voor de trouwerij van Jake en Yori. Mare neem ik gezellig mee want Ilse is een middagje naar de studio. Ik pak mijn bankpas, autosleutels en mobiel en zet Mare in haar autostoeltje op de achterbank. Onderweg naar de stad denk ik aan morgen. Morgen hebben Ilse en ik de eerste echo van ons babytje. Ilse krijgt een vervroegde echo omdat ze nu een medische geschiedenis heeft omdat ze een paar maanden geleden is geopereerd. Het herstel is gelukkig goed verlopen en ze heeft er weinig last meer van. Wel heeft ze steeds meer last van krampen, waar ik me wel een beetje zorgen om maak. Ik hoop zo dat we morgen een kloppend hartje mogen horen...

Vanuit Ilse
Ik kom terug van de Hema en gooi de markers op tafel. De jongens hebben al veel dozen uitgepakt en we bewonderen samen de nieuwe merchandise. 'Very cool!' Zegt JB enthousiast. 'And look at this, for our little fans.' Zegt Matt als hij een doos met merch rompertjes openmaakt. Ik slik even maar houd verstandig mijn mond. We pakken alles samen uit en ik maak wat foto's voor op insta. 'Coffee anyone?' Vraag ik even later als we een pauze inlassen. De jongens knikken en ik zet koffie voor ons. Als ik weer aan tafel ga zitten en een slok van mijn koffie wil nemen, voel ik een golf van misselijkheid opkomen. Shit, dit is echt de eerste keer. Lekkere timing ook nu. Ik loop in een versneld tempo naar de toiletten waar alles er ineens uit komt. Ik voel een hand op mijn schouder en kom tot de conclusie dat Matthew mij gevolgd is. Hij houdt mijn haar vast en streelt mijn rug. Als ik me weer iets beter voel kom ik overeind en draai me naar hem toe. Hij kijkt mij onderzoekend aan. 'Ils? Are you ok?' Vraagt hij lief. Ik knik. 'I wasn't feeling well today. But thanks Matt.' Ik glimlach en geef hem een knuffel. Het doet een beetje pijn om tegen hem te moeten liegen, maar het kan even niet anders. 'Maybe you have to go home. Shall I call Bart?' 'No, no, I'm fine now.' Zeg ik zeker. Hij knikt. 'I go back to the studio. Are you coming soon?' Vraagt hij. Ik knik. Matthew loopt de ruimte uit en ik draai me om naar de spiegel. Ik fris me even op, doe mijn jurk goed, slaak een diepe zucht en loop dan weer richting de studio.

Vanuit Bart
Ik ben geslaagd voor een mooi beige pak met een wit overhemd. Ik loop met Mare in de draagzak door de straten van Utrecht en passeer een babywinkel. Niemand zal gek opkijken als ik nu de winkel binnen loop, bij Ilse daarentegen wel. Ik ga de winkel binnen en ga op zoek naar de newborn collectie. Ik wil Ilse verassen met een leuk pakje voor ons kindje, die ik morgen na de echo wil geven. Ik kies een pakje met regenboogjes en koop voor Mare een leuk bruin geribd tuinbroekje. Als ik heb betaald en de winkel uitloop krijg ik een appje van Ilse. 'Ben onderweg naar huis hoor. Tot zo! X'

Vanuit Ilse
Ik zet de auto in de garage en loop door naar de tuin, waar Bart op het loungeset een biertje aan het drinken is. 'Hee lieverd!' Zegt hij als hij mij ziet. Hij staat op en geeft me een knuffel en een zoen. 'Pfff wat een dag.' Zeg ik terwijl ik naast hem op de bank plof. 'Ging het niet goed?' Vraagt Bart. Ik schud mijn hoofd. 'Ineens was ik misselijk en kwam alles eruit...' zeg ik. 'Ohjee. Hopen dat het niet zo erg wordt als toen bij Mare... Hoe voel je je nu?' Vraagt hij. 'Wel goed. Maar moe.' Zeg ik terwijl ik tegen hem aan ga liggen. 'En degene die de term ochtendmisselijkheid heeft bedacht mag ook heel snel wegwezen, want daar is niks van waar.' Zeg ik chagarijnig. Bart lacht en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Ik ga lekker voor je koken schat.' Zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan en pak mijn mobiel erbij. Een appje van Matthew. 'Hi Ilse. How are you doing now?' Ik antwoord en glimlach. Wat ben ik toch blij met zo'n lief bandje.