New Beginning

Deel 45

September 2021

Vanuit Ilse
Maandagnacht 00:30 uur. Ik parkeer de auto op de oprit en open voorzichtig de voordeur. Het licht in de woonkamer is nog aan, wat betekent dat Bart waarschijnlijk nog beneden is. Ik hang mijn jas op aan de kapstok en hoor voetstappen mijn kant op komen. 'Hee schat, wat ben je laat.' Zegt Bart terwijl hij mij een knuffel geeft en ik een kus op zijn lippen druk. 'Pff eindelijk klaar.' Zeg ik zuchtend. 'Klaar als in 'af'?' Vraagt Bart. Ik knik. Vanavond hebben we de laatste hand gelegd aan de derde Linnets plaat. Ik ben kapot, maar zo blij dat ie eindelijk af is. 'Heb je goed gedaan Ils, ik ben trots op je.' Zegt Bart terwijl hij naast mij op de bank gaat zitten en mij een kop thee geeft. 'Jij ook Bartje, we hebben het toch maar weer gefixt met zijn allen.' Zeg ik trots terwijl ik tegen Bart aan ga zitten. De afgelopen maanden waren hectisch. Hard werken aan de nieuwe plaat, een baby en een peuter, The Voice, de nasleep van het ongeluk... Gelukkig zijn we er nog goed vanaf gekomen, het had veel erger kunnen aflopen. De kindjes hebben gelukkig nergens last van gehad. Ik heb vooral nog veel rugpijn door een kneuzing, en Bart heeft nog veel hoofdpijn en last van zijn nek. Matthew heeft een lichte hersenschudding gehad, en de rest is er gelukkig alleen met spierpijn vanaf gekomen. Het was wel echt even flink schrikken, zaten we daar in België in het ziekenhuis met zijn allen...

'Ga je mee naar bed?' Vraag ik aan Bart terwijl ik opsta van de bank. 'Het zal wel weer een onrustig nachtje worden met June.' Zucht ik. Bart pakt mijn hand en zet mij weer terug op de bank. 'Ik doe de nachtvoedingen wel, kan jij even doorslapen vannacht.' Zegt hij terwijl hij met zijn hand door mijn haar gaat. 'Dat is lief, er staat nog melk in de koelkast voor haar.' Zeg ik terwijl ik hem een kus geef en weer opsta van de bank. 'Wacht even.' Zegt Bart geheimzinnig. 'Wat doe je nou raar.' Zeg ik lachend. 'Ik heb iets geregeld.' Zegt hij terwijl ik hem vragend aankijk. 'Oh?' 'Wij zijn de komende twee dagen met z'n tweetjes.' Zegt hij. 'Maar ik heb morgen een schrijfsessie in Wisseloord en ik moet morgen naar Karim voor...' Probeer ik te vertellen maar Bart onderbreekt mij. 'Is allemaal geregeld. Ik breng de kids morgenochtend naar mijn ouders voor 2 dagen en dan gaan wij eens samen leuke dingen doen.' Zegt hij lief. 'Ik denk dat jij wel toe bent aan een beetje ontspanning, met die kleine oogjes van je.' Zegt Bart plagend. Ik sla mijn armen om hem heen. 'Wat lief van je, je hebt gelijk, ik ben kapot.' Zeg ik lachend. 'Ik app Karim meteen even dat ik morgen niet kom.' Ga ik verder. 'Hoeft niet, heb ik al gedaan.' Zegt Bart.

Vanuit Yori
Ik ben bijna 35 weken zwanger en het einde is in zicht. Ik ben inmiddels met verlof en we zijn druk bezig met de babykamer voor ons zoontje. De plaat voor de linnets is af en brengen we uit na mijn verlof. Ik heb er super veel zin in, maar eerst ga ik me focussen op mijn gezinnetje. Ik ben pas over 5 weken uitgerekend, maar ik heb het idee dat ook dit kindje eerder gaat komen. 'Shall we go shopping today? We need some last things for the baby.' Vraag ik Jake als we die ochtend samen aan de koffie zitten. Hij knikt. 'Ga je mee shoppen voor je kleine broertje?' Vraagt Jake aan Jenae die bij hem op schoot zit. Ik maak een lijstje van alles wat we nog nodig hebben en daarna vertrekken we. Als we in de stad aankomen ga ik eerst even met Jenae naar de drogist, terwijl Jake de auto parkeert. We zijn nog maar net in de winkel als ik een bekende stem hoor. 'Wat ben je alweer groot geworden!' Hoor ik een mannenstem zeggen en ik draai me om. Okke. Jenae klampt zich vast aan mijn been en ik til haar op. 'Ik ben jouw papa.' Zegt Okke ineens. Ik gebaar naar hem dat we dit beter even niet kunnen doen in een drukke winkel, maar hij gaat gewoon door. Op een gegeven moment zie ik Jake de winkel binnenkomen en wenk hem naar ons toe. Als Okke hem ziet draait hij zich om en loopt hij naar de uitgang. 'Tot gauw hè!' Zegt hij grijnzend.

Vanuit Bart
'Wat gaan we doen vandaag?' Vraagt Ilse terwijl ze zich opmaakt voor de spiegel. 'Wat jij wilt, het is jouw feestje.' Antwoord ik vanuit de slaapkamer. 'Maar jij moet het ook leuk vinden.' Zegt Ilse terwijl ze naar mij toe loopt. 'Ik vind alles met jou leuk.' Zeg ik lachend. 'Slijmbal.' Zegt ze knipogend. 'We kunnen gaan fietsen, naar het strand, thuis chillen en uitgebreid koken, uiteten, of even richting Almelo...' Stel ik voor.

Niet veel later lopen we in het centrum van Almelo. We gaan zo even bij Ilse's moeder op de koffie en vanavond hier ergens uiteten. Ilse is ondertussen al met meerdere fans op de foto geweest, wat meestal zo is als we hier in Almelo rondlopen. Na het shoppen lopen we langs een makelaar. 'Wacht even. Heel even kijken...' Zegt ze terwijl ze voor de etalage gaat staan om de aangeplakte huizen te bekijken. 'Kijk Ils, deze is leuk!' Zeg ik terwijl ik een boerderijtje aanwijs. 'Ik zie ons daar wel wonen hoor.' Zegt ze enthousiast. 'Beetje groot wel. En een beetje in the middle of nowhere.' Zegt ze lachend. 'Kom we gaan, voordat er weer fotografen uit de bosjes komen en er weer roddels komen dat we gaan verhuizen.' Zeg ik lachend terwijl ik mijn arm om haar heen sla.

Vanuit Jake
'Weet je zeker dat dit niks is?' Vraag ik Yori terwijl ze met buikpijn op de bank ligt. 'Nee, ik herken dit niet van Jenae.' Antwoordt ze. 'Moet ik niet even de verloskundige bellen voor de zekerheid?' Vraag ik terwijl ik naast haar ga zitten. 'Nee hoor, we wachten het nog wel even af.' Zegt ze. Yori heeft sinds vanochtend last van buikpijn en ik maak me er een beetje zorgen over, maar ze is er zelf nog heel relaxed onder gelukkig.

Die avond besluiten we toch maar even de verloskundige te bellen omdat de pijn maar niet minder wordt. Gelukkig kunnen we meteen langskomen. Ik breng Jenae voor de zekerheid alvast naar Yori's moeder, en daarna rijden we door naar de verloskundige. Het is gelukkig niet druk en we kunnen meteen doorlopen. 'Kom maar even liggen.' Zegt de verloskundige terwijl ze een echo maakt en wat vragen stelt. Een half uurtje later lopen we de praktijk weer uit. Yori heeft waarschijnlijk last van oefenweeën. Volgens de verloskundige kon dat geen kwaad, maar het betekent wel dat het niet lang meer gaat duren voor de bevalling begint...