New Beginning

Deel 9

Vanuit Yori
'If you want that, we go.' Zegt Jake de volgende ochtend. Ik heb de hele nacht liggen malen over Okke en ben tot de conclusie gekomen dat we weg moeten uit Nederland. Voor nu in ieder geval. Jake, Jenae en ik vertrekken naar Nashville voor het komende half jaar. Even weg van Okke en terug naar ons tweede thuis. Het enige is dat ik iedereen hier natuurlijk heel erg ga missen, vooral de band en Ilse in het speciaal. Maar gelukkig hebben we Skype en komen Ilse en Bart naar Nashville voor onze bruiloft. Bovendien kan ik daar werken aan nieuwe muziek, hebben we daar een thuisstudio en kan Jake zijn familie en vrienden weer zien. 'She's so young, it doesn't matter for her where she grows up. And we are always with her, so that's no problem.' Zegt Jake terwijl hij Jenae optilt en knuffelt. 'You're right. We go.' Zeg ik zeker.

Vanuit Ilse
'Kan dit nog wel?' Vraag ik aan Bart als ik de trap afloop in mijn korte broekje en topje. 'Hoezo vraag je dat? Je bent hartstikke slank!' Zegt hij lachend. 'Ik word ook een dagje ouder...' zeg ik grinnikend. 'Je bent prachtig.' Zegt Bart lief. 'Nou bedankt schat, dan ga ik maar.' Zeg ik tegen Bart terwijl ik hem nog een kus geef. 'Doe voorzichtig hè?' Zegt hij en hij doet de deur voor me open. 'Doe ik! Tot straks!' Ik pak mijn fiets uit de garage en zet mijn zonnebril op. Jake belde mij vanochtend, hij wilde graag even iets bespreken en klonk erg serieus aan de telefoon. Zo ken ik hem helemaal niet. Ik fiets over de hei richting de Wisseloord studio's waar we hebben afgesproken. Het is inmiddels eind Juni en heerlijk weer. Als ik bij Wisseloord aankom zet ik mijn fiets in de stalling en loop naar onze studio. De deur is al open en Jake staat op van de bank om mij een knuffel te geven. 'Hee.' Begroet ik hem. 'What's wrong?'  Vraag ik bezorgd. Aan zijn hoofd kan ik zien dat hij ergens mee zit. 'Coffee?' Vraag ik. Jake knikt en ik neem plaats naast hem op de bank.

Vanuit Jake
'I'm so sorry Ilse...' Ze kijkt me verbaasd aan. 'Yori and I, we have to go to Nashville. We can't stay here any longer if this continues. We have to leave the Netherlands for now...' Zeg ik aarzelend. Ilse legt haar hand op mijn schouder. 'I completely understand man... No excuses, it'll be fine Jake.' Zegt ze. 'But how do we do this with the album?' Vraagt ze daarna. 'I thought about it last night. But I just fly back for the release of our album, Tuckerville and promotion.' Antwoord ik. Ilse kijkt me lief aan. 'I agree with you. When are you going?' Vraagt ze. 'In about 3 weeks...' Zeg ik. Ilse komt iets dichterbij me zitten en geeft me een knuffel. 'You guys have made the right decision. But I will miss u.' Zegt ze terwijl ze over mijn rug wrijft en haar tranen wegslikt.

Vanuit Bart
'Ik kan niet meer.' Zegt Ilse als ze die avond op de bank ploft. 'Doe jij ook een beetje rustig aan dan mevrouw?' Vraag ik plagend. 'Ja natuurlijk.' Zegt ze, niet heel overtuigend. 'Ik geloof er geen zak van.' Zeg ik lachend. En waarom ben jij zo moe dan?' Zeg ik terwijl ik bovenop haar ga zitten. 'BART ERAF. NU.' Gilt ze lachend. Ik kom lachend overeind en op dat moment hoor ik gehuil van boven komen. 'Ga jij even?' Vraagt Ilse smekend. 'Ik kan niet meer lopen.' Zegt ze vermoeid. Ik glimlach en leg haar languit op de bank. 'Nou vooruit dan maar.' Zeg ik terwijl ik naar boven loop. Aangezien Mare niet meer wilt slapen neem ik haar even mee naar beneden. Daar aangekomen zie ik dat Ilse in slaap is gevallen op de bank. 'Mama liggen?' Vraagt Mare als ik haar op de bank zet. 'Ga maar bij mama liggen schatje.' Zeg ik terwijl ik haar tegen Ilse aan leg. Ik pak een kleedje van de bank en kruip tegen ze aan. Ik kijk naar Ilse, die haar arm om Mare heen heeft geslagen en ik smelt vanbinnen. Mijn lieve mooie meisjes.

Vanuit Ilse
Ik word wakker van een handje op mijn gezicht. Ik doe mijn ogen open en kom tot de conclusie dat we in slaap zijn gevallen op de bank. Ik grinnik van het beeld dat Bart er bijna af valt omdat wij zo veel ruimte hebben ingenomen. Ik laat Bart en Mare nog even liggen en loop naar boven om me te douchen, aan te kleden en op te maken. Vandaag ga ik naar Twente om even bij het Rutbeek te gaan kijken voor Tuckerville. Karim gaat mee om mij te laten zien hoe het gaat worden. Ik heb er onwijs veel zin in. Als ik mijn haar sta te krullen komt Bart de badkamer binnen met Mare op zijn arm en geeft mij een kus. 'Het bed ligt toch wat lekkerder.' Zegt hij grinnikend en ik lach. 'Zal ik Mare vandaag meenemen naar de studio?' Vraagt hij lief. 'Ik heb er al even overna gedacht. Ik neem haar wel mee, kan jij rustig aan het werk. Mam appte al dat ze wel even wilde oppassen.' Zeg ik terwijl ik mijn spullen pak. 'Zeker?' Vraagt Bart terwijl hij Mare haar kleertjes aandoet. 'Ja echt, geen probleem.' Antwoord ik. Ik maak ontbijt voor ons en maak Mare klaar om mee te gaan.

Vanuit Karim
Als ik aankom bij het Rutbeek zie ik dat Ilse er al is. We lopen samen over het terrein om te bespreken waar alles gaat komen en wat de plannen zijn voor het festival. Ook worden er wat foto's en filmpjes gemaakt voor op social media. Ik merk alleen wel dat Ilse er met haar aandacht niet helemaal bij is. 'Ilse?' Vraag ik en ze kijkt verbaasd op. 'Vind je het wat?' Ilse knikt en glimlacht. 'Waar zit jij met je gedachten?' Vraag ik dan maar. 'Eeuh ja geen idee. Ik vind het heel leuk hoor.' Antwoordt ze enthousiast. Ik besluit er maar over op te houden maar gek vind ik het wel.

Vanuit Ilse
Ik weet niet wat ik heb vandaag maar ik ben er zo niet bij met mijn hoofd en heb het gevoel dat ik elk moment in slaap kan vallen. Karim merkte het ook al op heb ik het idee. Onderweg naar mijn moeder haal ik een dubbele espresso bij het tankstation om wakker te blijven. Bij mijn moeder aangekomen knal ik er nog een kop koffie in en kletsen we nog even. Ik bedank haar voor het oppassen en beloof dat ik snel weer naar Almelo kom.

Vanuit Bart
'Joehoee wij zijn thuis!' Hoor ik uit de gang komen. Ilse gooit haar hakken uit, loopt de kamer in met Mare op haar arm en gaat op de bank zitten. 'Hoe was het?' Vraag ik haar terwijl ik haar knuffel. 'Leuk! Maar vermoeiend.' Zucht ze. Ik kijk haar even verbaasd aan en zie aan haar dat ze kapot is. 'Wil jij koken Bart? Ik kan echt niet meer.' Zegt ze lief. 'Zullen we wat ophalen anders?' Vraag ik haar. 'Chinees?' Vraagt ze smekend. Ik lach. 'Ik haal wel even wat op.' Zeg ik terwijl ik mijn autosleutels alvast pak. 'Is goed.' Zegt Ilse als ze opstaat van de bank op Mare haar eten op te warmen. Ik pak mijn bankpas en telefoon en geef Ilse nog en snelle kus en stap dan in de auto. Als ik de auto wil starten krijg ik een appje van Karim. 'Hi Bart! Alles goed met Ilse? Maak me een beetje zorgen.' Ik lees het appje nog eens en kom dan tot de conclusie dat Ilse de laatste dagen inderdaad niet zichzelf is...