New Beginning

Deel 46

Vanuit Ilse
'Romantisch hè?' Zeg ik terwijl Bart en ik aan het dineren zijn op het terras in Almelo. 'Cheers hè!' Zegt Bart knipogend. 'Waar zullen we op proosten?' Vraag ik terwijl ik mijn glas wijn hef. 'Op ons.' Antwoordt Bart lief. 'En op een mooie toekomst met onze meisjes, misschien wel hier in de buurt.' Zeg ik lachend. Op dat moment krijg ik een appje van Yori. 'Wat is er?' Vraagt Bart wanneer hij mij verbaasd ziet kijken. 'Yori komt net bij de verloskundige weg, ze denken dat ze al bijna gaat bevallen...' Antwoord ik. 'Nu al?' 'Ja, het is wel echt te vroeg nog eigenlijk. Ik hoop dat ie nog even blijft zitten...' zeg ik. 'Bij Mare was jij ook nog maar 36 weken. En dat is ook helemaal goed gekomen.' Zegt Bart geruststellend. 'Je hebt gelijk. Overmorgen wordt ze alweer 2...' Zeg ik zuchtend. 'T gaat hard hè.' 'Nou enorm. Voor je het weet zijn we 50.' Zeg ik lachend.

Vanuit Bart
'Ils, weet jij of Yori en Jake nog komen?' Vraag ik terwijl ik de taart aansnijd voor de visite. Ilse schudt haar hoofd. 'Ik heb niks gehoord, misschien komen ze later.' Antwoordt Ilse vanuit de kamer. Het is vandaag 9 september, wat betekent dat het Mare's verjaardag is. Het is een prachtige dag, dus we zitten lekker met zijn allen in de tuin. Iedereen is er. Mijn ouders, mijn broer met mijn neefje en nichtje, Ilse's broers met de kinderen, Ilse's moeder, Matthew en Judith, JB... Alleen Yori en Jake zijn er nog niet.

Rond 20:00 uur is het feestje afgelopen en ruim ik de vaatwasser in terwijl Ilse de meiden naar bed brengt. Ik schenk een wijntje voor ons in en steek de haard buiten aan. 'Wat gezellig.' Zegt Ilse wanneer ze naar beneden komt. Ik klop naast me op het bankje en samen drinken we ons wijntje op. Ik kijk even naast me en een verliefd gevoel overvalt me nog altijd weer. De avondzon schijnt op Ilse's gezicht en een briesje laat haar blonde haar wapperen. 'Wat zit je te kijken, heb ik iets geks?' Vraagt ze onzeker. 'Nee, nee. Juist niet. Je bent mooi.' Zeg ik trots. Ilse glimlacht en drukt een kus op mijn lippen. 'Fijne dag was het vandaag hè?' Zegt ze. 'Vond ik ook, zo gezellig met iedereen bij elkaar.' Zeg ik. 'Ik had Yori nog geappt maar ik heb niks van haar gehoord nog.' Vertelt Ilse. 'Ik ook niet van Jake.' Zeg ik. 'Hm.' Ik weet dat we hetzelfde denken. 'Ik zal haar morgenochtend meteen even bellen.' Zegt Ilse bezorgd.

Vanuit Ilse
01:00 uur 's nachts. Ik lig net weer in bed na het voeden van June als ik ineens een appje krijg van Yori. 'Ils, ik zag dat je net online was. Heb je even tijd om te bellen?' Vraagt ze via whatsapp. Ik stap het bed uit, doe mijn badjas aan en loop naar beneden zodat Bart niet wakker wordt. 'Even via FaceTime?' Appt Yori erachteraan. Via FaceTime? Het is midden in de nacht, denk ik nog maar ik twijfel geen seconde, fatsoeneer mijn haar een beetje en druk op bellen. Al snel komt Yori in beeld. Ik zie een heel klein hoofdje op haar borst liggen. 'Ik wil je graag even aan iemand voorstellen.' Zegt ze stralend. 'Nee dat meen je niet!' Zeg ik verbaasd terwijl ik een traan wegveeg. 'Ilse, dit is onze zoon.'

Vanuit Bart
Ik word wakker van Ilse die in bed stapt en draai me naar haar toe. 'Hè. Wat is er? Heb je gehuild?' Vraag ik terwijl ik haar naar mij toe trek en een traan van haar wang veeg. 'Ja... nee, niks ergs hoor. Yori belde net.' Zegt ze stralend. 'Oh? Is er nieuws?' Vraag ik nieuwschierig. Ilse knikt, pakt haar mobiel en laat een foto zien. 'Hier is hij dan. Een uurtje geleden geboren... Kijk nou wat een schatje.' Zegt ze. Ik kijk naar de foto. 'Wauw. Hij lijkt echt op Jake zeg. Wat lief! Een dag na Mare's verjaardag ook.' We kijken nog even samen een tijdje naar de foto. 'Ik ga er morgenmiddag even heen in het ziekenhuis, ga je mee?' Vraagt Ilse terwijl ze haar telefoon weglegt. 'Ja tuurlijk ga ik mee.' Zeg ik terwijl ik weer onder het dekbed kruip. 'Oké. Nou, ik ga weer proberen te slapen voor zover dat lukt.' Zegt Ilse gapend en ik geef haar een kus. 'Slaaplekker schat.'