New Beginning

Deel 22

Vanuit Ilse
Ik sta in de badkamer mijn make-up te doen. Ik ben weer kotsmisselijk en strontnerveus. Het is vrijdagochtend en vandaag hebben we 2 signeersessies met de Linnets. Ik breng mijn mascara aan en voel twee handjes op mijn bovenbenen. 'Mama tillen.' Ik lach, til Mare op en zet haar op de wastafel. Ik smeer wat lotion in haar haartjes en kneed haar zwarte krulletjes. Daarna loop ik met haar naar beneden en zet een kop koffie voor Bart en mij. Ik draag een witte langere blouse met een skinny jeans, waarvan ik de knoop heb vastgemaakt met een elastiekje. Anders past het niet meer door mijn buikje. 'Gelukt?' Vraagt Bart, kijkend naar mijn outfit. 'Even de echo morgen afwachten en daarna maar bekend maken?' Vraagt hij. Ik knik. 'Goed idee. Je begint het echt al te zien.' Zeg ik lachend. Bart loopt naar me toe en zoent me. 'Mooie mama.' Zegt hij lief.

Vanuit Matthew
'Morning good looking peeps! How do you feel today Ils?' Vraag ik geïnteresseerd als ik naast haar in de auto stap.  'Very pregnant. And a bit sick.' Zegt Ilse lachend. 'Then we take it easy today.' Zeg ik meelevend. Jake en JB zitten al op de achterbank en we rijden zo door naar de eerste signeersessie in Rotterdam. We spelen een half uurtje wat nieuwe songs van de nieuwe plaat, er daarna is er tijd om te signeren en op de foto te gaan. Ik vind dit soort dingen nooit heel fijn en ben niet zo van de media aandacht. Maar voor nu is het een goeie promotie en fijn om de fans weer te zien. En voor Ilse is het denk ik nog veel vermoeiender. Ik geef Ilse mijn flesje cola. 'Maybe this will help a bit.' Zeg ik terwijl ik de dop er voor haar af draai en ze een slok neemt. 'Thanks Matt.'

Vanuit Ilse
Met onze gitaren op de rug komen we aan in Rotterdam. Karim staat al op ons te wachten en begeleid ons naar de backstage ruimte. Ik plof even neer op de bank en neem iets te eten. Als ik kleine beetjes eet gaat het meestal redelijk goed met de misselijkheid. Ik doe zelf mijn make-up en krul mijn haar. Ondertussen zijn de jongens al bezig met de opbouw, we spelen straks namelijk een paar liedjes van het nieuwe album. Ik kijk even door het raam naar buiten en zie al een hele rij met mensen staan. Opeens gaan er toch wat zenuwen door me heen. Ik check nog even snel mijn outfit in de spiegel en doe toch nog maar een knoop van mijn broek los. Blouse eroverheen, niemand die wat ziet. Hoop ik dan.

Vanuit Bart
Ilse en de band staan al klaar om zo te gaan spelen. 4 liedjes in totaal, daarna een korte pauze en dan door met de signeersessie. Ik heb Ilse's gitaar net nog even gestemd en ze hangt hem om haar nek. Niet veel later worden ze aangekondigd en beginnen ze met het eerste nummer, een golden oldie, namelijk Calm After The Storm. Ik kijk op gepaste afstand toe hoe het publiek uit volle borst meezingt losgaat op de nummers en ik voel me zo ontzettend trots.

Vanuit Ilse
Ik loop vanuit de kleedkamer richting de plek waar we zo gaan signeren. 'Are you oké again?' Vraag Matthew lief, doelend op het feit dat ik net weer moest overgeven. Echt een verschrikkelijke timing weer. Ik neem nog een slokje water en daarna doen we weer net alsof er niks aan de hand is. We lopen met zijn alleen naar de rij met mensen en lopen richting de tafel waar honderden albums liggen. Ik pak een stift, geef de jongens er ook een paar en dan kunnen we beginnen. De meeste mensen komen voor een handtekening en een praatje, maar er zijn er ook heel veel die graag op de foto willen, dus daar maken we ook even tijd voor. En toch, elke keer dat iemand een arm om mij heen slaat of me even stevig vastpakt, krijg ik een beetje stress. Ze zullen toch niks door hebben? In de verte komt een meisje van, ik denk een jaar of drie, naar me toe gelopen met een tekening. Ik ga gehurkt bij het meisje zitten en ze geeft me haar tekening. 'Omdat ik jou heel lief vind en je heel goed kan zingen.' Zegt ze zachtjes. Ik neem haar even op schoot en knuffel haar. En dan pink ik weer een paar traantjes weg. Karim komt al aanzetten met een doos vol tissues en ik glimlach. Die vervelende hormonen ook.

Vanuit Bart
Die avond zit ik naast Ilse in bed. Ilse is net in slaap gevallen en ik sla de dekens over haar heen. Jake, Matthew en JB zijn net naar huis. We hebben gezellig hier met zijn allen pizza gegeten om de dag af te sluiten. Ik zit een beetje op mijn telefoon als ik een appje krijg van Karim met een linkje. Het linkje met de foto's die vandaag zijn gemaakt door de fotograaf tijdens de signeersessie. Ik scroll naar beneden en zie de leukste foto's voorbij komen. Ilse met jonge fans waar ik keer op keer van smelt, de Linnets met zijn allen en de vaste fans herken ik ook meteen. Op sommige foto's kan je al best wel een beetje zien dat Ilse zwanger is, maar als je het niet weet zie je het niet, denk ik. Ik stap uit bed, trek de gordijnen in en kruip dan dicht tegen Ilse aan.

Vanuit Ilse
4:00 uur snachts. Het is al de zoveelste nacht deze week dat ik deze tijd op de wekker zie staan. Ik ben een beetje zenuwachtig, morgen hebben Bart en ik namelijk weer een echo. Als die goed is gaan we het ook maar bekend maken in de media, want ik heb net even op social media gekeken naar de foto's van gisteren, maar lang kunnen we het niet meer geheim houden. Ik stap uit bed om naar het toilet te gaan en loop door naar beneden voor een kop thee, daar heb ik echt zin in. Onderweg loop ik langs het dressoir, waar het eerste pakje voor ons kindje ligt. Van Bart gekregen, zo lief. Ik pak het op, neem het mee naar boven en leg het onder mijn kussen. Hopelijk werkt het als geluk voor morgen. Ik stap weer in bed en kruip dicht tegen Bart aan, ook klem ik mijn koude voeten tussen zijn benen. Ik schrik ervan als hij wakker wordt. 'Sorry.' Giechel ik. Hij glimlacht, slaat een arm om mij heen en geeft een kus op mijn voorhoofd. 'Slaap lekker schatjes.' Fluistert hij.