Gered van het plezier

Hoofdstuk 2

Pov Randy
Ik zet me wekker uit, het is vandaag woensdag en vandaag moet ik naar school.
Ik kijk in de kast welke kleding ik vandaag aan ga doen, ik heb best weinig kleding, dus veel keuze heb ik niet.
Na een tijdje heb ik een zwarte korte broek, een een zwarte blouse met witte strepen en een zwarte croptop gevonden en trek het aan.
Ik pak me zwarte enkelsokken en trek me zwarte hoge Nike schoenen aan.
Ik pak me tas, loop maar beneden en loop gelijk maar me fiets en fiets naar Lars zijn huis toe.
Ik heb met een beetje foundation de blauwe plekken weg gewerkt, ik heb eigenlijk alleen maar foundation en mascara, want ik haat make-up.
Heb alleen ooit make-up gedragen met een bruiloft van me oom en tante.
Ik zie Lars al op straat staan met zijn fiets en ik fiets naar hem toe.
'Hey.' Zeg ik een beetje verdrietig.
'Hey, heeft je moeder je weer geslagen?..' vraagt Lars met een gebroken stem en ik zeg 'Ja..'
Hij geeft me een knuffel en we fietsen naar school.

Lars pakt uit zijn tas een bakje een geef het aan mij.
Ik pak het aan en Lars zegt 'Heeft me moeder voor jou gemaakt.'
'Dankje.' zeg ik en ik maak het bakje open en ik zie er verschillende soorten fruit erin liggen.
Ik eet er wat uit en als de bel gaat geef ik heb bakje terug aan Lars en we lopen samen naar onze leslokaal.
We gaan achterin de klas zitten, Lars en ik zitten naast elkaar en in ons groepje zit tegen over mij Julian en Daniel van het voetbalteam van Lars en tegenwoordig ook die van mij en op de kop van het groepje zit Kas, ook iemand van het voetbalteam.
Nadat de docent van Nederlands haar uitleg heeft gedaan zeg ik tegen Julian 'Hey Juul, ik zit nu bij jullie in het voetbalteam, heb het met je vader geregeld.'
'Leuk!' zegt Julian en we gaan allemaal aan het werk.
Als het pauze is ga ik met Lars en onze groepje naar buiten en ergens op het plein op een bankje zitten.
'Dus Randy, je gaat ook mee trainen met selectie 1 van Ajax hé!' zegt Julian.
'Ja, het lijkt me heel leuk.' Zeg ik en ik krijg weer een bakje in me handen gedrukt van Lars.
'Dit hoef je echt niet te doen.' Zeg ik tegen Lars en ik wil het bakje terug geven.
'Nee, me moeder heeft dit gemaakt voor jou. Want ze weet dat je geen eten mee krijg van je eigen moeder enz. want me moeder maakt zich zorgen voor je er weer zo vermagerd uit zie.' Zegt Lars en drukt het bakje richting mij.
'Okey.' Zeg ik en rol met me ogen en eet het eten op.
Nadat de bel is gegaan voor de volgende 2 uren lopen we met z'n alleen naar onze volgende leslokaal waar we Techniek hebben.

We gaan in het lokaal zitten waar alleen computers staan, de docenten komen binnen en meneer De Graaf begint te praten.
Iedereen blijft achter de computer zitten behalve Julian, Kas, Lars en ik en we lopen naar de ruimte hiernaast.
'Randy, wil je even terug komen.' Roept meneer De Graaf mij terug.
'Ik zie jullie zo wel bij onze werkruimte.' Zeg ik tegen de rest en loop terug.
'Randy, je weet dat je niet zo'n korte broek mag aandoen bij Techniek.' Zegt meneer De Graaf.
'Sorry.' Zeg ik en ik loop naar de rest.
'En wat zei hij?' vraagt Daniel.
'Randy, je weet dat je niet zo'n korte broek mag aandoen bij Techniek.' Zeg ik.
'Haha de vent die let alleen maar op jou.' Zegt Daniel.
Ik rol met me ogen en geef Daniel een stomp tegen zijn arm.
Hij wrijft over zijn arm waar ik heb net raakte en hij begint te lachen.

-Na school-

'Even bij mij chillen?' vraagt Lars.
'Is goed, ik stuur me moeder wel een berichtje.' Zeg ik en ik pak me telefoon om me moeder een berichtje te sturen.
Ik fiets samen met het groepje richting Lars zijn huis en onderweg gaat er wel iemand weg van het groepje om naar zijn eigen huis te gaan.
Lars en ik zetten onze fietsen achter en we lopen naar binnen, waar we de moeder van Lars tegen komen.
'Hey Lise, bedankt voor het eten.' Zeg ik en ik geef haar een knuffel.
'Geen dank.' Zegt ze en ze lacht naar me.
Lars en ik lopen naar zolder om naar zijn kamer te gaan en Lars zegt 'Ga maar vast naar me kamer, ik moet even naar de wc.'
Ik steek me duim op en ik loop naar zijn kamer.
Ik plof op Lars zijn bed en ik zie dat ik een berichtje van me moeder heb, ik lees het even en ik stuur een berichtje terug.
Ik sluit voor even me ogen en laat een diepe zucht me mond verlaten.
'Gaat het goed? Vraagt Lars die ineens in zijn kamer staat.

'Ben blij dat ik nu hier ben en niet bij me moeder.' Zeg ik tegen Lars.
Hij komt naast me zitten op bed, ik leg mijn hoofd tegen zijn borst aan en hij slaat een arm om me heen.
Ik begin te huilen en ik zeg 'Ik ben er gewoon klaar mee, elke dag hard werken voor me eigen geld en de helft aan me moeder moeten geven omdat ik anders niet meer bij haar mag wonen.'
'Ik weet het, ik weet hoe erg het is. Als je niet bij je vader mag wonen kan je misschien wel bij ons wonen, als het van mijn ouders mag.' Zegt Lars en wrijft met zijn hand over mijn rug.
'Dankje, het is best raar weetje. Hoe we samen dingen doen, me moeder vroeg me al heel vaak of je me vriendje was en als dat zo was zou ze jou verbannen uit me leven zei ze.' Zeg ik.
'Echt? Haha, we zijn alleen goede vrienden en ze zou me nooit kunnen verbannen uit jou leven.' Zegt Lars.

Ik ben net thuis gekomen, 5 minuten te vroeg, dus ik hoop niet dat me moeder of stiefvader naar boven komt en me gaat slaan.
Ik ben met Lana aan het spelen op me kamer met haar poppen, die ze van mij heeft gekregen voor haar 2e verjaardag.
Ik loop naar me bureau en ik pak een A4tje en pak een etui uit de la en ik zeg tegen Lana 'Hier kan je kleuren'
'Jaaaa! Kleuren!' roept ze en ik lach naar haar en ik help haar om op mijn bureaustoel.
'Randy, ben klaar. Tekening is voor jou.' Zegt ze en ze laat haar tekening zien.
'Wat is ie mooi.' Zeg ik en ze geeft haar tekening aan mij en ik stop hem in een mapje waar Lana meer tekeningen voor mij heeft gemaakt.
Ik help Lana van de bureaustoel en ze loopt naar haar poppen en pakt ze op en ze loopt naar haar eigen kamer.
Ik hoor weer iemand naar boven rennen en mijn stiefvader staat ineens in me kamer, hij slaat in me gezicht en daarna een harde klap op me slaap.
Ik zak door me benen heen en ik lig op de grond, langzaam word het zwart voor me ogen en ik voel nog even een paar schoppen tegen me aan.

Ik voel dat ik wakker word geschut en ik doe langzaam mijn ogen open en ik zie Lana staan met een paar doekjes in haar handen.
'Voor jou, om je schoon te maken.' Zegt Lana.
Ze geeft het aan mij en ze loopt weg.
Lana is een slim meisje van 5 jaar, ze kan namelijk al goed praten en ze weet meestal wel wat ze kan doen, net zoals een kind van 8 jaar ofzo.
Ik veeg me bloed van me gezicht af en ik ga op bed zitten.
Ik pak onder me bed een mes en ik zet het op me arm en maak een paar sneetjes.
Ik begin zacht te huilen, omdat ik bang ben dat me moeder of stiefvader weer naar boven komen.
Ik laat even het bloed over me arm lopen en veeg het erna weg.
Ik maak het mes schoon en leg het weer onder me bed.
Ik zal even me kamer beschrijven, ik heb een hele kleine kamer.
Als je binnen kom staat er links een kleine kast waar me kleren inzitten, gelijk na me kast staat me bed over dwars onder het raam en tegen over me kledingkast staat me bureau, meer staat er niet in.
Eigenlijk gaat het elke dag zo, maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag werk ik elke dag en op woensdag heb ik school en elke dag als ik thuis kom word ik dus in elkaar geslagen.
De meeste keren door me moeder en soms door me siefvader en het is al 5 jaar zo aan de gang.
Ik stuur Lars nog een berichtje wat er is gebeurd wat ik altijd doe, ik app nog even met hem en leg dan me telefoon in de lader.
Ik kleed me om en ik ga in bed liggen.
Sluit me ogen en ik denk aan alles wat Lars vanmiddag tegen me zei en val daarna in slaap.