Pov Donny
'Zoals je ziet, ik ben in elkaar geslagen.' Zeg ik en ik ga tegen de muur zitten.
'Die mensen zijn echt niet goed in hun hoofd hoor. Ik snap wel waarom Randy hier weg wilde.' Zegt hij en hij kijkt naar Randy.
'Ik vindt het zo erg voor haar, dat ze dit allemaal moet mee maken..' zeg ik huilend.
'Ik vindt het ook erg. Maar laten we maar doen wat ze zeggen, dan zal Randy, jij en ik minder pijn hebben.' Zegt Matthijs en legt zijn hand op mijn schouder.
'Ik wil gewoon dat ze gewoon minder pijn heeft of gewoon geen pijn. Ik wil met haar lekker op de bank zitten en een film kijken ofzo, of dat ze samen met jou leuke en normale dingen met je doet.' Zeg ik en ik leg me hoofd in me handen.
'Snap ik, dat zou ik ook willen.' Zegt hij en slaat een arm om me heen.
We zitten hier nu al een paar uur, Randy is ondertussen al wakker geworden en het word een beetje donker, dus het betekend dat het al avond is.
De sloten worden weer los gemaakt en de deur gaat open.
Ramon heeft 3 borden vast met 2 sneetjes brood erop.
Hij geeft de borden aan ons en loopt weer de kamer uit en doet de deur weer dicht en op slot.
'Ik vindt dit echt vies, het is zo droog zonder iets erop.' Zegt Randy en pakt het sneetje vast.
'Het is echt niet lekker, nee. Als we hier weg zijn, gaan we met z'n drieën lekker eten.' Zeg ik en kijk Matthijs en Randy aan.
'Nu moeten we het hier even mee doen.' Zegt Matthijs en hij neemt een hap van het brood.
Ramon kwam net de borden weer ophalen en is gelijk weg gegaan, we zitten hier nu niks te doen.
'Ik verveel me hier echt dood.' Zegt Randy en ze gaat op haar buik liggen.
'Ik ook, we kunnen hier ook niks doen, dan op een paar dingen na.' Zegt Matthijs en we kijken hem aan.
'Wattan?' vraag ik en trek een wenkbrauw omhoog.'Nou, we kunnen een beetje trainen, spelletjes doen zoals doen, durf of de waarheid of wat we van die vent moeten doen wat ik niet wil.' Zegt hij.
'Ja, maar na een tijdje is dat ook al saai, als we het zelfde trainen en doen, durf of waarheid.' Zeg ik en ik haal me schouders op.
'We kunnen dat toch doen. Hebben we tenminste iets te doen.' Zegt Randy en gaat voor ons zitten.
'Okey, wat gaan we dan doen?' vraagt Matthijs.
'Doen, durf of waarheid.' Zegt Randy.
'Okey, dan begin jij.' Zegt Matthijs.
'Okey, Donny. Doen, durf of waarheid.' Vraagt Randy en kijkt me aan.
'Ehmm, doe maar waarheid.' Zeg ik.
'Okey. Wat vond je van Matthijs toen je hem voor het eerst zag?' vraagt ze en kijkt me aan en wiebelt met haar wenkbrauwen en ik begin te lachen.
'Sorry, je keek grappig. Maar ehh, ik vond hem een beetje gek, vooral toen we voor het eerst op trainingskamp ging en bij me op de kamer sliep. En natuurlijk niet te vergeten, ik dacht echt waar hij al dat eten liet in zijn buik, wat hij allemaal weg at.' Zeg ik lachend.
'Nou, in mijn buik natuurlijk.' Zegt Matthijs en gaat met zijn hand over zijn buik wrijven.
'Okey, Matthijs. Doen, durf of waarheid.' Zeg ik en ik kijk hem aan.
'Doe maar, waarheid.' Zegt hij.
'Deze vraag lijkt een beetje op die van Randy. Wat vond je van Randy toen je haar voor het eerst zag?' vraag ik.
'Nou, een aardige meid. Die goed kan voetballen.' Zegt Matthijs en steekt zijn duim op naar Randy.
'Dankje.' Zegt ze.
'Randy, doen, durf of de waarheid.' Vraagt Matthijs.
'Doe maar waarheid.' Zegt ze.
'Okey, wat vond je van Donny en mij toen je ons voor het eerst zag?' vraagt hij.
'Nou, ik heb jullie eerder in het echt gezien. Bij een wedstrijd, ik zat bijna bij jullie team. Ik was stiekem een beetje verliefd op jullie, als fan.' Zegt ze lachend.
'Serieus?' vraag ik lachend en ze knikt.
'Vooral als jullie je shirt uit deden. Had zelf er foto's van op me telefoon.' Zegt ze en ze wiebelt met haar wenkbrauwen.
'Jij bent echt gek.' Zegt Matthijs lachend.
'Maar de sixpack van Donny vond ik wel iets mooier.' Zegt ze en steekt haar tong uit naar Matthijs.
'Ahhw.' Zeg ik en geef een kusje op haar wang.We zijn weer 2 dagen veder, er is niet zoveel gebeurd, alleen dat Matthijs en ik het met Randy moesten doen.
Matthijs weigerde elke keer, dus Randy kreeg een paar klappen en dan ging Matthijs het wel doen.
Over een paar dagen hebben we een wedstrijd tegen FC Groningen, we willen daar bij zijn, maar we kunnen hier niet weg.
Ik denk dat de rest ook zorgen maken om ons, aangezien we hier al een paar dagen zitten en ze ons niet kunnen bereiken.
Ik en Matthijs zijn net wakker, Randy ligt nog te slapen in me armen.
'Ik hoop echt dat we snel hier weg kunnen, ik vindt het echt niet leuk hier..' zeg ik en ik en pak Randy's hand vast.
'Ik hoop het ook, we moeten gewoon iets bedenken om hier weg te komen.' Zegt Matthijs en haalt zijn schouders op.
'En ik hoop dat we eens normaal eten krijgen hier, ik ben het helemaal zat.' Zeg ik boos.
'Ik ben het ook zat en Randy denk ik ook.' Zegt hij.
De deur gaat weer open en Ramon komt weer binnen met 3 glazen water en een paar sneetjes brood.
Hij gaat weer de kamer uit en doet de deur dicht en op slot.
Matthijs pakt een glas en geef het aan mij, ik drink eruit en als ik het op heb geef ik het glas weer terug aan Matthijs.
Hij drinkt ook uit het glas en ondertussen maak ik Randy rustig wakker.
Ik geef haar het glas, ze pak het stripje weer en neemt het in.
We eten allemaal een paar sneetjes brood en we zetten het weer terug.
Randy komt tegen me aanzitten, met haar hoofd tegen mijn borst aan en ik sla een arm om haar heen.
Ze trekt me T-shirt omhoog en ik vraag 'Wat ben jij van plan?'
'Niks hoor.' Zegt ze en ze gaat met haar vinger over me sixpack.
'Is het mooi?' vraag ik en ik kijk haar aan.
'Ja.' Zegt ze en ze is nog steeds met haar vinger over me sixpack heen aan het gaan.
Ik pak haar hand en doe me T-shirt naar beneden en ik zeg lachend 'Nu is het genoeg, het kietelt.'
Ik heb niet in de gaten dat Stefan in de kamer staan, hij geeft een klap in me gezicht en ik kijk hem aan.
JE LEEST
Gered van het plezier
FanfictionGa mee met Het leven van Randy... Randy is 17 jaar en haar ouders zijn al heel lang gescheiden.. Ze woont bij haar moeder, die een nieuwe vriend heeft die ze niet ook niet leuk vindt zoals haar moeder. Ze heeft ook nog een half zusje Lana, maar Lan...