Gered van het plezier

Hoofdstuk 14

Pov Mikky
Er loopt een man naar het bed toe en pakt Randy vast een slaat haar.
Ik pak me telefoon en ik film hoe die man Randy in elkaar slaat.
Ik stuur het filmpje in de groepsapp waar Frenkie, Donny, Matthijs, Randy en ik in zitten.
Ik bel Frenkie op, maar hij neemt de telefoon niet op.
'Stop daar mee!' roep ik, maar hij negeert me en ik probeer Frenkie te bellen.
Ik heb niet in de gaten dat Frenkie heeft opgenomen en gooi me telefoon op bed en ik roep naar die man 'Stop!'
'AAAAAH.' Schreeuwt Randy en ze word door die man bewusteloos geslagen en hij gaat door met slaan.
Hij gooit haar op de grond en ik probeer die man van haar af te krijgen, hij duwt me tegen de kast waar ik met me hoofd tegen aan kom en ik voel wat bloed langs me gezicht glijden.
Hij slaat en schopt Randy nog steeds en ik begin te huilen, want ik zie Randy op de grond liggen en ze beweegt niet.
Ik ga voor die man staan en probeer hem weg te duwen en ik hoor voetstappen op de trap.
'Blijf van haar af!' hoor ik Donny boos roepen.
Ik word bij me arm gepakt door die man en slaat in me gezicht en duwt me op de grond.
Frenkie komt naar me toe gehinkeld, want hij heeft nog last van zijn enkel.
Hij pakt me op en zet me op bed en ik huil nog steeds en Frenkie geeft me een stevige knuffel.
Donny heeft eindelijk die man in bedwang en loopt samen met Matthijs naar beneden en denk dat hij die man aan de politie over geeft omdat ik net sirenes hoorde.
Frenkie tilt Randy op en leg haar naast mij op bed, ik pak haar hand vast.
'Frenk, ik moet je wat vertellen.' Zeg ik en ik kijk hem aan.
'Wat dan?' vraagt hij.
'Ik ben zwanger, van jou. We krijgen een kindje samen.' Zeg ik een beetje bang voor zijn reactie.
'Echt? Dat is echt leuk!' zegt hij en geeft me een knuffel.
'Vindt je het echt leuk?' vraag ik hem met een lach.
'Ja, ik vindt het heel leuk.' Zegt hij en pakt me handen vast.
Ik hoor Donny en Matthijs naar boven lopen, ze komen de kamer in met een politievrouw en een ambulancevrouw.
Die ambulancevrouw kijkt mij na en daarna kijkt ze Randy na.
'Wilt u vertellen, wat er allemaal is gebeurd.' Zegt de politieagente en gaat naast het bed zitten op een stoel.

'Ik was samen met Randy alleen thuis, de jongens waren samen iets gezelligs met elkaar aan het doen. Dus ik en Randy gingen samen een film kijken, Randy viel op een gegeven moment in slaap. Ik zette de tv uit, want ik voelde me ook moe en viel zelf ook inslaap. Ik denk ongeveer een uurtje later, schrok ik wakker, omdat ik benden wat hoorde. Randy was ook er van wakker geworden. We dachten eerst dat de jongens het waren. Ik ging dichter tegen Randy aanzitten en ze pakte me vast. Toen kwam die man naar ons toe en pakte Randy en sloeg haar in elkaar. Ik probeerde hem van haar af te krijgen, maar dat lukte niet. Ik werd tegen de kast aan geduwd en hij sloeg haar nog steeds in elkaar en schopte tegen haar aan. En daarna kwamen de jongens.' Zeg ik en de politieagente noteer het één en andere en gaat daarna weg.
'Ze moet mee naar het ziekenhuis.' Zegt de ambulancevrouw.
'Moet dat echt? Kan ze niet bij me thuis blijven, dat ik haar verzorg?' vraagt Donny en er glijden langs zijn wangen een paar tranen.
'Ik zou het kunnen overleggen, maar ik denk dat ze echt mee naar het ziekenhuis moet.' Zegt de vrouw en ze loopt weg.
'Ik wil haar niet kwijt raken..' zegt Donny en ploft op me bed neer.
'Don, je raakt haar niet kwijt. Ik weet het zeker.' Zeg ik en leg me hand op zijn schouder.
'Ik hoop het.' Zegt Donny.
'Schat? Mag ik het vertellen?' vraagt Frenkie en komt naast me zitten.
'Ja hoor.' Zeg ik en ik leg me kussen goed achter me rug.
'Jongens, Mikky en ik krijgen een kindje.' Zegt Frenkie en legt zijn hoofd op me buik.
'Ahhw, cute.' Zegt Matthijs.
'Gefeliciteerd.' Zegt Donny en geeft me een knuffel.

-In het ziekenhuis-

Pov Donny
'Waarom mag ik niet naar haar toe!' roep ik boos naar de dokter.
'Ze heeft even rust nodig meneer. U kunt straks naar haar toe.' Zegt de dokter.
'Ik wil nu naar haar toe!' roep ik nog steeds boos.
'Meneer, ga alsjeblieft even rustig zitten. Ze zijn even bezig met haar. Ik roep u zodra je mag komen.' Zegt ze en ze loopt weg.
Er glijden een paar tranen over me wangen en ik voel dat iemand zijn hand op me schouder legt en ik draai me om.
Matthijs spreid zijn armen en ik sla mijn armen om zijn middel, hij slaat zijn armen om me heen en geeft me een knuffel.
'Don, ga nou even rustig zitten. Ze zijn bezig met haar.' Zegt hij en nu huil ik alleen maar.
Matthijs loopt samen met mij naar Frenkie en Mikky en ik ga zitten op een stoel.
Ik pak me telefoon en ik ga naar foto's, ik scrol door me foto's heen en kom er één tegen van Randy en mij in het speeltuintje, toen we voor het eerst afspraken met haar team.
Ik heb haar hand vast en ze kijkt me aan, ze lach naar me en ik voel een traan langs me wang glijden.
Ik mis haar enorm, want in een hele korte tijd betekend ze heel veel voor me en we houden gewoon ontzettend veel van elkaar.
Van die gedachtes krijg ik een klein lachje op me gezicht en een paar tranen glijden langs me wangen.
'Meneer Van De Beek, u kunt mee lopen.' Zegt de dokter waar ik toen straks boos op was.
Ik sta op en loop met haar mee naar Randy, als ik in de kamer ben doet ze de deur dicht.
Ik ga op een stoel zitten die naast het bed staat, ik pak haar hand vast en zo zit ik een tijdje.
'Randy, ik hou heel veel van je.' Zeg ik snikkend en geef een kusje op haar hand, ik voel dat ze me hand stevig vast pakt.
'Schat, word je wakker?' vraag ik, maar ik krijg geen antwoord.
Ik leg haar arm naast haar lichaam en loop de kamer uit, terug naar de rest.
'En? Hoe gaat het met haar?' vraagt Mikky.
'Ze slaapt denk ik.' Zeg ik en ik ga zitten.
'Kom, we gaan even met z'n allen er heen.' Zegt Mikky en we lopen naar haar kamer.
Ik ga weer op die stoel zitten, waar ik net op zat en de rest gaat op een andere stoel zitten.
Ik pak haar hand weer vast en ik voel dat ze me weer stevig vast pak.