Trabzon'a Gelin

57. Bölüm - İstanbul

57. Bölüm - İstanbul

İyi okumalar dilerim canlarım.❤️

Ama arkamdan gelen gür bir köpek sesiyle yerimde sıçradım ve ayağım kaydı. O an herşey o kadar hızla gelişti ki, başımın dönmesi ve panikle, zar zor bir yere tutunmaya çalıştım.

Belimden çekilirken dönen başımla gözlerimi yumdum. Ama şuan beni kimin çektiğini bile anlayamamıştım. Aldığım erkek parfümüyle bunun Toprak olmayacağına emindim. Ama beni kurtaran kişiyle de şuan çok samimiydim.

Şelalenin kenarından yavaş adımlarla çekildiğimde zar zor toparlanıp gözlerimi araladım. Karşımda Toprak'ın boylarında kumral bir adam duruyordu. Endişeli bir şekilde gözleriyle bana bakarken hemen ittim ve geri çekildim.

" İyi misiniz? "

" Hayır. "

Öfke ve korkuyla söylediğim de köpeğin yaklaştığını hissettim ve tiz bir çığlık attım. Köpek de havlayarak bana doğru gelirken hemen adamın arkasına geçtim.

" Charlie dur oğlum. Hanfendiyi korkutmayalım. Hamile anlaşılan? "

Adam köpeğe bakarak eliyle dur işareti yapmış son cümlesini yüzüme bakarak soru şeklinde sormuştu.

" Evet. "

Karnımda ki şişlik belli olduğu için anlamış olacak ki kafasını anladığını belirtircesine salladı ve köpeğe geri döndü.

" Hadi oğlum sen dön. Ben de bu küçük anneyi evine bırakıp geliyorum. "

Köpek bir kaç kez havlayıp kıpırdamayınca ben daha da geri adım attım. Sanki üstüme geleceği anda kaçacaktım.

" Hadi Charlie ! "

Köpek itiraz istemeyen sesi duyunca son bir bakış atıp ormana doğru ilerlemişti.

" Tamam korkmayın. Ben sizi bırakayım. "

Adam yüzüme endişesinden hiç bir şey kaybetmediğini belli edercesine bakarken, ben yanağımda ki ıslaklıkla ağladığını yeni fark ettim.

" Yok ben giderim. "

" Olmaz öyle şey! Yüzünüz bembeyaz olmuş. Bu şekilde bırakamam sizi. "

Ellerimde korkuyla titrerken bana doğru gelip yaklaşan adama elimle durmasını gösterdim.

" Ben giderim dedim. Gerek yok. "

" İpek ! "

Şelalenin aşağı tarafından Toprak'ın seslenmesiyle aşağıya doğru baktım ama başımın dönmesiyle sendeledim. Adam ise aldırmadan beni tekrardan tutmuştu.

" Bırak ya ! "

" Bakın iyi değilsiniz. Seslenen eşiniz olmalı, aşağı kadar yardım edeyim. "

Adam cümleleriyle bile mesafeyi korurken art niyeti olmadığını anladım ve kolumdan beni tutmasına izin vererek sesimi çıkarmadan aşağıya doğru ilerledim.

" Meleğim ! Nerdesin? "

Toprak daha da bağırırken onu korkuttuğumu anladım. Belki de yine kaybolduğumu sanmıştı. Oysa şuan olanı bilse çok kızacaktı eminim.

Yokuştan indiğimizde yine de adamla fazla yakın durmaya çalıştım ve indiğimiz anda geri çekildim.

" Teşekkürler. "

" Daha dikkatli olmalısınız. Az kalsın düşüyordunuz ve anladığım kadarıyla yükseklik korkunuz da var. Zaten tek başınıza oraya çıkmanız da bir aptallıtı. Üstüne bir de hamileyken! "