Trabzon'a Gelin

58. bölüm - Doğum Günü

58. Bölüm - Doğum Günü

İyi okumalar dilerim. ❤️❤️❤️

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 💓

( Multimedya : son sahne için gelsin. )

Kafamı kaldırıp Toprak'ın yüzüne baktığım da, doğru duyup duymadığımdan emin olmak için bir kaç kez gözlerimi kırpıştırdım.

" O ne demek şimdi? Babam annemi hiç aldatmadı ki? "

Toprak bir an duraksarken yerinde doğrulup elimi tuttu.

" Ben yanlış hatırlıyorum sanırım. Öyle değil miydi? "

Toprak da sezdiğim tedirginlikle kafamı iki yana salladım ve düşünmek istemedim.

" Değildi. En azından ben seninle evlenene kadar babam annemi aldatmamıştı. "

" Tamam kapatalım bu konuyu meleğim. Benim bir an boşluğuma geldi. "

Gözünü benden kaçırıp elimdeki elini sıkılaştırınca kaşlarım çatıldı. Benden fazlasını biliyordu sanki. Hem demek ki öyle bir şey vardı ki boşluğuna geldiğini söylemişti.

" Bana yalan söyleme. "

Sesim titrerken gözleri gözlerimi buldu.

" Söylemiyorum. "

" Söylüyorsun! "

Aniden çıkıştığım da elimi sertçe çektim ve masadan kalkarak çıkışa doğru yöneldim. Benden bir şey gizlememeliydi ve bana ilk yalanını da söylemişti. Zaten annem ve babamın arasında ki gerginlik, ayrılık kararı sadece basit bir kavgayla olacak gibi de değildi. Ben kendim düşünmek istememiş sadece her zamanki olaylar olarak var saymak istemiştim.

" İpek! "

Toprak arkamdan gelirken ben adımlarımı daha da hızlandırdım ve çıktığım mekandan direk caddeye doğru ilerledim. Merdivenlerden inerken hızım mecburen azalırken Toprak da bana çoktan yetişmiş sıkıca kolumu tutmuştu.

" Nereye gidiyorsun sen! "

" Abimin yanına gideceğim. Bırak kolumu. "

Toprak kolumu bırakmak yerine belimden çekerek kafasını boynuma koyduğun da bir şey yapamadım. Benden daha güçlü olması ona karşı direnme engeldi.

" Meleğim bak az sakince düşün. Annen de bu konuyu unutmuşken gidip olayı tekrardan alevlendirme. "

" Siz niye benden gizlediniz ki? "

Gözümden aktığını hissettiğim damla Toprak'ın tişörtüne bulaşırken zar zor sesimin titremesine engel oldum.

" Hamilesin sen İpek. Üzülmeni istemedik. Bir de annen babanla aranın açılmasını istemedi. "

" Hamilelik de, babam da umrumda değil. Annem üzülürken acısını benimle paylaşmak zorunda. Üstelik sen de daha itiraz etmeye çalıştın. "

" Senin üzülmeni istemiyorum çünkü. "

Nefesi boynuma vurdukça sakinleşiyor gibi hissettim. Kollarında mayışıyordum ama buna izin vermemem gerekiyordu. Biz evliydik ve bana asla yalan söylememesi, bir şeyi gizlememesi gerekiyordu.

" Babam zerre kadar umrumda değil. Onun ne kadar alçak bir adam olduğunu anladım zaten. Keşke en başından beri onun yalanlarına inanmasaydım. Beni seninle evlendirirken bile söyledikleri o kadar saçmaydı ki... Beni resmen başlarından savmışlardı. "