9.Bolum Su Altı Şehri

69 18 3
                                    

Golun dibine dogru yuzuyordum. Ve bu golde hic gormedigim canli turleri vardi. Sanki bana normal degillermis gibi geldi. Fakat bunlar o an icin umrumda degildi umrumda olan tek sey Duygu'ydu. Biraz ileride duygunun bacaklarini gordum. Yuzgecleri olan bir yaratik onu suyun altindaki bir yapiya goturuyordu. Sanki cok eskiden kalma bir yapi gibiydi. Fakat sapasaglam ayaktaydi. Ben bunlari yaparken en az 5 dakika gecmisti ve ben hala suyun altindaydim. Bu golde bir gariplik oldugunu anlamistim. Garip bir sekilde suyun altindayken nefes sorunu yasamiyordum. Fakat en basindan beri boynumda bir aci hissediyordum elimi boynuma goturdum. Solungaclarim vardi! Suyun altinda nefes alalbilmemin sebebi de bu olmaliydi. Butun garipliklef ust uste gelse de aklim hep Duygu'da idi. O garip yaratik Duygu'yu o yapiyo goturdu. Bende arkalarindan iceri girdim.

***
Iceri girdigim anda sok olmustum. Kapidan baskayip yapi boyunca devam eden bir hali vardi. Bu halinin sonunda ise bir taht vardi. Fakat garip olan tahtta oturan yaratikti. En az 200 yaratik ellerini cirparak Duygu ile beraber iceri giren yaratigi karsiliyorlardi. O yaratik ise Duygu'yu krallari sandigim yaratigin yanina goturuyordu. Icimden bir ses onu kurtarmam gerektigini soyledi. Aniden Duygu'ya dogru yuzmeye basladim. Cok hizliydim. Ani bir manevra ile Duygu'yu yaratigin elinden almayi basardim. Oradaki yaratiklar ofkeli gorunuyordu. Birden hepsi uzerime dogru yuzmeye basladilar. Ben ise olabildigince hizli bir sekilde golun yuzeyine cikmaya calisiyordum. Onlardan kat kat daha hizliydim. Onlari atlatmak cok zor olmadi. Sonunda golun yuzeyine gelmeyi basarabilmistim. Hemen karaya cikip Duygu'yu yere yatirdim. Hala hayattaydi. Suni tenefus yapmaya basladim. Fakat Duygu hareket etmiyordu. Aglamaya basladim. O olurse ben ne yapardim? Birkez daha suni tenefus yapmayi denedim. Duygu oksurmeye basladi. Ise yaramisti. Duygu olmemisti! Duygu gozlerini actiginda hemen gozlerimi boynuma dikti."boynun" dedi. Elimi boynuma goturdum. Solungaclarim kuculuyordu. Duygu buyuk bir saskinlikla bana bakiyordu. Bu solungaclar canimi cidden cok yakiyordu. Gittikce kuculduler ve en sonunda yok oldular. Duygu ise hala birsey anlamamisti. Ona "inan bende anlamiyorum fakat burada garip birseyler var" dedim. Duygu'da basini sallayarak beni onayladi.

The IslandHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin