Nauczyciel/ Tinus Gunn

Ti

Udałam się do pokoju nauczycielskiego. Drzwi były lekko uchylone, a w środku ujrzałam... tą męndę Małecką od historii. Chciałam cię wycofać, ale wtedy moje plecy spotkały się z czyimś torsem. Już czułam ten nadchodzący zawał. Powoli odwróciłam głowę i ujrzałam Gunnarsena z wyrazem twarzy nie zbyt miłej. Zrozumiałam, że jestem w czarnej dupie i chcąc lub nie, muszę iść na kozę. Weszłam do pomieszczenia i usiadłam na krześle. Zaplotłam ręce na klatce piersiowej i nic nie mówiłam. Nauczyciele zajęli się sobą i takim oto sposobem powstała cisza. Martinus począł sprawdzać nasze niezapowiedziane kartkówki. Krzywił się na ich widok i sprawiał wrażenie załamanego. To wszystko było jakąś paranoją. Zapragnęłam, aby każdy opuścił to pomieszczenie, zostawiając mnie samą z Tinusem. Tak się jednak nie stało.

- Panna Maxwell, niedostateczny- rzekł pedagog, spoglądając na moją kartkę.

- Czego innego się po niej spodziewać...- skomentowała Małecka.

- Odpierdol się ode mnie!- krzyknęłam w jej stronę.

- Jak ty się do mnie odnosisz!

- Tak, jak sobie na to zasłużyłaś.

- Za takie zachowanie dostajesz uwagę i naganę- dodał Tin, ale to olałam.

Wzięłam plecak i wyszłam. Pokierowałam się w stronę drzwi i wyszłam z budynku. Po chwili poczułam czyjąś dłoń na ramieniu, więc odruchowo się odwróciłam. Był to Gunnarsen z poważną miną. Patrzyłam tak chwilę na niego i milczałam. Byłam tak zdenerwowana, że w myśli ciągnęła się piosenka przekleństw. Chciałam iść do domu, ale nauczyciel mi to uniemożliwiał. Miałam ochotę go za to zabić.

- Jak by cię coś interesowało, to dziś o 17 są korki- rzekł.

- Po co mi o tym mówisz? Ponoć jestem twoim błędem- odparłam chamsko.

- Vica, wiem, że żywisz do mnie urazę po tym. To nie miało tak zabrzmieć. Uwierz mi. Chciałem i nadal chce ci to wytłumaczyć.

- Można przełożyć korki?

- Jasne. W takim razie zapraszam Cię dziś o 18 do restauracji. Wyjaśnię ci to.

- Zgoda. Będę czekać na Królówce.

- W porządku, a teraz chodź do szkoły.

- Papa- rzekłam i poszłam do domu.

Na miejscu przywitałam się z rodzicami i zjadłam obiad. Następnie udałam się na górę i zajęłam się szukaniem jakiejś fajnej kiecki na kolację. Wybrałam szarą hiszpankę i czarną w czerwoną kratkę spódnicę.

Wyszłam z domu o 17.30 i ruszyłam w umówione miejsce. Całą drogę rozmyślałam o tym, jak przebiegnie spotkanie. Miałam nadzieję, że wszystko wróci do normy. Na miejscu zobaczyłam Martinusa w garniturze i krawacie. Mimowolnie przegryzłam wargę, a on do mnie podszedł i się uśmiechnął. Wsiadłam z nim do jego auta i ruszyliśmy. W pewnym momencie po prostu nie mogłam się powstrzymać i wybuchnęłam śmiechem.

- Co ci?- spytał Tinus, również się śmiejąc.

-Mama mówiła, żeby nie wsiadać z dorosłymi, nieznajomymi do aut- mówiłam przez śmiech.

- Ty serio jesteś zrąbana- powiedział po chwili, łapiąc oddech na kolejną dawkę śmiechu.

- Wiem. Będę mogła jakoś poprawić tą jedynkę?

- No jasne.

- To co, kolacja i szósteczka?- spytałam żartobliwie.

- Nie? Nauczysz się, napiszesz i poprawisz- odparł już poważnie, a mówią, że to kobiety zmieniają nastroje co sekundę.

- Martinus, co ci? Powiedziałam coś nie tak?

- Zabrzmiało to tak, jakbyś przyjaźniła się ze mną tylko dla dobrych ocen.

- Wybacz, nie chciałam, żeby to tak zabrzmiało. Naprawdę cię lubię i nie chodzi mi o oceny- rzekłam smutna.

- Już dobrze. Nie smuć się mała- powiedział i położył dłoń na moim kolanie.

Po chwili wysiedliśmy z samochodu i udaliśmy się do restauracji. Jej wnętrze było dość nastrojowe. Coś w stylu randek. Ściany pokrywała mocna czerwień. Przy oknach wisiały wiśniowe zasłony i dużo chińskich akcentów. Usiedliśmy przy jednym ze stolików i rozmawialiśmy. Zamówiłam sobie surimi, a Tin sushi. W czasie oczekiwania na zamówienie, Gunnarsen skomplementował mój wygląd i przy okazji się pogodziliśmy. Następnie przynieśli nasze jedzenie, w skutek czego zaczęliśmy konsumować. Po kolacji trochę potańczyliśmy, a później wróciliśmy do auta. Tinek podwiózł mnie na Królówkę i tam się pożegnaliśmy. Już miałam go pocałować, kiedy...

~~~~~~~~~
Uaa kolejna część już za nami. I jak ktoś się domyśla, to tak. Próbowałam odwzorować tą knajpę z teledysku " Invited". Wiem, umiem psuć momenty hah, ale mam kilka ogłoszeń parafialnych. Zaczęłam nowe fanfiction "Only you" i w sumie to do niego zapraszam. Mam również wypociny "personaly", ale chyba usunę, bo miało to być o mnie, a widzę, że macie mnie w dupie i nic was moje życie i opinie nie odchodzą, więc noo XDDD i szczerze myślałam, że dzięki kwarantannie będę mogła więcej tu popisać, ale się przeliczyłam. Mam mega dużo zadawane. będę się jednak starać. To chyba tyle, dzięki za przeczytanie. Do następnego! Suzann