ŞARAP- Ecgir

《22》

Ece duştan çıkmış saçlarını havluyla kurutuyordu. Bornozunun ipini sıkarak terliklerini geçirdi ayağına. Bugün seti yoktu ve akşama kadar evde pineklemeyi düşünüyordu. Cihangir de yoktu bugün çünkü Özgür sonunda taburcu oluyordu. Onu eve götürecek ardından spor salonuna geçecekti. Gözü saate kaydığında saatin 6 olduğunu gördü. Bugün Cihangir ve Özgür'ün videosu yayınlanacaktı. Kendisi bildirimlerini açmıştı çünkü Cihangir helikopter macerasını anlata anlata bitirememişti. Kıkırdayarak saçındaki havluyu çıkardı. Saçlarını sağa sola sallayıp nemini aldı havluyla. Tarağını alarak taramaya başladı. Kıyafetlerini giymeye üşendiğinden bir süre bornozla gezmeye karar verdi. Videonun yayınlanma zamanı yaklaşırken mutfağa gidip kendine bir kahve yaptı. Televizyonun kumandasını alarak koltuğuna kuruldu ve televizyona youtube üzerinden bağlandı. Büyük ekranda seyretmek istiyordu sevgilisini. Kahvesinden bir yudum aldığında başladı. Tüm videoyu sırıtarak izlemişti. Videoyu izlerken bir kere daha Cihangir'e hayran kaldı. Kendi çizgisinden asla çıkmıyor oluşu,asla kim olduğu ve nerden geldiğini unutmayışı,mütevaziliği aşık ediyordu daha fazla kendine. Aniden telefonu eline alarak Cihangir"in teknede olduğu yerin fotoğrafını çekti. Whatsapp'a girip Cihangir'in isminin üzerine tıkladı. Fotoğrafı atıp altından:
"Çok yakışıklısınız beyefendi."
yazıp gönder tuşuna bastı. Çok geçmeden Cihangir online olmuştu. Fotoğrafın yanında iki mavi tıkı görünce gülümsedi kadın. Bir fotoğraf gelince hemen yükledi. Cihangir aynadan çektiği bir foto atmıştı. Atleti terden üstüne yapışmıştı. Çok çalıştığı belirginleşen pazularından belli oluyordu. Saçları da terden alnına yapışmıştı hafif. Cihangir'in fotoğrafına dudaklarını ısırarak bakıyordu. Bu adam deli ediyordu onu. Bir fotoğrafla bu hale düştüyse gerçeğini yanında görse kim bilir ne tepki verirdi. Aklına gelen şeyle sırıttı. Telefonu yukarı kaldırıp ıslak saçlarını eliyle düzeltti. Güzel bir selfie çekip siyah beyaz filtre verip bornozlu fotoğrafını attı. Dudaklarını ısırarak beklemeye başladı kadın. Cihangir hemen online oldu. Fakat görüldü atmıştı. Ece biraz bekledi ama hiçbir şey gelmedi adamdan. Bozulmuştu birazcık bir şeyler yazacağını düşünmüştü. İç çekip sinirle telefonu koltuğa fırlatıp ayağa kalktı. Televizyonu kapatıp mutfağa geçti. Belki yemeğe bir şeyler hazırlasa kafası dağılırdı. Morali bozulmuştu ama kendi gururuna da yediremiyordu. Takmamaya çalışıyordu ama sinirlenmişti bir kere. Yemeğini hazırladığı sırada kapı çaldı. Dalgın dalgın yürüyüp kapıyı açtığında gördüğü kişi karşısında afalladı. Cihangir bir elinde şarapla kısacık bornozla karşısında duran sevgilisini görünce çıldırdı. Hemen kapının girişinden eve girerek kadını içeri soktu.

"Kapıya böyle mi çıkılır Ece? Ya ben olmasaydım da başkası olsaydı?"

Cihangir'in kendisinden bağımsız ses tonu sertti. Sinirden ne yapacağını bilemiyordu. Kadını öyle görünce kan beynine sıçramıştı. Ece umursamadan yaptığı işe devam etmek için mutfağa döndü.

"Dalmışım ne caz yapıyorsun? Hem sen niye geldin sporda değil miydin?"

Ece'nin umursamaz tavırları adamın daha çok sinirlerini geriyordu. Derin nefesler alıp vererek içinden: "Sakin ol tamam bir şey yok." Diyerek kendini sakinleştirmeye çalışıyordu. Kesinlikle Ece'nin kalbini kırmak istediği son şeydi. Ece'nin girdiği mutfağın kapısına yaslandı elindeki şarabı havaya kaldırıp gösterdi.

"Bugün çok yoruldum erken çıkıp sevgilimle baş başa vakit geçireyim dedim."

Yavaş yavaş yaklaşıp elindeki şarabı tezgaha bıraktı. Ece ona bakmadan salatasını hazırlıyordu.

"İyi yapmışsın."

Ece duygusuzca konuşunca Cihangir onun derdini anladı. Dudakları yukarı kıvrıldı.Cihangir onun attığı fotoğrafa bir şey yazmamıştı diye bozulmuştu. Yavaşca arkadan gelip kadına sarıldı. Ellerini kadının karnına doladığında Ece'nin kalp atışları değiştidi. Ah bu adam onu fena halde çarpıyordu. Daha içmemişti belki ama şarap etkisi yaratıyordu onda. Cihangir başını kadının omzuna yaslayıp kulağına yaklaştırdı dudaklarını. Sıcak nefesi kadının kulağını yalayıp yuttu.