TEK

Arkadaşımın Aşkı

EVEET, YİNE BEN GELDİM, YANIMDA DA SANCAK'I GETİRDİM. 

TÜM DÜNYAYLA BİRLİKTE TÜRKİYE DE ÇOK ZOR Bİ SAVAŞA GİRMİŞ DURUMDA VE BU KEZ TÜM İNSANLIK AYNI DÜŞMANLA SAVAŞIYOR, COVİD-19'LA. ÇOK ACIMASIZ BİR DÜŞMAN, GENÇ-YAŞLI, GÜÇLÜ YA DA ZAYIF AYIRT ETMİYOR AMA ÖLÜM DAHA ÇOK, YAŞLI VE GÜÇSÜZLERİ HEDEF ALIYOR. 'BANA BİR ŞEY OLMAZ' DEMEYİN, HASTA OLMASANIZ BİLE TAŞIYICI OLMAKTAN KORKUN, ZAYIF, KRONİK HASTALIĞI OLAN YA DA YAŞLI İNSANLARA BULAŞTIRMAKTAN KORKUN!

EVDEN ÇIKMAYIN CANLAR CİĞERLER. EVDE KALABİLEN HERKES EVDE KALSIN, ÇÜNKÜ BİZLER, SIRF SİZ EVLERİNİZDE RAHATÇA KALABİLİN DİYE ÇALIŞIYORUZ. YALNIZCA SAĞLIK ÇALIŞANLARI DEĞİL, ASKERLER, POLİSLER, HİZMET SEKTÖRÜNDEKİ ÇALIŞANLAR, İŞÇİLER...

LÜTFEN, NOLUR, GÖZÜNÜZÜ SEVEYİM EVLERİNİZDE KALIN, SOKAĞA ÇIKARKEN  DE MASKE TAKIN, KİMSEYLE TOKALAŞMAYIN, SARILMAYIN, ÖPÜŞMEYİN. UZAK DURUN BİRBİRİNİZDEN.

BUGÜNLER DE GEÇECEK İNŞALLAH. GÜNEŞLİ GÜNLER GÖRECEĞİZ. 

İYİ OKUMALAR BİRTANECİMLER!!

***

Hım... şey, bu hikaye de sizi biraz rahatsız edebilir. Siz takılmamaya çalışın, Eylül yazmıştır, deyip geçin. Boş verin. İyi okumalar :*

[SÜMEYYE]

Yanağıma tatlı bi öpücük konduruldu önce, sonra dudağımın kenarına ve en sonunda da aynı tatlılıkla dudağıma öpücük kondurdu. Gülümserken ben de karşılık verdim sevgilime. "Niye geldik bakalım buraya?" dedim sonunda saçlarını okşarken.

Önce çevresine baktı, ben de inceledim bu sırada, çok aşırı lüks bir yer değildi ama normalde gittiğimiz lokantalardan daha şık ve elitti. Özel bir gün değildi, genelde özel günler dışında pek böyle müsrif davranmazdık. Çünkü biz öğrenciydik. İkimiz de Elektronik mühendisliği 3. sınıftaydık ve dört aydır da sevgiliydik. 

"Söyleyeceğim ama önce sabretmen lazım."

"Tamam, neyi bekliyoruz peki?"

Gözü kapıya doğru döndü ve "Heh, geldi." dediğinde ben de kapıya baktım.

İçimde oluşan kocaman sıkıntı ve nefretle oflamamak için kendimi zor tuttum. Yine gelmişti, 'Pislik, Adi, Şerefsiz, Suratsız ve Küstah' en yakın arkadaş Yılmaz...

Dört aylık sevgilim Rıdvan'ın en yakın arkadaşı Yılmaz, her yerde bizimleydi çünkü Rıdvan onu her yere çağırıyordu. Son birkaç gündür Yılmaz gelmediği için artık bu saplantılı huyunu bıraktı sanıyordum ama hayır! Her zamanki gibi Rıdvan iki kişilik olması gereken ilişkimizi üç kişiye çıkarmıştı. 

Yılmaz'la birbirimizden nefret ederdik. Hatta iğrenir, tiksinir, toprağın altına girmesini dört gözle beklerdik. Ama Rıdvan bunu bir türlü anlamıyor, ısrarla biz nerede buluşursak Yılmaz'ı da oraya çağırıyordu. Ve evet, birbirimizden nefret etsek de, Rıdvan'ı çok seviyorduk ve ikimiz de onu kıramıyor, bu yüzden pek çok alanda birbirimize katlanıyorduk.

O uzun boyu, kalıplı vücuduyla yine restorandaki yaşlı genç tüm kadınların bakışlarını üzerine kilitleyerek geldi yanımıza. Bense onun bu büyüsü karşısında gözlerimi devirmeden edemedim. Her zamanki 'Muhteşem Yılmaz' iş başındaydı.