Anabella ✔️

CHAPTER XI

AUTHOR'S NOTE
THIS CHAPTER CONTAINS R-18 SCENES SO IF YOU ARE NOT INTERESTED PLEASE SKIP THIS CHAPTER!

THANK YOU!

*********************

1772, Manila

NAKADUNGAW ako sa bintana ng aking kwarto, hindi ko mawari kung bakit sa ilang buwang pamamalagi namin dito sa Maynila ay parang paghihirap na lamang ang aming nakuha.

Simula nang nadestino si Ama bilang Gobernador ng Maynila, ay iba't ibang pag aakusa na lamang ang iginawad ng mga tao sa kanya. Alam ko sa sarili ko na mabuting tao si Ama, hindi niya magagawang mangurakot, manlinlang at manloko ng tao.

Dahil ba ito sa akin?

Alam ng lahat kung gaano kalakas ang impluwensiya ni Heneral Flores sa taong bayan lalo na't itinatak nito sa isipan ng lahat ang kanyang "pagkabayani", lumisan ako sa akong silid at hinanap si Ama. Ilang araw na kasi itong nanlulumo..

Nakita ko si Ama sa labas ng bahay, nakaupo ito sa kanyang paboritong pwesto tuwing siesta. Dala - dala ko ang kanyang kape, sa likod pa lamang ng kanyang anino ay makikita mo ang panghihina.

"Ama, ito na po ang iyong itinimpla" Inabot ko ng sa kanya ng maagos ngunit bumagsak ang tasa ng ito ay kanyang marahas na hinawi.

"Wala ka ng ginawang tama, Anabella"

Ramdam ko ang galit sa kanyang mga sinasambit, mapait akong ngumiti dahil alam ko sa sarili ko ang dahilan. Ang pagtanggi ko kay Heneral Flores ang babagsak sa aming pamilya.

Nakakasakal ang simoy ng hangin sa aming bahay, kaya naman lumabas ako upang kamustahin ang aming mga manggagawa. Lalo na si Mang Presko, bukod kasi kay Padre siya rin ay tinuturing kong magulang.

Dumiretso ako sa tahanan ni Mang Presko at Aling Cecilia. Agad naman akong pinagbuksan ni Aling Cecilia na mayroong ngiti na bumungad sa kanyang mga labi.

Ito na lang muna siguro ang masasabi kong tahanan.

Kararating lang din ni Mang Presko mula sa sakahan, agad niya kong niyakap at iginaya sa loob.

Maluha-luha akong yumakap kay Aling Cecilia, ramdam ko ang kanyang pakikiramay na nag pagaan sa aking kalooban.

"Anak, hindi magandang lumuluha ang isang dalaga" Saad niya.

Inihawi niya ang buhok na sumasayad sa aking mukha, mahal ko ang aking tunay na pamilya ngunit bakit mas gusto ko na lang maging anak ni Aling Cecilia.

"Dahil ba ito sa iyong ama?" tumango ako. Hindi ko na kailangang ipaliwanag sa kanila ang aking nararamdaman, sa araw araw na ginawa ng Diyos. Alam ni Mang Presko ang pagbabago ng trato sa akin ng aking pamilya.

"Kung tunay ka lamang na aming anak, hindi mo na kailangang ihandog ang iyong sarili sa Heneral" Sambit ni Aling Cecila.

Ako ay nagpalipas ng gabi sa tahanan ni Mang Presko, siguro naman ay walang maghahanap sa akin sa pamamahay bukod kay Felicia.

****************

SA KALAGITNAAN ng gabi, nagising ako sa kalabog ng pinto. Bumaba ako upang tingnan kung sino ang nasa labas ng bahay. Agad sumalubong ang natatarantang mukha ni Felicia..

"Binibini! Ang iyong ama ay dinakip!"

Hindi ko na kailangan pang magsalita at sinundan ko si Felicia. Nakita ko kung paano sapilitang dakpin ng mga sundalo ang aking ama, kahit halos kakitaan na nila ito ng kahinaan ay parang hayop nila ito kung pusasan.

"Cómo te atreves a tratar a mi padre así?!" (how dare you to treat my father like that!) Sigaw ko.

Lumapit ako at pinigilan sila sa pag alis, itinulak ako ng isang sundalo kaya lumagapak na lamang ako sa lupa.

"No le hacemos justicia a una puta!" (We don't conclude justice to a whore!)

At sila ay agad na lumisan dala ang aking ama....

Bakit ang pait ng kapalaran sa aking kamay?

Kahit sa kalagitnaan ng gabi ay dumiretso ako sa bahay ng Heneral, kahit malayo ay tinakbo ko ito. Gusto ko na lamang mapawalang sala ang aking ama.

Nang marating ko ang bahay ng Heneral. hinarang ako ng sundalo.

"Por favor déjame ver a la general" (Please let me see the General) Isang sundalo ang nakakilala sa akin at agad akong pinapasok.

Bagama't walang sapin at kay sakit ng aking paa, gagawin ko ito para mapalaya si Ama.

Kumatok ako sa pinto at saktong si Heneral Flores ang nagbukas. Isang ngisi ang kanyang sinalubong, agad rin naman niya kong pinapasok.

"Cuál es tu intención para que vengas tarde en la noche, mi señora?" (What is your intention for you to come late at night, my lady)

"Libera a mi padre" (Set my father free) Pagmamakaawa ko, ngumisi ito at alam ko na ang kailangan nito.

Hinubad ko ang aking kasuotan, alam ko sa sarili kong kariktan ang kapalit ng kalayaan.

Lumapit si Heneral sa akin, ginawaran niya ko ng mapupusok na halik. Ang kanyang kamay ay naglakbay sa aking dibdib.

"H..Henerall.."

"Eres una puta, por dejarme acariciar tu pecho" (Your a whore for letting me fondle your breast)

"De hecho, soy general" (Indeed, I am General)

Pumatak ang luha sa aking mata, para itong batis na bumubukal sa bawat halik na iginawad sa akin ng heneral.

Ako ay kanyang binuhat at idineresto sa kanyang silid, lampara lamang ang nagpapailaw sa madilim na gabi. Ako ay kamyang hiniga at nagsimula na rin siya magtanggal ng saplot.

Hindi ko akalaing ganito ang kakahantungan ko..

Siya ay pumatong at agad na umulos, masakit man ngunit hindi ako makasigaw. Ito ay nagbibigay kiliti sa bawat sulok ng aking katawan, ngunit hindi ligaya ang idinulot nito sakin kundi pighati.

"Quiero follar tu cuerpo todos los días"(I wanna fuck your body everyday)

"Tanto como quieras, general" (As much as you like, General)

Lalo pang bumilis ang kanyang ulos, hindi ko na rin mapigilan ang aking sarili ramdam ko ang parang likidong sasabog sa aking pag kababae.

Tumigil sa pag ulos ang heneral, ramdam ko ang pag labas ng likido at pagpuno nito sa aking sinapupunan kasabay ng paglabas ng likidong galing naman sa akin.

Sabi ng matatanda, ito ay magbibigay saya sa kung sino mang makakaramdam nito.

Ngunit bakit ang sakit? bakit ramdam ko ang pag bagsak ng langit at lupa sa akin? Para akong basahan na rinumihan at itinapon.

Hindi ko mawari kung bakit kay pait ng kapalaran sa akin.