Thea's POV
Like the hell I care for his help? I didn't ask that to him.
Nandito ako sa classroom at you know what parang ngayon lang nakisama yung pagkakataon dahil mag-isa lang ako ngayon sa classroom at kanina pa ako nababadtrip dahil sa nangyari sa cafeteria. Naramdaman ko naman yung babae sa likod ko kanina eh humahanap lang ako ng tsempo para mahawakan yung kamay niya at siya yung mapahiya pero wth? Dumating yung SSG PRESIDENT at nagsimula ng scene habang ako nakatingin lang sa kanila kanina.
I fish out my phone on my skirt and there is a message. From unknown number.
From: 09257******
Your brother is playing happily with his soccer ball. Should I kidnap him? Or should I kill him now in the middle of the field? Should I kill the reaper?Bigla akong tumakbo palabas ng classroom way to the soccer field. Tumakbo ako sa JHS Building dahil sa likod pa nun yung soccer field. Damn bakit ba ang layo layo kasi ng mga building dito pati yung soccer field ang layo layo. Anak ng, kapag talaga may mangyaring masama sa kapatid ko hindi ko alam kung mapapatawad ko pa yung sarili ko dahil sa pagiging pabaya kong Ate.
Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa nakasalubong ko yung tatlo. Hindi ko nalang sila pinansin pero ramdam ko yung titig nila sa akin habang tumatakbo.
Hanggang sa marating ko na yung soccer field and I saw my brother playing with his ball. Agad kong nilibot agad yung paningin ko hanggang sa nahagilap ko ang isang pigura ng lalaking nakatingin din sa akin. Nasa dulong bahagi siya ng field kung saan ako ay nasa dulo din ng isa pang dulo ng field. Napakalayo ng agwat nami sa isa't isa. Pero kitang kita ko pa din ang ngisi niya, ako naman ay nakatayo lang at walang emosyong nakatingin sa kanya pero sa loob loob ko ay nanggagalaiti akong patayin kung sino man ang lalaking iyon.
"Ate!" pagtawag sa akin ni Thyron. Nakangiti siya habang naglalakad siya palapit sa akin. Tinignan ko ulit yung lugar kung saan ko ulit nakita yung lalaki pero wala na siya. Tumingin ulit ako kay Thyron na nakangiti habang papalapit sa akin. Nung makalapit na siya ay niyakap niya ako tsaka siya tumingin sa akin.
"What brings you here?" nakangiting sabi niya habang tumutulo yung pawis niya, hawak niya din yung bola niya sa pagitan ng kamay at thigh niya.
"Nothing. I just want to check you" a small smile appear on my face.
A big smile appeared on Thyron's face as I said that words. Mas matangkad siya ng konti sa akin kahit na mas matanda ako sa kanya. Kinurot niya naman yung pisngi ko na nakapagpakunot ng noo ko.
"Stop that" nakakunot na sabi ko tsaka niya naman tinanggal yung daliri niya na nakapisil sa pisngi ko.
"Alis na ako, may pasok pa ako eh. Mag-iingat ka may nakamasid sayo kanina" sabi ko habang seryosong nakatingin sa kanya.
"Nasaan? Wala na ba?" tanong niya habang pinapalibot ang tingin sa likod ko.
"Wala na pero mag-iingat ka pa din." sabi ko tsaka tinap yung balikat niya tsaka tumalikod.
"Ofcourse, Ate. Take care too may nakamasid din sayo" huling sabi niya habang tumatawa tsaka ako nagtuloy tuloy sa paglalakad. May nakamasid din sa akin? Where? Nagpalingalinga ako ng mahagip ng mata ko yung lalaki'ng yun agad na kumunot ang noo ko tsaka hindi nalang siya pinansin. Nakakaumay na din ha.
Nagtuloy nalang ako sa paglalakad hanggang sa makarating na ako sa classroom. And I am 2 minutes late.
"You're 2 minutes late, Ms Smith" sabi ng teacher namin, lalaki siya na may eyeglasses.
"Mi Dispiace," I don't care if hindi niya naintindihan o hindi. Umupo na ako sa upuan ko habang nakatingin pa din sa akin yung teacher sa harap habang nakakunot ang noo tsaka naman siya umiling, pati ang iba kong mga kaklase ay nakatingin sa akin.
"Ma che cazzo." bulong ko sa aking sarili habang malamig ang akin tingin sa mga nakatingin sa akin ngayon, nakakailang. Kinuyom ko yung kamao ko tsaka sila nag-iwas ng mga tingin.
"I am Mr. Frederick Valdez, just call me Mr. Valdez." sabi niya sa harap tsaka nagturo na. Science.
"What is Gold?" nakalipas 3 minuto na wala pa din nagtataas ng kamay hanggang sa naisipan ko ng magtaas ng kamay.
"Yes, Miss Smith"
"Gold is a yellow precious metal or a deep lustrous yellow or yellow-brown color, the chemical element of atomic number is 79. Valued especially for use in jewelry and decoration, and to guarantee the value of currencies." sabi ko tsaka na ako umupo. Nakatingin lang sila sa akin, at nakakairita.
"What a nice" rinig kong bulong ng nasa likod ko, hindi ko alam kung sino at wala din akong pake kung sino.
"Good, Miss Smith"
Nagtuloy na ng pagdidiscuss si Mr. Valdez hanggang sa ako nanaman ang nangunguna sa recitation.
Discuss.
Discuss.
Lunch Break.
Nag-ayos na ako ng gamit at nakita ko naman na sila Polaris sa labas ng classroom. Lumabas na ako at nadatnang kinukulit nanaman siya ng kapatid niya. Pinipisil nito yung kanyang pisngi.
"Can you stop that? 'Pag ako talaga nainis sayo ihahagis kita jan" habang nakaturo sa baba because our classroom is in 4th floor. Hell.
"Uh-oh" tsaka nag-iwas ng tingin si Raven.
"Let's go" yaya ko sa kanila dahil kapag hindi pa ako mag-aaya ay lalong magbabangayan itong dalawang magkapatid.
"Boss, may pupuntahan kaba mamaya?" oh I forgot meron pala akong dinner meeting pala ako mamaya sa Prescott clan. Ugh meeting nanaman.
"Dinner Meeting with Wither Emblem Mafia" bored kong sabi. Kung hindi lang ako yung namamalakad ng kompanya dito sa Manila, talagang di ko gagawin itong meeting na kagaya ng mga ganito pero sino ba ang panganay? At tagapagmana? Edi ako nanaman.
"Sasama pa ba kami, Boss?" what a nice question Raven.
"Kitid talaga ng utak. Syempre hindi antanga naman brother. Family meeting yun eh, Smith kaba?" Polaris. God buti pa itong isa nakakaintindi na kahit wala pa akong sinasabi.
Umiling nalang ako dahil nagbabangayan nanaman yung dalawang magkapatid dito sa likod ko.
astryd_arisa
YOU ARE READING
THE QUEEN (Completed)
ActionYou will meet the person you wouldn't want to mess with. Because she can kill you right away with no mercy. She dressed in angelic and meek face but behind that face is there is no mercy, dangerous, and a monster in killing personality on her. The...