THE QUEEN (Completed)

Chapter 22

Nagising ako na nandito kami sa isang...BEACH? Tinignan ko si Vin na ngayon ay nakatingin din sa akin. Naalala ko hanggang sa kompanya lang kami. At sumakay sa helicopter. No way. At ngayon nasa kotse na ulit kami.

"Where are we?" tanong ko dito tsaka naman siya ngumisi.

"Did you kidnappped me?!" sabi ko tsaka naman siya natawa. "Fvck that! Wag mo akong iniinis Matthew Vin Prescott." tumigil siya sa pagtawa at tumingin sa akin ng nakangiti.

"Why would I going to kidnapped you? In fact your Mom and Dad planned this for us." nakangising sabi niya. Napatulala naman ako sa sinabi niya. Mom and Dad? Wtf?

"Nasaan ba tayo?" pag-iiba ko ng usapan at tsaka naman ako lumabas na agad naman akong sinalubong ng hangin. Maggagabi na din pala and may sunset ang ganda.

"Ilocos Sur." wtf? Ang layo!

"Wtf? Paano yung kompanya ko?!" sabi ko sa kanya may iba pa akong gagawin sa kompanya. Meron pa akong pupuntahn ngayon na project namin sa Cavite.

"You Mom said Polaris and Raven can handle it and they also said that you need to relax." sabi naman niya tsaka ako tumango.

Tinignan mo na namin yung sunset hanggang sa maggagabi na at niyaya na rin ako ni Vin na umuwi sa resthouse namin na nandito sa Ilocos.

Walang salita ang lumabas sa mga bibig namin habnag nagdridrive si Vin.

Hanggang sa bigla akong kumanta dahil sa pagka-bored ng biyahe.

Oh thinkin' about all our
younger years.
There was only you and me
We we're young and wild and free.

Ramdam ko ang pasulyap sulyap nito sa akin habang nagmamaneho.

Now nothing can take you
away from me.
We've been down that road before.
But that's over now,
You keep me comin' back for more.

Nagulat nalang ako ng kumanta siya bigla.

And baby you're all that I want,
When you're lyin' here in my arms.
I'm findin' it hard to believe,
We're in heaven.

Nakatingin siya sa akin at hindi ko napansin na nasa resthouse na pala kami.

And love is all that I need,
And i found it there in your heart.
It isn't to hard to see,
We're in heaven.

Titig na titig siya sa akin habang kumakanta. Hindi ko naman mapigilan na humanga dahil maganda ang boses nito. Umiwas ako ng tingin dahil biglang uminit ang pisngi ko.

"Maganda pala boses mo." nakangiti niyang sabi sa akin.

"Ikaw din naman ah"

Natawa kaming pareho at tsaka masayang pumasok sa resthouse. Binuksan ko ang ilaw at bumungad sa amin ang resthouse na simple pero elegante. Gold designs all over the walls and white walls. White furnitures are all over. Glass na railings ng hagdan pataas ng 2nd Floor. Ngayon pa lang ako nakapunta dito.

"Simple but elegant." sabi ni Vin tsaka ako tumingin sa kanya na ngayon ay nakatingin scratch that nakatitig should I say. Hanggang nagyon ay hindi pa rin ako nagsasawa sa pagmumukha nitong lalaking ito. Hindi ko alam kung anong nararamdama ko tuwing siya ang kasama ko, laging bumibilis ang puso ko kapag nakikita ko siya. Yes, he has the looks, he is perfect. Matangkad and makisig ito. Gentleman minsan. Natawa ako sa naisip ko.

"Why are you laughing?" nakakunot ang noo niyang sabi tsaka naman ako tumawa ulit. Napakagaan ng loob ko sa kanya.

Unti unti siyang lumapit sa akin habang ako ay humahakbang palikod.